วันศุกร์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2560

NC Sugar Addict_27

NC Sugar Addict_27


            “น้องกั๊ก อ้าขากว้างกว่านี้สิครับ”

            “อื้อ”

            ฟึ่บ

            เวลานี้ คำว่าอับอายคงจะน้อยเกินไป เมื่อช่วยตัวเองของพี่ป้อง ไม่ใช่แค่การที่ผมชักรูดให้พี่ป้องมองอย่างเดียวเท่านั้น แต่เป็นการที่ผมขึ้นไปเอนตัวนอนบนโต๊ะสแตนเลสที่เคยเอาไว้ใช้แต่งก้อนขนมเค้ก หากแต่สองมือของผมถูกมัดไพล่หลังเอาไว้ด้วยผ้าพันคอของพี่ป้อง ขณะที่สองขาของผม...แหกกว้างแทบจะร้อยแปดสิบองศา

            ท่วงท่าที่ทำให้พี่ป้องเห็นทุกอย่างของผม ทั้งส่วนกลางลำตัวที่กำลังห้อยหัวลง หรือช่องทางคับแคบที่กำลังขมิบช้าๆ เพราะสายตาคู่คมที่มองมา

            “พะ...พอมั้ย...”

            ผมถามเสียงสั่นระริก เพราะอายสุดขีด ในเมื่อไม่รู้เลยว่าข้างนอกลูกค้าไปหมดหรือยัง หรือถ้าไปแล้ว พี่แพมหรือพี่ไคก็อาจจะเข้ามาได้ทุกเมื่อ ทว่า...ผมจะไม่ประท้วงสักคำ

            ถ้าพี่ป้องให้ผมอับอายทดแทนที่ทำให้พี่เขาเสียใจ...ผมยอม

            “อืม ทำสิ” พี่ป้องว่าเสียงเรียบ จนผมได้แต่แหงนหน้าขึ้นมอง

            “ตะ...แต่กั๊กเอื้อมไม่ถึง” ผมถูกมัดไพล่หลัง ยังไงก็เอื้อมไม่ถึงข้างหน้า แต่...

            ฟึ่บ

            “อ๊า!!!

            พี่ป้องใช้สปาตูล่าที่เอาไว้สำหรับปาดหน้าครีมมาแตะลงตรงนั้น ความเย็นที่ทำให้ผมวาบขึ้นมาทั้งตัว แอ่นสะโพกขึ้นอย่างทนไม่ได้ อีกทั้งพี่ป้องยังใช้ปลายมนๆ ของมันรั้งรูคับแคบของผมให้กว้างออก จากนั้นก็บอกเสียงนิ่ง

            “น้องกั๊กต้องทำแค่ตรงนี้”

            “อ้ะ...พะ...” พี่ป้องลูบมันไปตามร่องก้นของผมเบาๆ จนสะท้านเยือก

            “เร็วครับ” ทว่าไม่มีเวลามาประท้วง เพราะเสียงเร่งที่ทำให้ผมเอื้อมมือไปยังซอกหลืบของร่างกาย แม้จะเคยล้างเองบ้างแล้ว แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะช่วยตัวเองตรงนี้ จนได้แต่ส่งนิ้วไปถูที่รูแคบๆ เบาๆ พร้อมกับที่พี่ป้องกำลังใช้ปลายสปาตูลาขึ้นมาเกลี่ยที่กลางลำตัวของผม

            ความเย็นที่ทำให้ผมเสียวจนมันตั้งขึ้นช้าๆ แต่...

            “พะ..พี่ป้อง...เจ็บ...”

            ช่องทางข้างหลังที่ไม่มีอะไรหล่อลื่นก็เหมือนเครื่องยนต์ฝืดๆ ที่ไม่มีน้ำมันเครื่อง แค่แหย่นิ้วเข้าไปช้าๆ ก็รู้สึกถึงปากทางที่ปิดสนิท แต่พี่ป้องไม่พูดอะไร เขากลับ...

            “เป็นหน้าที่น้องกั๊กที่ต้องทำเอง” คนตัวโตที่ว่าง่ายๆ แปลว่าพี่เขายังไม่หายโกรธ จนผมกลั้นใจ...

            “ฮ้าาาา!!!!” ปลายนิ้วชี้ของผมเข้าไปแล้ว สัมผัสถึงความเสียดที่ทำให้ส่ายสะบัดหน้าแรงๆ แต่...

            ฟึ่บ

            “อ๊า...อึ้ก...” คนทำเค้กกำลังใช้สปาตูล่าอันเดิมไล้ที่หัวนมของผม จนต้องสะบัดหน้าไปอีกทาง แอ่นอกขึ้นเหมือนคันธนู ขณะที่พี่เขาใช้ปลายมนๆ สะกิดไปมา ลูบคลึงจนผมเสียววาบไปทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนหน้าที่กำลังขยับตั้งตรงช้าๆ

            “ฮ้า...อ๊า...อึ้ก...”

            “หัวนมตั้งแล้ว” พี่ป้องว่าแค่นั้น ตอนที่ใช้ปลายวัตถุเย็นๆ ไล้ไปที่หัวนมอีกข้างของผม แค่ก้มลงมองเห็นว่ามันสะกิดรอบนม ก่อนที่จะถูตรงหัวนมเบาๆ ผมก็ครางสะท้าน เสียวนมมาก เสียวท้องมาก และเสียวที่รูแคบๆ มาก จนยิ่งอ้าขาออกกว้างกว่าเดิม

            คราวนี้พี่ป้องไล้ปลายเย็นๆ มาตามแผ่นท้องของผม จนได้แต่ก้มลงมองมันอย่างหวาดๆ ระคนคาดหวัง สิ่งที่แค่ปาดผ่านท้องของผมก็สะดุ้งวาบไปหมด แอ่นก้นขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว รู้สึกว่าข้างในกำลังบิดเกร็งไปหมด และผม...ก็ดันนิ้วชี้เข้าไปจนสุด

            “จุดเสียวของน้องกั๊กอยู่หน้าๆ หาให้เจอ” พี่ป้องไม่ได้ใช้น้ำเสียงใจดีเลย แต่เป็นคำสั่งที่ทำให้ผมพยายามงอนิ้ว พยายามหาจุดนั้น ทั้งที่...

            “เฮือก!!! อ๊า!!! สะ...เสียว...มันเสียว...”

            “เยิ้มแล้วนะ”

            พี่ป้องใช้ปลายสปาตูล่าไล้มาจนถึงกลางลำตัวของผม ปาดผ่านลูกบอลสองข้าง ขึ้นมาตามลำท่อนที่กำลังตั้งตรงตามการขึ้นรูป จนมาถึงส่วนปลายแดงก่ำที่...น้ำอยากกำลังไล่เยิ้มเลอะสปาตูล่าจนเหนียวยืด

            พรืดๆๆๆ

            “ฮ้า...อาห์...พี่ป้อง...อึ้กๆ...อย่าลูบ...อย่า...ฮื่อออออ”

            “แค่นี้ก็จะเสร็จแล้วหรือ ง่ายไปนะ” ผมครางระรัวก้องไปทั่วทั้งห้องครัว เมื่อพี่ป้องใช้ด้านแบนๆ ของสปาตูล่าถูไถที่ส่วนหัวแดงก่ำของผมไปมา จนดิ้นพราดๆ เหมือนปลาขาดน้ำ สองขายิ่งอ้ากว้าง สะโพกยิ่งแอ่นขึ้นสูงอย่างน่าไม่อาย ซึ่งพี่เขาก็...ละมือ

            ฮวบ

            ผมทิ้งตัวลงกับโต๊ะทันที ตอนที่เห็นจากหางตาว่าพี่ป้องเดินไปเปิดตู้เย็น

            “อย่าหยุดมือสิ” แม้เขาไม่หันกลับมา แต่เขาก็สั่ง ให้ผมสูดหายใจลึกๆ แล้วค่อยๆ ขยับนิ้วถูไถไปตามร่องหลืบ เพื่อให้มันผ่อนคลาย หอบหายใจในคอลึกยาว แต่...

            “พี่ช่วยแล้วกัน”

            สวบ...ฟืดดดดดดดด

            “อ๊าาาาาา!!! เย็น...มันเย็น...เย็น...ฮื่อออออออออออ” ผมครางออกมาสุดเสียง ดิ้นพราดๆ เบิกตากว้าง เมื่อจู่ๆ วัตถุเย็นๆ ก็สอดเข้ามาในรูของผม ซึ่งยังไม่ทันจะได้ก้มลงมองด้วยซ้ำ ความเย็นก็ฉีดเข้ามาข้างในจนล้นทะลักออกมาเป็น...ครีมสดสีขาวจัด

            “พะ...พี่ป้อง...อร๊าง...พะ...พอแล้ว...ล้นแล้ว...อึ้ก...เต็ม...ข้างใน...อ๊า” ผมพยายามบอก ทั้งยังดิ้นแทบตาย เมื่อสิ่งที่สอดเข้ามาคือปลายของถุงบีบครีม และสิ่งที่กำลังเข้ามาเติมเต็มช่องแคบๆ จนแน่นไปหมดก็คือครีมสดที่ผมชอบกินนักหนา

            ความเต็มแน่นที่ผมแทบหายใจไม่ออก ได้แต่ขมิบแรงๆ จนมันไหลทะลักออกมาทุกครั้ง ชนิดที่ร่องก้นเปียกเยิ้มไปหมด

            ครีมโดนความร้อนก็จะละลาย และตอนนี้มันกำลังละลายอยู่ข้างในจนฉ่ำแฉะ

            “อย่าหยุดมือ” พี่ป้องกลับพูดแค่คำเดียวให้ผมปรือตามอง

            “เร็ว!!!

            ฟึ่บๆๆๆๆ

            “อ้ะฮื่อ...อื้อ...แฉะ...แฉะไปหมด...แล้ว พี่...พี่ป้อง ฮ้า!!!!” ผมขยับนิ้วที่กำลังสอดเข้าไปข้างในรัวๆ ทันที รู้สึกถึงครีมที่ทะลักออกมาทุกครั้ง กับขาของผมที่พยายามจิกกับโต๊ะ ยันก้นขึ้นเพื่อขยับแรงกว่าเดิม

            ผมแหงนหน้าทั้งน้ำตามองเพดาน เมื่อความเสียวกำลังเล่นงานร่างกาย กัดปากแน่นอย่างอยากกลั้นเสียงร้อง แต่ไม่ช่วยอะไรเลย ทุกครั้งที่ผมกดนิ้วเข้าไปในรูแคบๆ ผมก็หลุดเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มือก็บังคับไม่ได้ เพราะมันกำลังกระแทกเข้าไปลึกๆ

            “ดูน้องกั๊กชอบช่วยตัวเองนะ”

            พี่ป้องกระซิบ แล้ว...

            พรึ่บ

            “ฮ้า ยะ...อย่า...อย่า...”

            ไม่ ผมห้ามพี่ป้องที่เอาริบบิ้นมาผูกท่อนเนื้อเยิ้มเปียกของผมไม่ได้

            พี่ป้องผูกมันจนแน่น แน่นจนแน่ใจว่าผมไม่มีทางเสร็จแน่ๆ ก็...

            เพียะ!!

            “แรงกว่านี้สิ!” พี่ป้องตีก้นผมเต็มแรง จนได้แต่ผวาเฮือก อ้าปากปล่อยเสียงครางออกมาระลอกใหญ่ สองมือช่วยกันดันนิ้วเข้ามาในช่องทางภายในจนตอนนี้สี่นิ้วเข้าไปแล้ว

            “เฮือก...ฮ้า ฮ้า...มะ...มะ...ไม่ไหว...”

            ฟึ่บ

            “กินสิ” จังหวะนั้นเอง พี่ป้องก็ขยับมายืนข้างหัวของผมเพื่อ...ดึงลูกชายออกมา

            ตั้งแต่วันที่แอบดูของพี่ป้อง ผมก็ยังไม่ได้เห็นมันชัดถนัดตาเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้ มันกำลังจ่ออยู่ตรงหน้าของผม...ท่อนเนื้อขนาดใหญ่ที่สร้างความเสียวกระสันกำลังจ่อที่ปากแดงๆ ของผม

            เจ้าโลกของพี่ป้องทั้งใหญ่ ทั้งหนา ทั้งสีเข้มกว่าผม มันแข็งจัดจนมองด้วยตาก็รู้ เห็นเส้นเลือดที่ปูดโปนไปตามลำท่อน ไหนจะกลุ่มขนสีเข้มที่ปกคลุมอีก ทั้งหมดทั้งมวลที่ไม่ได้ทำให้ผมกลัว แต่ผม...เลียปาก

            “จ๊วบ”

            ผมอ้าปากออกน้อยๆ เพื่อดูดส่วนหัวป้านสีเข้มเบาๆ

            รสแปลกแต่...ติดใจ

            ผมสัมผัสได้ถึงความเค็ม ความคาว กลิ่นที่โชยมาแตะปลายจมูก ทั้งหมดที่ผมควรจะกลัว แต่ไม่เลย ตรงกันข้ามด้วยซ้ำ กลิ่นของพี่ป้อง รสของพี่ป้อง และความแข็งที่ถูไถริมฝีปากของผม ทำให้ผมอยากกินอีก กระหายอยากจะดูดดื่ม อยากจะเลียจนพี่ป้องแตกคาปาก

            ความต้องการของผมที่ล้นทะลักออกมา แต่ยังไม่ทันที่จะทำอะไร...

            สวบ

            เฮือก!!!!!!!!

            ผมสะดุ้งสุดตัว แทบสำลัก เมื่อพี่ป้องจับหัวของผมให้เอนไปหาเขาแล้วดันเข้ามาจนถึงคอ

            ความใหญ่ที่ผมรับเอาไว้ไม่หมด ตอนนี้ผมหายใจไม่ออก น้ำตาผมไหล มีแค่รสชาติของพี่ป้องอบอวลไปทั่วปาก ร่างกายผมก็พยายามดิ้น แต่พี่ป้องไม่สงสารผมเลยสักนิด ตรงกันข้าม พี่เขากำลังขยับสะโพกสอบเข้าออกตามใจ ถูปลายกับลำคอของผมแรงๆ

            หมับ

            “หยุดมือแล้วนะ”

            “อ๊าาาา!!!” ผมสะดุ้งวาบ เมื่อพี่ป้องเลื่อนมืออีกข้างมาบิดหัวนมผม ทั้งที่ควรจะเจ็บ แต่ผมกลับเสียววาบไปทั้งสรรพางค์กาย ปากที่ควรจะพยายามดิ้นรนหาอากาศกลับห่อเข้าหากันแล้วดูดของพี่ป้องเต็มแรง

            ความร้อนและแข็งที่ทำให้ผมทนไม่ไหว

            “ชอบหรือน้องกั๊ก”

            ผมพูดอะไรไม่ออกแล้ว รู้แค่ว่ากำลังขยับคอทั้งที่นอนด้วยท่าไม่น่าสบายด้วยซ้ำ เพื่อทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งอมให้พี่ป้อง มือข้างล่างของผมก็ขยับแรงจนตัวเองกลัว แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจ ผม...แค่อยากได้อมของพี่ป้อง

            ความอยากที่แทบมาถึงจุดสูงสุด จน...

            “พอแล้วครับ” พี่ป้องกลับดึงออกจากปาก จนผมพยายามจะตามไปเลียมันอีก แต่ติดที่มือใหญ่จับไหล่แล้วกดเอาไว้ จากนั้นก็เอาส่วนนั้นมาแนบลงบนแก้มของผม และ...

            แชะ

            พี่ป้องยกกล้องมาถ่ายภาพเงี่ยนสุดขีดของผมเอาไว้

            “ถ้าน้องกั๊กพูดว่าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่อีก พี่จะเอารูปนี้ไปแปะที่บอร์ดโรงเรียนของเราดีมั้ย”

            “...”

            ผมไม่ได้ตอบ เพราะผมกำลังจดจ่ออยู่แค่ส่วนใหญ่โตที่กำลังลูบผ่านจมูกของผม จนต้องสูดกลิ่นเต็มแรง วินาทีนี้ ผมยอมให้พี่ป้องทำทุกอย่าง ถ้าพี่ป้องจะมอบสิ่งนี้ให้ผม

            “พี่ป้อง...เอาเข้ามา...ขอร้อง...ไม่ไหว...รูกั๊ก...อยากได้ อยากให้แทงเข้ามา...ลึกๆ เข้ามา กระแทกเข้ามา...อยากให้พี่ป้องเต็มแน่น...คารู...ได้โปรด...มะ...ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...อยาก...อยากมาก...เอากั๊ก...เอากั๊กแรงๆ...” ผมบอกแทบไม่เป็นภาษา ขอร้องเสียงสั่น ขณะที่แหกช่องทางคับแคบออกกว้าง รู้สึกถึงครีมที่เหลวเป็นน้ำกำลังไหลออกมาช้าๆ

            ความต้องการที่พรั่งพรู และจะไม่หยุดจนกว่าพี่ป้องจะให้

            “เอากั๊ก...เอากั๊กที...เอากั๊กแรงๆ...ฉีดเข้ามา...ให้เต็ม...น้ำพี่...อยาก...ได้...” ผมปล่อยน้ำลายไหลเป็นสายลงมาขอบปาก ครางอื้ออึง พยายามส่งลิ้นไปเลียส่วนแข็งแรงนั้น ซึ่งพี่ป้องดึงกลับไปยืนดูที่ปลายเท้าของผม

            “พี่จะให้ แต่สัญญามาก่อน...”

            “อื้อๆๆ เร็วๆ...เร็ว...”

            ผมสัญญาโดยไม่ฟังด้วยซ้ำ จนพี่ป้องยิ้ม...

          “น้องกั๊กต้องเป็นของพี่คนเดียวตลอดไป”

            “อื้อออออ เร็ว...เข้ามา...แรงๆ...ฮ้าาาาาาาาา!!!!

            วินาทีที่ผมตอบคำ ผมก็หวีดร้องออกมาก้องห้องครัว เมื่อ...แท่งเนื้อร้อนกระแทกเข้ามาทีเดียวจนสุดด้าม

            พี่ป้องจับปลายเท้าทั้งสองข้างของผมเอาไว้ แล้วแหกกว้าง แทงลึกเข้ามามิดด้าม จนส่วนบนของร่างกายผมดิ้นพราดๆ ครางไม่เป็นภาษา ร้องแค่ว่าเอาอีก อยากได้อีก อย่างที่สติสัมปชัญญะเป็นศูนย์ สมองผมคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว รู้แค่ว่าถ้าผมไม่ได้พี่ป้องตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ผมต้องขาดใจตายแน่ๆ

            “อีก...แรง...อีก...แทง...อีก...อึ้กๆ...เฮือก...”

            ผมกระซิบอย่างเด็กหน้าไม่อาย เว้าวอนขอให้พี่ป้องทำให้ ซึ่งความแข็งแรงก็แทงกระแทกเข้ามาเต็มแรงจนเสียงดังก้อง ขาโต๊ะสั่นไปหมด แต่ผมไม่แคร์ ผมอยากได้อีก...อยากได้พี่ป้องมากกว่านี้...อยากได้หมดทั้งตัวและหัวใจ

            “น้องกั๊กรักพี่มั้ย”
           
            “ระ...รัก...”

            “รักแค่ไหน”

            “รัก...ที่สุด...อีก...เอาอีก...”

            “รักจนยอมทิ้งอย่างอื่นเพื่อพี่มั้ย”

            “ยอม...ยอม...ยอมแล้ว...ยอมหมด..ยอมพี่ป้องหมด...เอาอีก...แรง...เอากั๊ก...อีก...”

            ตอนนี้ผมยอมรับทุกอย่าง ทุกเรื่อง ไม่ใช่แค่เรื่องอย่างว่า ผมรู้แล้วว่าผมยอมพี่ป้องขนาดที่ถูกทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่พี่ป้องรักผม กอดผม แคร์ผม รับทุกอย่างที่ผมเป็นได้ ผมก็ยอมทุกอย่างชนิดที่คิดว่าหากขาดพี่ป้องไป ผมต้องตายแน่ๆ

          ตอนนี้ผม...เสพติดพี่ป้องยิ่งกว่าอะไรบนโลกใบนี้ ชนิดที่ว่า...ยอมถูกทำทุกอย่างที่พี่ป้องต้องการ

......................

คิดเห็นอย่างไรบอกกันได้ที่

ขอบคุณค่า