Cut Try Me_36
คนตัวโตที่ควักลูกชายออกมาจากกางเกง
ว่าด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หากแต่ฟังดีๆ จะพบความรุนแรงในนั้น
ราวกับว่าความโกรธไม่ได้ทุเลาลงแล้ว จนได้แต่ผวาไปคว้าท่อนไฟร้อนเอาไว้ในมือ และด้วยความที่ไม่รู้จะทำยังไง
สองมือเลยรูดรั้งให้
หมับ
“ปากมีดีแค่เอาไว้แก้ตัวหรือไง”
ทันใดนั้น มือใหญ่ก็คว้าเข้าที่ปลายคาง บีบเอาไว้แน่น จนเด็กหนุ่มตัวสั่น
เพราะเท่านั้นไม่พอ พี่ภาคินยังดันให้ใบหน้าก้มลงต่ำหาท่อนเอ็นร้อน
จนได้แต่รีบอ้าปากเพื่อรับมันเข้ามา
“เอาสิ ไหนว่าทำได้ไง
ฮึ แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วหรือไง”
น้ำเสียงเย็นชาที่เด็กหนุ่มได้แต่ตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น
ขณะที่ริมฝีปากกำลังรับท่อนเอ็นร้อนเข้ามา จนพยายามเลียให้ ดูดให้
ทั้งที่กระบอกตากำลังร้อนผ่าว กลัวอีกฝ่ายจับใจ
“นายมันก็มีดีแค่หาเรื่องไปทั่ว”
พรวด
เฮือก!
“อื้ออ
ฮื่ออออ อึ้ก!”
กราฟแทบจะสำลัก
หากแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่อถูกจับปลายคางเอาไว้แน่น ขณะที่ส่วนใหญ่โตดันเข้ามาลึกจนถึงคอหอย
ทั้งอึดอัด ทั้งหายใจไม่ออก ทั้งหวาดกลัว อีกทั้งแววตาเย้ยหยันที่มองราวกับว่าเขามันแค่ตัวปัญหาที่น่ากำจัดทิ้ง
แค่เด็กอวดเก่งที่ทำอย่างปากว่าไม่ได้ ทำให้ดวงตายิ่งร้อนกว่าเดิม
“อึ้ก ฮึกๆ”
แม้จะพยายามให้ตาย แววตาและสีหน้าของพี่ภาคินก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ตรงกันข้าม
เป็นเขาที่รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
ส่วนหนึ่งเพราะไม่คุ้นชินกับส่วนใหญ่โตที่ดันแทงเข้ามา
อีกส่วนคือความหวาดกลัวกับสิ่งที่ไม่เคยรู้
พี่ภาคินอาจจะเคยรุนแรงด้วย
แต่ไม่เคยมองด้วยแววตาราวกับคนไม่รู้จักแบบนี้
“ฮึก”
และนั่นก็ทำให้น้ำตาหยดโตไหลผ่านแก้ม สองมือจิกหน้าขาอีกฝ่ายแน่น
ขณะที่ร่างกายกำลังสั่นเทิ้มด้วยแรงสะอื้น
น้ำตาที่ภาคินมองเด็กที่ไม่ไหวเหมือนปากแสนอวดเก่งด้วยแววตานิ่งเฉย
“อึ้ก...ฮึก...ฮืก...”
มันหยุดขยับแล้ว
และนั่นก็ทำให้ร่างสูงดันกายเข้าไปอีกครั้ง
ราวกับลงโทษให้กราฟแทบจะขาดใจเพราะหายใจไม่ออก
มีเพียงดวงตาที่ช้อนขึ้นมองทั้งน้ำตา
ฟึ่บ
จากนั้นภาคินก็ถอนกายออก
มองคนที่ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง ทั้งไอ ทั้งร้องไห้
แล้วว่าด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“ถ้าทำไม่ได้
ก็อย่าพูดตั้งแต่ต้น”
......................................
กลับไปต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
สงสารกราฟ พี่แกร้ายเกินไปแล้ว
ตอบลบโธ่น้องกราฟ
ตอบลบ