NC Breath_7
“คะ...คุณตุลย์
เอาออก...เอาออกเถอะครับ...อึ้ก...”
“ไม่ชอบรางวัลที่กูให้หรือไง”
“คุณตุลย์!...เฮือก...”
วันนี้ทั่วทั้งคฤหาสน์เมษฐานันท์คงคิดเหมือนกันว่าลูกชายคนโตของบ้านกำลังทำรายงานกับลูกคนใช้เหมือนเช่นทุกที
เพราะมันกลายเป็นเรื่องปกติที่นายปฐพีจะสามารถเข้านอกออกในห้องนี้ได้สะดวกกว่าคนอื่น
หลายคนมองว่าเพราะโตมาด้วยกัน เพราะเพศเดียวกัน เพราะสนิทไม่ต่างจากเพื่อนกัน
ลูกคนใช้คนนี้จึงมีสิทธิ์มากกว่าคนอื่น
หารู้ไม่ว่าสิทธิ์นั้นหมายรวมถึง...ชีวิตเซ็กส์ของคุณชายของบ้าน
เวลานี้
ภายในห้องนอนที่อยู่ด้านในที่ไม่ค่อยมีใครไปยุ่มย่าม ร่างเปลือยเปล่าของนายก้อนหินกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่มักจะเต็มไปด้วยเอกสารมากมาย
แต่วันนี้ ทุกอย่างถูกรื้อลงไปด้านล่างทั้งหมด
มีเพียงชายหนุ่มโตเต็มวัยที่กำลังนั่งแยกขากว้าง
สองมือถูกมัดไพล่หลังเอาไว้แน่นหนา
คนที่พยายามจะนิ่งเฉย
หากแต่การกระตุ้นเร้ารุนแรงด้านล่างทำให้ดวงตาวาวด้วยหยาดน้ำตา
กับเสียงทุ้มต่ำสั่นเครือที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด
ทว่า
มันไม่ได้มีเพียงความเจ็บเท่านั้น
“เอาออกเถอะ...ครับ...คุณตุลย์...เอาออกเถอะ...”
หินร้องเสียงแหบจัด ยามกดสายตามองสภาพของตัวเอง
มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะถูกคุณตุลย์หยอกเล่น
แต่ไม่ใช่เรื่องปกติ เมื่อก้านสำลีปั่นหูสอดเข้ามาในส่วนปลายท่อนเอ็นร้อน
คุณตุลย์บอกว่ามันเป็นรางวัล
หากแต่ความเจ็บปนเสียวที่ได้รับทำให้หินไม่แน่ใจว่าคือรางวัลหรือเปล่า
“มันเข้าไปแล้ว”
เจ้านายของเขานั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน
มองมาด้วยแววตาพอใจ ยามที่ปลายนิ้วแตะอยู่บนปลายก้านสำลีอีกด้าน
เพียงขยับซ้ายขวานิดเดียว หินก็ขบกรามจนได้กลิ่นคาวเลือด อธิบายไม่ถูกว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่
มันควรจะเจ็บปวด
แล้วทำไมถึงกระสันอยากไปพร้อมกัน
เขาบอกเจ้านายว่ามันเอาเข้าไม่ได้
แต่เจ้านายพิสูจน์แล้วว่ามันเข้าได้
ปฐพีอยากจะเอามันออกไป
แต่เขาทำอะไรไม่ได้เมื่อสองมือถูกมัดไพล่ไปด้านหลัง แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือก
กัดฟันแน่น เมื่อเจ้านายกำลังใช้ปลายนิ้วหมุนวนอยู่ที่ช่องทางคับแคบอย่างคนที่รู้ดีที่สุดว่าจุดกระสันของไอ้คนใช้คนนี้อยู่ที่ไหน
เจ้านายกำลังสนุก
แต่เขา...กำลังจะทนไม่ไหว
ฟึ่บ
“อึ้ก”
เพียงแค่ปลายนิ้วชุ่มเจลสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบ
หินก็เผลอยกสะโพกลอยเหนือโต๊ะทำงาน หอบหายใจรุนแรง รู้สึกถึงนิ้วยาวที่สอดแทรกเข้าไปด้านใน
เสียดสีกับผนังนิ่มที่ตอดรัดราวกับคุ้นเคยกันดี แล้วก็ต้องตัวกระตุก
เมื่อเจ้านายกำลังควานนิ้วหาจุดกระสันของเขา
“เฮือก! คุณตุลย์...มะ...ผมไม่...ไหว...อึ้ก”
ไม่นานเลยที่หนุ่มลูกครึ่งจะหาเจอ
จนกดมันย้ำๆ ถูมันหนักๆ ปลายสำลีที่กีดขวางทางเอาไว้ก็เริ่มเปื้อนด้วยหยาดน้ำขาว
“มึงก็ชอบนี่นา”
“ผม...ไม่...”
“อ้าวหรือ
นี่กูเข้าใจผิดสินะ” ก้อนหินได้แต่เบิกตาโพลง เมื่อนิ้วยาวที่กำลังสอดเสียดภายในของเขาถูกดึงออก
เหลือเพียงความวูบโหวงมาแทนที่ ให้ต้องปรือตา มองไปยังเจ้านายที่ทิ้งตัวลงนั่ง เท้าแขนกับพนักเก้าอี้
ใบหน้าคมคายยกยิ้มน้อยๆ
รอยยิ้มที่หินเองก็รู้
“ผม...ขอโทษ...ได้โปรด”
ชายหนุ่มกระซิบอย่างจำยอม เพราะเขากำลังทนไม่ไหว การที่ถูกกระตุ้นหนักๆ ที่ทั้งด้านหน้าและด้านหลังกำลังทำให้เขาหมดสิ้นความอับอาย
ซึ่งตุลย์ก็บอกเพียง...
“ไหนว่าไม่ชอบ
ทำอย่างที่มึงชอบให้กูดูหน่อยสิ”
คำสั่งที่หากเป็นปกติ
หินคงพยายามหาทางเลี่ยง แต่เมื่ออารมณ์กำลังจะปะทุ สิ่งที่คนสนิททำคือการดันสะโพกตัวเองขึ้น
สอดมือที่ถูกมัดข้อมือเอาไว้มาด้านหน้า ทรงตัวด้วยท่อนแขนทั้งสองข้าง
จากนั้น...ก็สอดปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางของตัวเอง
“อึ้ก...ฮ้า...ฮ้า...แฮก...”
หินหอบหายใจหนักๆ ยามช่วยตัวเองต่อหน้าอีกคน
การมีเซ็กส์ด้วยกันมาหลายปี
ทำให้หินรู้ว่าช่องทางด้านหลังเขาไวความรู้สึกยิ่งกว่าด้านหน้า พอถูมันหนักๆ เสียงครางแหบจัดก็ดังจากริมฝีปาก
หัวเข่าทั้งสองข้างยิ่งแยกออก เปิดเผยร่างกายให้เจ้านายได้เห็นทุกสัดส่วน
และรู้ดี...มันไม่พอ
“คุณตุลย์...”
หินรู้ว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายน่ารักที่แค่ครางขอก็ทำให้ผู้ชายคนอื่นเกิดอารมณ์
เขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่ ร่างสูง แต่กลับต้องมาแยกปลายเท้าออกกว้าง
นิ้วมือถูไถกับช่องทางคับแคบ ส่วนแข็งขืนร้อนจัด
และตอบรับแม้แต่ความเจ็บปวดที่กดสอดเข้ามาในรูแคบๆ ด้านหน้า แต่ผู้ชายแบบเขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจาก...
“ได้โปรดครับ...ผมต้องการ...คุณ...”
ชายหนุ่มได้แต่ร้องขอออกไปอย่างจำยอม
ยามที่ดึงนิ้วออกมาแบะช่องทางคับแคบให้อีกฝ่ายเห็น
กึก
“ฮึ”
หนุ่มลูกครึ่งลุกขึ้นยืนจนเก้าอี้ถอยไปด้านหลังแล้ว
ขณะที่โน้มตัวเข้ามาเพื่อสบประสานสายตา และกระซิบ
“อย่าลืมคำนี้ล่ะ”
คำที่ว่า...ต้องการคุณ
สวบ
เฮือก!!!
แท่งเหล็กร้อนผ่าวสอดลึกเข้ามาในกาย จนคนได้รับจิกปลายเท้าลงกับขอบโต๊ะทำงาน
รู้สึกถึงความร้อนที่กำลังเข้ามาเติมเต็มเขาทีเดียวจนสุด
ให้ได้แต่หอบหายใจหนักหน่วง หัวใจเต้นกระหน่ำถี่แรง
และที่ไม่น่าให้อภัย...ความสุขหรรษาที่ร่างกายได้รับการเติมเต็ม
เขาปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าสุขสมไปกับมัน
สวบๆๆๆ
ยิ่งเจ้านายสอดลึกเข้ามาในกายเท่าไหร่
หินก็ทำได้แค่แอ่นกายรับเท่านั้น ตอบรับสัมผัสที่ทำให้หัวสมองปั่นป่วน
แทบจะคลั่งตายทุกครั้งที่เจ้านายขยับตัว ขณะที่ความเจ็บปวดที่ส่วนปลายท่อนเนื้อเลือนหายไปแล้ว
มีเพียงความรู้สึกรุนแรงที่จู่โจมช่องทางด้านหลังเท่านั้น
หมับ
“อืม! อึ้ก...ฮ้า”
หินหลุดเสียงครางออกมาเมื่อเจ้านายบีบบี้หัวนมของเขา หมุนคลึงหนักๆ
พร้อมกับกระแทกกายเข้ามาในช่องทางคับแคบ ร่างกายก็แทบทนไม่ไหว
ได้แต่พยายามทรงตัวกับท่อนแขนที่เจ็บจนชา แต่รู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่สนใจ
ท่วงท่าตอนนี้มันเจ็บ
หากแต่ถูกความกระสันปกคลุมเอาไว้ทั้งหมด
“ดี
ไอ้หิน...ดี!”
“คุณตุลย์...อึ้ก...ฮ้า..ฮ้า...”
กึกๆๆๆ
โต๊ะทำงานไม้เนื้อหนาหนักยังสั่นสะเทือนตามแรงสอดลึก
ส่งเสียงกระทบกับพื้นประสานไปกับเสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ และมันทำให้ตุลย์ยกท่อนขาขึ้นพาดบ่า
กดกายเข้าไปลึกกว่าเดิม จงใจดึงออกเกือบสุด แล้วกระแทกไปเต็มแรง
จนคนสนิทหัวสั่นหัวคลอน
“อะ...เอาออก...คุณตุลย์...เอาออก...ผมไม่ไหว...ผมไม่ไหวแล้ว...จริงๆ”
หินกำลังจะเสร็จ
หากแต่สิ่งแปลกปลอมที่ปิดบังเส้นทางปลดปล่อยของเขา ทำให้เจ้าตัวบอกเสียงแหบแห้ง
ใช้ดวงตาสีดำสนิทมองไปยังใบหน้าเครียดเขม็งของคนที่ตักตวงจากร่างกายของเขา
อยากจะยอมมากกว่านี้ แต่เขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ จนต้องร้องขอ
คำขอที่เจ้านายก็ไม่ใจร้ายมากไปกว่านี้
สวบๆๆๆ
สะโพกสอบกดกายแกร่งเข้าไปหนักๆ
จับข้อเท้ายกขึ้นสูงราวกับเร่งจังหวะตามมา
ก่อนที่จะเลื่อนมือไปยังก้านสำลีที่ตั้งชูขึ้นฟ้า และ...
ฟึ่บ
“เฮือก
คุณตุลย์!!!”
พรวด
เพียงดึงมันออก
คนข้างใต้ก็ปลดปล่อยความต้องการ ทะลักจนเกือบถึงแผ่นอก และตุลย์ไม่เคยบอกออกไปว่าสีหน้าของคนในอ้อมกอดตอนนี้ทำให้เขา...ตามไปติดๆ
สีหน้าของคนที่เชื่อฟังเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
.......................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
🤗🤭
ตอบลบ