MAME12938_NC_Yaoi: NC Try Me [ภาคิน&กราฟ]

NC Try Me [ภาคิน&กราฟ]_22

ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็ยกหัวเข่าขึ้นถูไถที่เป้ากางเกงของอีกฝ่ายที่ทำให้กราฟสะดุ้งเฮือก กัดปากตัวเองแน่น ใบหน้าบิดเบ้ด้วยความเสียวกระสัน จนพยายามดันขาข้างนั้นลง แต่กับคนตัวโตแล้วมีหรือที่จะทำได้ เพราะภาคินยังคงดันเข่าข้างนั้นทั้งถูไถ ทั้งเสียดสีกับเป้ากางเกงร้อนผ่าว สัมผัสได้ถึงความแข็งร้อนที่เคยลองชิมมาแล้ว

“น่าสมเพชนะ”

คนเมาว่าด้วยรอยยิ้มร้ายกาจราวกับเห็นเหยื่อตัวน้อย ไม่ใช่นักล่าที่คร่อมทับอยู่เหนือร่าง กดสายตามองส่วนเด่นนูนที่ดันกางเกงของเจ้าเด็กดื้อ

“แล้วพี่ล่ะ!”

“ฉันทำไม...ฉันไม่มีอารมณ์กับเด็กๆ อย่างนายหรอก” ภาคินก็ว่าด้วยถ้อยคำโหดร้ายที่ทำให้คนฟังขบปากตัวเองแน่น ความอยากชนะพุ่งเข้ามาในใจ ยามที่กราฟเองก็ขยับไปปลดเปลื้องกางเกงของอีกฝ่ายออกไปที่ปลายเท้า แล้วตะปบลงบนท่อนเนื้อร้อน

“พี่ก็รู้สึกเหมือนกันนั่นแหละ!” เด็กหนุ่มว่าอย่างไม่ยอมแพ้ ยามที่สัมผัสส่วนแข็งร้อนที่กำลังขยับขยาย หากแต่ผู้ใหญ่ใจร้ายยังคงใจเย็น

“ฉันเนี่ยนะจะรู้สึกกับเด็กแบบนาย”

กรอด

คนฟังกัดฟันแน่น ขณะที่กระชากบ็อกเซอร์สีเข้มของอีกฝ่ายออกไป เผยให้เห็นท่อนเนื้อร้อนแข็งแกร่งที่ยังขยายไม่เต็มที่ราวกับช่วยเจ้าของมันเย้ยหยันความอ่อนด้อยของเขา จนต้องก้มหน้าลงไป

แผล็บ

ภาคินกระตุกตัวนิด หากแต่ก็แค่นั้น ดวงตาคมยังคงทอดมองเด็กหนุ่มที่กำลังพยายามใช้ปลายลิ้นแลบเลียไปตามความยาว ดูดเม้ม ปลุกเร้าอารมณ์รักของเขาให้คุโชนอย่างที่ไม่มีใครรู้เท่าชายหนุ่มว่าเขาเองก็กำลังข่มกลั้นอารมณ์ เพื่อ...ยั่วยุเด็กอีกคน

เขาไม่เคยปล่อยให้ใครจัดการ มีแต่เขาเนี่ยล่ะที่จัดการคนอื่น!!!

ความเชื่อมั่นของผู้ชายร้ายกาจที่ยังคงนอนนิ่ง มองใบหน้าน่ามองของเด็กหนุ่มวัย 17 ที่กำลังใช้ลิ้นสีสดเลียไปตามความยาวของท่อนลำ ดูดเม้มที่รอยหยัก แล้วไล่เรื่อยไปเล่นลูกบอลสองข้าง จนต้องครางฮึ่มในลำคอ หากแต่ยังบอกง่ายๆ

“มีดีแค่นี้หรือ” แม้ว่าแก่นกายใหญ่จะเริ่มพองคับเต็มที่ แต่เจ้าของก็ยังคงว่าเช่นนั้น ให้คนฟังอ้าปาก แล้วรับส่วนร้อนผ่าวเข้ามาภายใน พยายามทั้งดูดทั้งเม้มอย่างที่พี่วินบอกมา แต่มันไม่ได้สร้างความมั่นใจให้กราฟเลย ยิ่งอีกฝ่ายเอาแต่บอกว่าเขามันอ่อนหัดแบบนี้

จุ๊บ จ๊วบ...จ๊วบ...

“ฮื่อ!!” ทั้งที่เสียงของปากที่ดูดเลียลำท่อนร้อนผ่าวดังก้องไปทั่วทั้งห้อง หากแต่คนที่ร้องครวญครางกลับเป็นเด็กหนุ่ม เมื่อท่อนขายาวกำลังยกขึ้นถูไถที่ระหว่างขา เสียดสีเข้าไปลึกๆ จนกราฟหน้าแดงก่ำ ปวดหนึบไปหมดอย่างอยากจะปล่อยให้มันออกมาภายนอก

หมับ

ไม่ใช่แค่คิด เด็กหนุ่มรั้งกางเกงนอนออกไป เปิดเผยแก่นกายสีสวยที่เพิ่งโตเต็มที่ในไม่กี่ปีมานี้ให้ออกมาสูดอากาศภายนอก

“แค่นี้ก็ทนไม่ไหว?”

“อึ้ก...พี่ก็เหมือนกัน ผมก็ทำให้พี่เป็นขนาดนี้แล้ว!!!”

“กับเด็กๆ แบบนี้เนี่ยนะ” แม้ว่าจะปวดหนึบไปหมดกับการที่เด็กหนุ่มจัดการท่อนไฟร้อนระอุ หากแต่คนที่ควบคุมตัวเองดีเยี่ยมก็ยังว่าเสียงเยาะ จนอีกฝ่ายกัดปากแน่น ทั้งที่หอบหายใจลึกยาว ขยับขึ้นมานั่งคร่อมทับเหนือแก่นกายใหญ่

“ผมจะพิสูจน์ว่าผมไม่เด็ก!” กราฟว่าเสียงกร้าว อย่างที่คนยุเองก็รู้ดีว่าต้องเป็นแบบนี้

ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อยแทบคลั่ง แล้วจะมีวิธีไหนที่ดีไปกว่าการที่อีกฝ่ายเป็นคนจัดการเองทั้งหมด

ภาคินไม่หวั่นเกรงที่ตัวเองถูกมัด ตรงกันข้าม มันเป็นข้ออ้างที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อเลยล่ะ อีกทั้ง...ก็น่าตื่นเต้นไม่หยอก

อยากกินก็ได้กิน นายทำตัวเองนะกราฟ

ผู้ชายใจร้ายบอกตัวเอง แล้วตาคมก็ต้องวาววับ เมื่อกราฟกำลังดึงขวดเจลออกมาจากกระเป๋าเสื้อนอน ยามที่แยกปลายเท้าอยู่เหนือร่าง สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเด็กเอาแต่ใจก็จัดการชโลมมันให้ทั่วแก่นกายของเขา รวมทั้งนิ้วมือตัวเอง แล้ว...

ฟึ่บ

“ฮ้า!!!” กราฟร้องออกมาด้วยความเสียด แม้ว่าร่างกายของเขาจะเสียดเสียวไปหมดด้วยความต้องการ ไหนจะการเลียท่อนลำใหญ่ๆ ก็ทำให้เขาร้อนไปหมดทั้งตัว แต่เมื่อนิ้วมันผลุบหายเข้าไปด้านใน เขาก็หลุดเสียงคราง โน้มด้านหน้าลงแทบจะซุกซบกับแผ่นอกกว้าง

มันเสียวกว่าตอนที่ล้างและขยายทางก่อนหน้านี้ แต่มันก็เสียดไปหมด

“ทำไม่เป็นก็หยุด”

“ผม! ทำ! ได้!” กราฟคำราม ยามที่หลับตาแน่น หอบหายใจลึก กดนิ้วเข้าไปจนสุด แล้วเริ่มต้นขยับช้าๆ ขณะที่เป่าลมร้อนรินรดแผ่นอกกว้าง สร้างความสยิวให้กับอีกฝ่ายที่แค่ว่าง่ายๆ

“ทำได้แค่นี้?”

กราฟกัดฟันมองทั้งน้ำตาคลอเบ้า ให้คนที่ถูกมัดเริ่มไม่อยากจะรอ

“ถอดเสื้อออก” คนที่กำลังกรึ่มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์สั่ง อย่างที่เด็กหนุ่มก็มองอย่างงุนงงในวินาทีแรก แต่ก็ปลดรั้งเสื้อนอนด้วยมือเดียว กระทั่งแผ่นอกบางปรากฏแก่สายตา คนตัวโตก็บอกคำเดียว

“ก้ม!”

“ผมไม่...”

“ก้มลงมา!”

เด็กหนุ่มโน้มตัวลงทันที ก่อนที่....

แผล็บ

“เฮือก! อาห์ ฮื่อ...อื้อ!” เพียงแค่ปลายลิ้นแลบเลียที่หัวนมสีอ่อน กราฟก็เด้งอกเข้าหา หอบหายใจระรัว จนคนเมาเองก็ไม่ลังเลเลยที่จะกัดมันเบาๆ ขบอย่างรู้ว่าจะทำให้อีกฝ่ายเสียวกระสันแค่ไหน ปลายลิ้นร้อนๆ ก็แลบเลียไปทั่วจนชื้นแฉะ

“ฮื่อ พี่...พี่ภาคิน...”

ความรู้สึกร้อนราวไฟแผดเผากลับมาอีกครั้ง แบบที่เด็กหนุ่มก็ดันนิ้วเข้าไปในช่องทางแคบได้ถึงสาม ขยับเบาๆ ขณะที่รู้สึกถึงความอยากที่กำลังจะปะทุ ยิ่งอีกฝ่ายละเลงปลายลิ้นที่หัวนมแค่ไหน เขาก็รู้สึกเหมือนจะแตกเสียให้ได้

แผล็บ

“เด็ก!”

แม้ใบหน้าหล่อร้ายกาจจะแลบลิ้นเลียปากตัวเองอย่างพอใจ หากแต่ดวงตาก็ราวกับซาตานตัวร้าย พอๆ กับปากคมที่ว่าอย่างเย้ยหยันเล็กๆ ให้กราฟดึงนิ้วออกจากช่องทางคับแคบ แล้วจับท่อนไฟร้อนไปจ่อยังทางเข้าของตัวเอง

จากนั้นก็ว่าเสียงกร้าว

“พี่จะเสียใจที่พูดคำนั้น!!!”

“ก็เอาสิ”

พอเขาท้า กราฟก็กดกายลง ก่อนที่...

เฮือก!

ร่างทั้งร่างจะสะดุ้งโหยง เมื่อความร้อนจัดถูไถอยู่ที่ทางเข้าหากแต่เพียงดันกายลงไป เด็กหนุ่มก็รู้ว่ามันยากกว่าที่คิด แรกเริ่มมันเสียววูบวาบราวกับร่างกาจจะไหม้ แต่เพียงพักเดียวก็แทนที่ด้วยความเจ็บปวดที่ทำให้ต้องคว้าไหล่อีกฝ่ายเอาไว้ บีบจนเกร็ง หอบหายใจเข้าเต็มปอด

ไม่มีทาง ไม่มีทาง เข้าไม่ได้

คำเหล่านี้ร่อนอยู่ในหัว แม้จะพยายามกดกายรับความร้อนจัดเข้ามาจนเหงื่อไหลโชกแค่ไหน มันก็รู้สึกเพียงความเจ็บที่ทำให้ร่างกายกรีดร้องว่าไม่ไหวหรอก มันไม่มีทางทำได้ และยิ่งบวกกับคำดูถูก คนที่พยายามมาตลอดก็...

“ฮึก...”

“ฮึ แค่นี้ก็ร้องไห้” เสียงสะอื้นดังออกมาจากลำคอ ยามที่กราฟปล่อยตัวลงนอนราบกับแผ่นอกกว้าง ทั้งที่หอบจนตัวโยน จนภาคินว่าเสียงเย็น ทว่า...

“ฮึก...ผมมันเด็ก...ผมแม่งไม่ได้เรื่อง...ใช่ ผมห่วย พอใจพี่แล้วใช่มั้ย พอใจแล้วใช่มั้ย!!!”

คนที่นอนฟุบหน้าก็เงยหน้าขึ้นมาทั้งน้ำตา แม้จะไม่ได้ไหลอาบแก้ม แต่ก็คลอหน่วยในตา แถมเสียงตวาดที่เอ่ยออกมาอย่างไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป

แววตาที่ทั้งผิดหวังและเสียใจ จนคนที่คิดว่าจะไม่ทำอะไรขบกรามแน่น

แหมะ

“ผมมันไม่ได้เรื่อง ต่อให้ผมพยายามให้ตายก็ไม่มีทางได้เรื่องในสายตาพี่!!!”

“แกะมือฉัน”

จู่ๆ ภาคินก็ว่าเสียงเข้ม ให้คนที่กำลังปล่อยน้ำตากระทบแผ่นอกเงยหน้าขึ้นมอง

“ฉันบอกให้แกะมือฉันเดี๋ยวนี้!!!”

เฮือก!

กราฟหวาดกลัวกับสายตาคมกร้าวที่จ้องมองมา และทั้งที่คิดว่าตัวเองไม่กลัวอีกฝ่าย แต่เขากลับยอมแพ้เอื้อมมือไปแกะเนคไทให้ด้วยความกลัว ทั้งที่หัวใจก็แหลก รับรู้ว่าเขาพ่ายแพ้อีกฝ่ายแล้ว หัวใจดวงนี้ไม่มีทางเอาชนะได้เลย

หมดหวังแล้วสินะไอ้กราฟ

หมับ

โครม!!!

“!!!”

แต่แล้ว คนที่กำลังรอเสียงตวาดอย่างทุกทีก็สะดุ้งเฮือก เมื่อเพียงมือของภาคินเป็นอิสระข้างเดียว ร่างของเขาก็ถูกโยนโครมลงกลางเตียง แบบที่ผู้ชายตัวโตก็ดันขาขาวให้แยกออกกว้าง ดวงตาที่มักจะมองอย่างรำคาญก็ลุกโชนไปด้วยไฟปรารถนา

“นายทำตัวเองนะกราฟ”

เพราะนายทำให้ฉันหมดความอดทน

สวบ

“อ๊า!!!! อึ้ก...พะ...พี่...ผม...เจ็บ...เจ็บ...ฮื่อ...อาห์...” ทันใดนั้น ความร้อนระอุก็สอดลึกเข้ามาในกาย ชนิดที่ตั้งตัวไม่ทัน จนกราฟครวญคราง พยายามดันสะโพกหนี หากแต่ความเจ็บปวดกลับชำแรกกายผ่านเข้ามาอย่างเชื่องช้า ชนิดที่ซาตานร้ายก็กำลังเลียริมฝีปาก

“มีใครเตือนมั้ยว่าเวลาฉันเมา...ฉันก็ซาตานดีๆ นี่เอง”

“มะ...ฮื่อ...อาห์...พี่...ยะ...อย่าเพิ่ง...”

แม้ว่ามืออีกข้างจะยังติดกับหัวเตียง แต่ภาคินก็ยังดันกายเข้าไปในช่องทางร้อนระอุจนมิดด้าม มองเด็กอีกคนที่กำลังดิ้นพล่าน น้ำตาไหลอาบแก้ม จนต้องโน้มตัวลงไปประกบปาก ดูดเลียอย่างหิวกระหาย จนกราฟเองก็ทำได้เพียงสะอื้น พลางโอบสองมือรอบคอ

“ฮื่อ...อ้ะ อ้ะ...”

ฟึ่บ

ในขณะที่กราฟเปิดปากรับจูบร้อนระอุที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดเพื่อเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ภาคินก็เอื้อมมือไปดึงเนกไทอีกข้างออกจากมือ ดุนดันกายช้าๆ เพื่อให้เด็กอีกคนคุ้นชิน จนใบหน้าที่บิดเบ้ด้วยความทรมานเปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน ร่างเล็กกว่าก็ดิ้นเร้าไปมา

“ของจริงมันเริ่มจากตรงนี้ต่างหากล่ะ” ชายหนุ่มว่าเสียงแหบพร่า มองใบหน้าที่เปิดปรือตาขึ้นมามองเขา

สีหน้าที่ยิ่งทำให้คนที่อยากได้อะไรต้องได้ และกำลังได้สิ่งที่ต้องการมาตลอดอาทิตย์จัดการรวบสองขาขึ้นมาพาดไหล่ จากนั้น...

“เฮือก!!! อะ ฮ้า...พี่...พี่ภาคิน...ระ...แรง...แรงไป...อึ้ก...มันเสียว...พี่...อย่า...” แก่นกายใหญ่ก็ดึงออก แล้วดันเข้าไปจนมิดด้าม ให้กราฟครางตัวสั่น สองมือจิกผ้าปูเตียงมั่น รับรู้ถึงความสุขของรสรักร้อนแรงที่ถูกป้อนให้ แต่มันไม่ใช่แค่นี้

สวบๆๆๆ

ท่อนไฟร้อนผ่าวเริ่มต้นกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วง สลับกับหมุนวนในช่องทางคับแคบ จนกราฟสะดุ้งไหวทุกครั้งที่มันเข้ามา ความแสบเปลี่ยนเป็นความหรรษา เสียงดูถูกเย้ยหยันเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ขณะที่ปากร้อนก็ดูดกินอย่างหิวกระหาย ร่างกายท่อนล่างก็ขยับโยกเป็นจังหวะร้อน

“พี่ภาคิน...อึ้ก...ฮึก...พี่...ผม...ผมเสียว...อาห์...ตรงนั้น...อย่าเน้น อย่า...ฮื่อ”

กราฟครางแทบขาดใจ เมื่อคนตัวโตควานหาจุดอ่อนไหวในกายเจอ แล้วกระตุ้นเร้าหนักๆ จงใจบดเบียดเสียดสีและกระแทกลงไปแรงๆ จนสองมือจิกหมอนแน่น สองขาเกร็งอยู่บนบ่ากว้าง

หมับ

“ไม่พอ!” ภาคินคำรามในคอ ยามที่ดันให้เด็กหนุ่มพลิกไปนอนตะแคง แล้วเขาก็แทรกกายจากด้านหลัง ดันขาขาวให้แยกกว้าง ยามที่ท่อนไฟร้อนจัดก็สอดแทรกอย่างมีชั้นเชิง หากแต่เร่าร้อนรุนแรง

เอี๊ยดๆๆๆ

แม้ว่าขาเตียงจะเป็นไม้เนื้อดี หากแต่ก็สั่นระรัวกับความร้อนแรงของคนบนเตียงที่ใส่ไม่หยุด ประสานไปกับเสียงครวญครางและเสียงของความฉ่ำแฉะที่สอดแทรกไปในอากาศ

“พี่...ฮื่อ...อะ...”

“ดี! กราฟ แบบนั้น” ช่องทางอุ่นแคบที่กระตุกตอดรัดรุนแรง ทำให้คนเมาคำรามอย่างพอใจ ดุนดันกายแรงขึ้น จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังปั่บๆๆ ไปทั่วห้อง

อุณหภูมิในห้องก็กำลังทะยานสูงขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่กราฟก็กำลังจะทนไม่ไหว ความซาบซ่านในอารมณ์รักกำลังส่งเขาไปถึงฝั่งฝัน จนร่างกายกระตุก สะโพกขยับเบียดชิดกับท่อนเนื้อร้อน

“ผมจะแตกแล้ว...ผม...พี่...ไม่ไหว...ฮ้า...อีก...อึ้กๆๆ...อื้อ!!!!”

พรวด

ร่างกายกระตุกถี่ เหมือนกับเสียงหอบหายใจที่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ แล้วไม่นานเลยที่กราฟก็ครางเสียตัวสั่น ปลดปล่อยทุกหยาดหยดของอารมณ์ออกมาเต็มที่นอนกว้างชนิดที่แทบไม่ต้องแตะต้องด้านหน้า

หมับ

“พี่ภาคิน...อย่าเพิ่ง...อื้มมมมม”

ทันใดนั้น คนด้านหลังก็ดันใบหน้าให้หันไปรับจูบร้อนระอุ ไม่เพียงเท่านั้น ร่างกายท่อนล่างยังขยับถี่ยิบ ยามรับรู้ได้ถึงเรือนกายแข็งแกร่งที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อที่ยังบดเบียดจากด้านหลัง

“ฮ้า!!!”

ทันทีที่ปากเป็นอิสระ กราฟก็หอบอากาศเข้าเต็มปอด มองคนที่ขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูน ดวงตาราวกับมีไฟกองสุม คนที่บอกด้วยเสียงคล้ายคำราม

“เป็นความผิดนายที่ทำให้ฉันหมดความอดทน!!!”

สวบๆๆๆ

“อ๊า!!! อ้ะ พี่ภาคิน...เดี๋ยว...ฮื่อ...มันเสียว...ผม...อื้อ!!!”

ไม่มีเวลาให้ถกเถียง เพราะเวลานี้ซาตานตัวร้ายที่เก็บเขี้ยวเล็บกับเจ้าเด็กนี่มาตลอดกำลังถูกปลุกตัวตนที่แท้จริงขึ้นมา และเห็นทีจะเป็นพญาซาตานอย่างที่วินว่าไว้เสียด้วย

...........................................

คิดเห็นอย่างไร บอกกันได้ที่

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1367958&chapter=23

ขอบคุณค่ะ