วันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557

NC Test Love_68

NC Test Love_68



            หมับ

            พูรินไล้มือไปตามสีข้าง ลูบไล้อย่างรู้จุดดีว่าจะทำยังไงให้เจ้าลูกหมาเขารู้สึกดี สัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะท้านของคนในอ้อมกอด และเพียงแทรกขาเข้าไประหว่างสองขาเล็ก เขาก็สัมผัสได้ถึงความต้องการที่ดุนดันหัวเข่ากลับมา

            “ต้องการพี่มั้ย”

            “อืม...ตะ...ต้องการ...อ้ะ...” เดียร์ตอบรับทันที นึกขอบคุณเหล้าแก้วนึงที่ไอ้ไม้ชงให้ เพราะตอนนี้เขากล้าจะดันส่วนล่างเข้าถูไถกับขาพี่พอร์ชราวกับยั่วยวนอีกฝ่าย ให้คนตัวโตแทบคลั่ง ริมฝีปากอุ่นยิ่งขบเม้ม สลับกับกัดหัวนมที่แข็งชันเบาๆ มืออีกข้างก็ดึงกางเกงขาสั้นอีกฝ่ายจนร่วงหล่นลงพื้น

            หมับ

            “ฮื่อ...พี่...อึ้ก....พี่พอร์ช...ฮ้า...” เดียร์เบิกตากว้าง เชิดหน้าขึ้นทันที เมื่อปลายนิ้วกำลังแทรกเข้าไประหว่างแก้มก้นทั้งสอง สัมผัสช่องทางคับแคบที่กำลังขมิบถี่ เพียงถูไถเบาๆ คนที่ถูกกระตุ้นตรงนี้มานับครั้งไม่ถ้วนก็แทบจะครางลั่น

            การเงยหน้าที่ทำให้พูรินผละจากแผ่นอกมากดจูบที่ริมฝีปากแดงช้ำอย่างร้อนแรง จนเสียงจูบก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง

            “ดรีมบอกว่าเดียร์เตรียมของขวัญให้พี่”

            “อื้อ ไว้ก่อน...ทำก่อน...ช่างหัวของขวัญเถอะพี่...” เดียร์ดึงมือจากการเกาะกุม ก่อนที่จะประคองแก้มอีกฝ่ายเอาไว้ แล้วบอกเสียงพร่า

          “เดียร์ต้องการพี่...รักเดียร์นะครับ”

            หมับ

            “อื้อ!!!” แน่นอน การเชิญชวนแบบนี้ ทำเอาคนที่กำลังมองหน้าแดงก่ำที่คลอด้วยน้ำตาน้อยๆ ทนไม่ไหว เจ้าตัวก็เลยกระชากร่างเล็กเข้ามาประกบจูบอย่างรุนแรง ก่อนที่จะดึงให้เดียร์ที่ขาสั่นระริกมาหน้ากระจกตู้เสื้อผ้าที่ติดยาวตั้งแต่พื้นจรดเพดาน

            “พี่...”

            “พี่จะให้เดียร์เห็นว่าเดียร์น่ารักแค่ไหน” พูรินกระซิบริมหู ก่อนที่จับให้เดียร์หันหน้าเข้าหากระจก จนเจ้าลูกหมาเห็นร่างเปลือยเปล่าของตน ไหนจะส่วนล่างที่กำลังแข็งขืนด้วยแรงอารมณ์ แม้จะเคยเห็นร่างกายตัวเองมาก่อน แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะแสดงสีหน้าแบบนี้

            หน้าแดงระเรื่อ ตาที่คลอน้ำตาหรี่ลง ฟันคมกัดปากอย่างเสียวซ่านในอารมณ์ มือก็ยันกระจกเอาไว้ ยามที่พี่พอร์ชไต่ลงไปด้านล่าง สองมือก็แบะก้นนิ่มออก ก่อนจะ...

            “อ๊า!!! พี่พอร์ช...อึ้ก...ยะ...อย่าทำ...ตรงนั้น...” เดียร์ได้แต่ครางลั่น เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังสะกิดเขี่ยที่ช่องทางด้านหลัง จะเผลอแอ่นสะโพกเข้าหา ปล่อยน้ำตาร่วงลงจากดวงตา ยามมองใบหน้าบิดเบ้ด้วยความต้องการของตัวเอง

            “อึ้ก...อาห์...ฮื่อ....มะ...มัน...อย่า...อย่าแหย่...เข้า...อ้ะ...มา”

            เดียร์บิดกายเร้า เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังกดลึกเข้ามาในกาย ร่างทั้งร่างก็สั่นสะท้าน ได้แต่มองเงาสะท้อนของคนที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

            เร่าร้อน รุนแรง เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ

            นี่คือนายดรัณภัทรที่พี่พอร์ชได้เห็นทุกครั้งที่ทำรักกัน

            ฟึ่บ

            “อื้อ...อึ้ก...” เดียร์หอบหายใจแรงๆ เมื่อปลายนิ้วยาวชำแรกเข้ามาในช่องทางของเขา ทั้งยังเคลื่อนเข้าออก ดวงตาทั้งสองข้างก็หลับแน่นอย่างไม่อาจจะทนกับภาพขลาดเขินของตัวเอง มือข้างหนึ่งทาบมือพี่พอร์ชที่จับสะโพกเขาเอาไว้แน่น

            “มะ...ไม่เอานิ้ว...ฮื่อ...ไม่เอานิ้วแล้ว...อ้ะ...” สุดท้าย คนที่ต้องการอย่างอื่นมากกว่าก็ร้องขอออกมาจนได้ ให้คนฟังหยุดจากสิ่งที่ทำ แล้วขยับมาคร่อมทับแผ่นหลังเล็ก ดันแก่นกายใหญ่เข้าถูไถที่ระหว่างขาทั้งสองข้าง ดวงตาคู่คมวาววับ ยามมองเด็กน้อยที่กำลังหลับตาแน่น

            หมับ

            “เดียร์ มองสิ...ตอนที่เดียร์ของพี่เซ็กซี่ที่สุด” มือใหญ่ดันปลายคางให้มองตรงไปข้างหน้า

            “ดะ...เดียร์เป็นผู้ชาย...ฮื่อ...เซ็กซี่ไม่ได้...หรอก...” คำตอบที่ทำชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก ทั้งที่ใบหน้าคมแสดงออกว่าต้องการไม่ต่างกัน สองมือก็รั้งเอวเล็กเอาไว้ก่อนที่...

            สวบ

            เฮือก!!!!

            “อ๊าาาาาาาาาา!!! อึ้ก...ฮื่อ...พะ...พี่พอร์ช...อื้อ...อื้มมมม” เดียร์สะดุ้งสุดตัว เมื่อความร้อนผ่าวไม่ต่างจากท่อนไฟกำลังสอดลึกเข้ามาในกาย จนต้องเบิกตากว้าง แล้วก็เห็นภาพที่เขาอายที่สุด...พี่พอร์ชกำลังเข้ามาในร่างของเขา เข้ามาอย่างที่เจ้าตัวก็แสดงออกว่าสุขสมมากแค่ไหน

            สีหน้าของเขาเอง...ก็บอกว่าต้องการมากแค่ไหนไม่ต่างกัน

            “เดี๋ยวนี้...อึ้ก...รับเข้าไปทีเดียวหมดนะ” พูรินกระซิบบอก แล้วเม้มติ่งหูนิ่มเบาๆ ให้เดียร์เชิดหน้าขึ้น เกร็งสะโพกรับความเสียดเสียวที่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาในร่าง เสียงครางที่ชาตินี้ไม่เคยคิดว่าจะร้องออกมาก็หลุดลอดจากริมฝีปาก

            ดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยหยดน้ำก็มองส่วนแข็งแกร่งที่กำลังสอดเข้ามาในกายครั้งแล้วครั้งเล่า ความรู้สึกที่มากกว่าทุกทีจนเขาบีบรัดอีกฝ่ายแน่น เสียจนคนตัวโตครางต่ำๆ สองมือบีบคลึงสะโพกขาว ก่อนที่จะดันกายเข้าไป

            “ฮ้า...”

            สวบๆ

            เดียร์กัดปากตัวเองเต็มแรง เมื่อเขากำลังบอกตัวเอง...ของพี่พอร์ชอยู่ในตัวของกู กำลังรักกู กำลังเคลื่อนอยู่ในตัวของกู

            “เดียร์...รู้สึกมากกว่าทุกทีหรือเปล่า...” คำถามที่คนฟังหันใบหน้าที่ฉ่ำด้วยน้ำตามามอง

            “พี่...ปะ...ไปที่เตียง...เดียร์ยืนไม่...ไหว...อึ้ก...แล้ว...”

            ฟึ่บ

            หมับ

            คนฟังยอมทำตามแต่โดยดี ด้วยการดึงร่างออกจากกาย แล้วรวบเจ้าลูกหมาที่ขาสั่นระริกจนแทบยืนไม่อยู่ไปที่เตียง เพียงแค่แผ่นหลังแนบกับเตียงนุ่ม สองขาก็ถูกรั้งแยกออกกว้าง ให้เดียร์เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมที่ดูป่าเถื่อนกว่าทุกครั้ง แล้วเขาก็ไม่ลังเลเลยที่จะบอกไปมา...

          “เดียร์รักพี่พอร์ช”

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาาาา!!!!!” สิ้นคำ ความใหญ่โตก็สอดลึกเข้ามาในกายให้คนได้รับร้องลั่น ผวาเข้ามากอดคออีกฝ่ายแน่น สัมผัสได้ถึงแรงขับเคลื่อนที่กำลังฝังลึกอยู่ภายใน เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง พอๆ กับเสียงของผิวเนื้อที่เสียดสีกันไม่มีหยุด

            ขณะที่พูรินกำลังยันมือข้างหนึ่งอยู่ข้างศีรษะทุย ดวงตาคู่คมที่วาววับก็อ่อนแสงลง ยามที่จับขาเรียวขึ้นข้างหนึ่งแล้วดันกายเข้าไปสุด จนเดียร์ปล่อยน้ำตาหยดโตๆ ออกมากับความลึกสุดใจ

            ก่อนที่จะโน้มตัวมาซับน้ำตาอย่างอ่อนโยน

          “Me too, I love you.

            คำที่ทำให้เดียร์ยิ้มออกมาทั้งน้ำตา สองมือกอดคออีกฝ่ายแน่น ดึงพี่พอร์ชมาจูบ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสร้อนแรงที่ทะยานจ้วงเข้ามาในร่าง จนได้ยินเสียงขาเตียงสั่น และเขารู้เพียงว่าตอนนี้เขาอยู่ในอ้อมกอดของคนที่รักที่สุด...เท่านั้นพอ

..........................................................

คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่

ขอบคุณค่า ^^

4 ความคิดเห็น: