NC Try Me [ร้ายยั่ว]_16
เฮือก
ทันใดนั้น
ภวิศก็สะท้านเยือก ยามรับรู้ถึงปลายนิ้วที่กำลังเกลี่ยช่องทางคับแคบ
เพียงแค่กดถูเบาๆ เขาก็เผลอกัดปากอีกฝ่ายให้รู้ว่าร่างกายกำลังสั่นไหว
ตอบสนองส่วนแปลกปลอมที่กำลังดันลึกเข้ามาทั้งที่ไม่มีตัวช่วย
อาจจะเพราะเมื่อคืนเขาเพิ่งเล่นกับตัวเองไป นิ้วแรกถึงเข้ามาได้ง่ายดายขนาดนี้
จุ๊บ...จ๊วบ...
จูบร้อนยังคงดำเนินต่อไป
จนน้ำใสไหลซึมเลอะขอบปาก หากแต่ไม่มีใครสนใจ ปลายลิ้นยังคงเกี่ยวพันอย่างร้อนแรง
ก่อนที่วินจะเป็นฝ่ายผละออก กัดฟันลงบนริมฝีปากบวมช้ำของตัวเอง
เมื่อนิ้วแรกที่ชำแรกผ่านความคับแคบกำลังกระดกงอ แล้วกดแทงเข้าไปความร้อนผ่าว
นับตั้งแต่คราวของศิรภพ
วินก็ไม่ได้มีสัมพันธ์ทางกายกับใคร เมื่อคืนที่ผ่านมาก็แค่นิ้วของตัวเอง
กับการให้อีกฝ่ายปรนเปรอด้วยปาก ดังนั้น เมื่อเจอนิ้วที่ยาวกว่า
แทงลึกเข้าไปในส่วนที่ไม่ได้สัมผัสมานาน เสียงครวญครางก็ดังสั่นในคอ
หากแต่ไม่ยอมปล่อยมันให้หลุดพ้นริมฝีปาก
“แฮก แฮก...”
มีเพียงเสียงลมหายใจร้อนระอุที่ปล่อยพรูออกมาอย่างหวังคลายอารมณ์ที่หนักหน่วง
ฟึ่บๆๆ
“อื้อ อ๊า...” นิ้วยาวยังคงแทงลึกเข้ามาในกายด้วยจังหวะหนักหน่วง
บ้างก็สลับเนิบช้า ควานหาจุดกระสันที่ทำให้วินต้องพยายามข่มทุกอารมณ์ แต่มันช่วยไม่ได้ที่ร่างกายเขาจะสั่น
ช่องทางจะรัดแน่น ผนังนุ่มจะกระตุกตอด เมื่อมันถูเข้ากับจุดกระสัน
เร่งเร้าความต้องการที่ตีตื้นขึ้นมา เปล่งเป็นเสียงครวญคราง
เวลาเดียวกัน
ปณชัยก็กำลังส่งนิ้วยาวเข้าไปในปากตัวเองจนชุ่มโชกไปด้วยน้ำใส
สวบ
จากนั้น
คนที่ได้ชื่อว่าของเล่นก็คงไม่อยากเสียชื่อ เมื่ออีกมือช้อนเข้าที่สะโพก
แล้วสอดนิ้วยาวที่ชุ่มด้วยน้ำลายเข้ามาอีกนิ้ว จนวินหรี่ตา
มองไปยังใบหน้าเครียดเขม็งราวกับกำลังเจอเรื่องที่คิดไม่ตก
ทั้งคิ้วเข้มที่ขมวดเข้าหากัน ฟันคมที่กัดแน่นจนขึ้นสันนูน ดวงตาที่วาววับป่าเถื่อน
ทั้งหมดนั่นไม่ได้ทำให้วินกลัว...น่าแปลกที่ยิ่งทำให้ร่างกายกระสันอยาก
“ฮ้า...ฮ้า...ดี...”
นิ้วยาวยังคงทำหน้าที่อย่างไม่บกพร่อง
มันกดลึกเข้าไปด้านใน ควานเข้าไปในกาย ตอบโต้การตอดรัดด้วยการกดย้ำเข้าไปถี่ๆ จนวินก็กดสะโพกมากกว่าเดิม
เคลื่อนไหวเนิบนาบเชื่องช้า
เพื่อใช้ส่วนหน้าที่แข็งขืนถูไถกับส่วนแข็งแกร่งที่ยังไม่มีโอกาสได้ออกมาหายใจ
มันลึก
แต่ไม่ใช่ความลึกเท่าที่วินต้องการ
พลั่ก
“พอแล้ว”
ทันใดนั้น
สองมือก็ผลักเข้าที่อกกว้างที่กระดุมเม็ดที่สอง สาม และสี่ถูกปลดจนเห็นแผ่นอกกำยำ
จนร่างสูงกลับไปนอนแนบเตียงนุ่มสมกับเป็นห้องพิเศษของโรงพยาบาลชื่อดัง
ตาคมก็จ้องมองเจ้านายที่กำลังนั่งชันเข่าข้างที่ไม่เป็นแผลขึ้น และนั่น ทำให้ปณชัยได้เห็นภาพที่ทำให้เลือดในกายเดือดพล่าน
ใช่ ท่วงท่าของคุณวินอาจจะเหมือนเมื่อคืนที่คร่อมอยู่เหนือตักของเขา
แต่การได้เห็นซ้ำสองไม่ได้หมายความว่าจะทำให้ความตื่นตานั้นน้อยลง
ปณชัยผ่านมามาก
ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย แต่ทั้งหมดนั่นสู้ร่างเพรียวของนายแบบหนุ่มที่กำลังอ้าปลายเท้าออกกว้างบนเรือนกายของเขาไม่ได้
คนที่แม้จะไม่ได้กระชากเสื้อคนไข้ออกจากกาย
แต่ชายเสื้อที่ตกห้อยปิดบังแผ่นอกขาวก็เร่งเร้าอารมณ์จนอยากฝังใบหน้าลงไป
หาส่วนที่ซ่อนเร้นอยู่ด้านใน ส่วนด้านล่าง...ท่อนเนื้อสีสวยที่เห็นปลายสีแดงก่ำนั้นทำให้เขาทนไม่ไหว
ทว่า
นั่นไม่ใช่ความคิดของคนเป็นเบาะเท่านั้น
หมับ
“อึ้ก”
วินดึงส่วนแข็งจัดออกมาจากร่มผ้า
รับรู้ถึงความร้อนราวกับไฟของสิ่งที่อยู่ในมือ ปลายนิ้วสัมผัสเม็ดมุกที่ถูกตรึงอยู่กับที่เพราะการขยายตัว
แล้ววกสายตาขึ้นมองคนที่หอบลึกในคอ
แผล็บ
ภวิศเลียริมฝีปากตัวเอง
และนั่นก็ทำให้คนมองเบิกตากว้าง
“คุณวิน
อย่าเพิ่ง...กรอด!”
คนห้ามเป็นฝ่ายขบกรามจนขึ้นสันนูน
เมื่อเจ้านายดึงกายขึ้นนิด แล้วไม่ลังเลเลยที่จะรับส่วนร้อนผ่าวเข้าไปในช่องทางคับแคบ
จนต้องรีบดึงนิ้วออก เสียงเอ่ยห้ามที่ว่ายังไม่ได้กลืนหายไปในลำคอ
เมื่อความร้อนระอุและรัดแน่นโอบรัดลูกชายจนต้องกลั้นหายใจ
วินาทีนั้น สติสัมปชัญญะก็กระเจิดกระเจิง
แทนที่ด้วยสัญชาตญาณผู้ล่าที่ต้องการกลืนกินผู้ชายคนนี้ไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูก!
ข้างในของคุณวินร้อนจัด
คับแน่น และกระตุกถี่ จนผู้ชายที่ผ่านมามากก็แทบสะกดกลั้นไม่ไหว
เจ็บ
ทว่า
สิ่งที่วินรู้สึกนั้นตรงกันข้าม
ขนาดที่ใหญ่โตกำลังสอดเข้ามาในกายจนช่องทางที่ขยับขยายไม่เต็มที่สัมผัสถึงความเจ็บที่สอดลึกเข้ามา
รวมทั้งเม็ดมุกที่เคลื่อนมาอยู่ส่วนปลายก็กำลังครูดกับผนังนิ่ม จนต้องหลับตาแน่น หยดเหงื่อซึมล้อมรอบกรอบหน้า
แต่เขาไม่หยุด
ความเจ็บแค่นี้สู้สิ่งที่ออกจากปากของผู้ชายอีกคนไม่ได้เลยสักนิด
ใช่ วินเจ็บ
แต่เขาไม่ลังเลที่จะกดกายลง ให้ส่วนร้อนราวกับไฟเข้ามาลึกขึ้น
เข้ามาในส่วนลึกที่สุดของร่างกายเหมือนที่ต้องการมาตลอด...สิ่งนี้ที่มอบความสุขให้ใครต่อใครไปทั่ว
แต่กลับทำให้เขาเจ็บจนหอบลึกในคอ
มันกำลังบอกหรือเปล่าว่าร่างกายเราเข้ากันไม่ได้
“ฮึ”
ฟึ่บ
“คุณวิน!”
สิ้นเสียงหัวเราะในคอ
วินก็กดกายเพื่อรับมันเข้ามาจนสุด ไม่สนใจเสียงเข้มจัดที่เอ่ยห้าม เพียงแค่ลืมตาที่ล้อมด้วยหยดน้ำใสขึ้นมอง
“อื้อ...รู้ฐานะตัวเอง...แล้วนอนเฉยๆ
ซะ”
วินไม่สนใจใบหน้าเครียดเขม็งของคนที่พร้อมจะกระโจนเข้ามาทำร้ายเขา
เพราะชายหนุ่มปิดตาลง ขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าในตอนแรก
ทนกับความเจ็บและเม็ดมุกที่กำลังถูไถความร้อนผ่าวด้านใน
สูดหายใจลึกเพื่อเคยชินกับมันให้ไวที่สุด
เจ็บสิดี
หากมันจะทำให้ลืม
ความคิดของคนที่ขยับกายเร็วขึ้น
ปล่อยให้ร่างกายเป็นฝ่ายนำทาง
“อย่าขยับนะ!”
วินรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังดันกายตอบโต้
ดวงตาคมสวยจึงลืมขึ้นอีกครั้ง มองคนที่เหงื่อล้อมกรอบหน้าคม จนโน้มหน้าลงไปกดจูบที่แก้มสาก
“ถ้าแผลฉันฉีก
ฉันจะหยุด”
“...”
อีกครั้งที่วินหัวเราะเสียงสั่นพร่า
เพราะความเงียบบอกได้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการให้มันจบลง นั่นสินะ
เซ็กส์น่ะกับใครก็ได้ ขอแค่ได้ปลดปล่อยก็พอ
ปั่บๆๆ
“เฮือก! ฮ้า ฮ้า อื้อออออ ฮื่อ”
สิ้นความคิด
ภวิศก็ขยับกายเร็วขึ้น จนเสียงหน้าขากระแทกกับสะโพกดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เสียงหอบหายใจดัง
ขณะร่างกายที่กำลังปรับเข้ากับส่วนแปลกปลอมก็สะท้านเยือก เมื่อส่วนปลายถูไถเข้ากับจุดกระสัน
จนสองมือต้องวางลงบนแผ่นท้องแข็งแกร่งเพื่อยันกายเอาไว้
ใช้เข่าข้างที่ไม่เป็นแผลพยุงตัว แล้วขยับกายแรงขึ้น ลึกขึ้น
จนเสียงครวญครางก้องไปทั่ว
ลืมไปซะวิน
ลืมไปให้หมด คิดซะว่าก็แค่เซ็กส์...ใช่ มันแค่เซ็กส์
“อื้ออ ฮื่อ”
มือหนึ่งเลื่อนขึ้นมาคลึงเคล้ายอดอกตัวเอง ไม่คิดจะลืมตาขึ้นมอง
เพราะไม่อยากเห็นแววตาของคนตรงหน้า ปล่อยให้ร่างกายเพลิดเพลินกับความเสียวกระสันที่กำลังจู่โจมก็พอ
วินจึงไม่เห็นเลยว่าคนที่เป็นเบาะมองด้วยแววตาเช่นไร
ดวงตาเข้มลึกราวกับระเบิดลูกย่อมๆ
ยามมองเรือนร่างแสนสวยที่กำลังพริ้วไหวบนกายของเขา สะโพกขาวที่กำลังกระแทกลงมา
ขาขาวอ้าออกจนเห็นส่วนที่เชื่อมโยงต่อกัน จนปณชัยใช้ความอดทนที่มีทั้งหมดห้ามไม่ให้สวนกายเข้าไป
ทั้งที่แทบจะบ้าอยู่แล้ว
เขาไม่เคยนอนนิ่งแบบนี้
ไม่เคยให้ใครมาควบขี่บนกายแบบที่ไม่ตอบโต้กลับ แต่กับคนนี้...
มันคือคำสั่ง
มันคือหน้าที่...เท่านั้นพอ
สองมือกำหมัดแน่นจนเห็นกระดูกปูดโปน
ยิ่งคุณวินโยกอยู่บนกายเขามากเท่าไหร่ เขาก็อยากตอบโต้รุนแรงมากขึ้นเท่านั้น
อาวุธคู่กายเขา
เขาย่อมรู้ดีที่สุดว่าจะใช้งานมันยังไง
เขาทำให้คุณวินครวญครางมากกว่านี้ได้
ดวงตาที่หลับแน่นฉ่ำเยิ้มด้วยอารมณ์หวามได้
ใบหน้าที่ทั้งเจ็บและสุขสมสามารถเปลี่ยนเป็นร่ำร้องขอความเมตตาได้
ถ้าเพียง...อีกฝ่ายอนุญาตให้เขาเป็นฝ่ายกระทำ
เหี้ยเอ๊ย!!!
ชายหนุ่มสบถในใจ
เมื่อเจ้านายขยับกายเร็วขึ้น รัดเขาแน่นขึ้น ข้างในกระตุกเสียจนอยากจะย่ำยีจนสิ้นเรี่ยวแรง
และนั่นก็ทำให้คนที่ได้รับคำสั่ง...ขยับกายตามใจ
“อ๊า! เฮือก! อื้ออออ!” ภวิศกำขยำบ่ากว้างเอาไว้แน่น
เมื่อท่อนไฟร้อนกำลังขับเคลื่อนเข้ามา แทงลึกอย่างไม่เบาแรง
จนเสียงครวญครางหลุดรอดออกมาจากริมฝีปาก
กายยังเจ็บ
แต่ความเสียดเสียวมีมากกว่า
เร็วกว่านี้
แรงกว่านี้ เจ็บกว่านี้
ปั่บๆๆๆ
สิ่งที่เกิดขึ้นมีเพียงร่างกายของทั้งคู่ที่ขยับเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้องพักกว้าง
จนวินคว้าเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเอง แล้วชักรูดไปด้วยอย่างทนไม่ไหว
ดวงตาที่หลับแน่นก็ไม่ยอมลืมขึ้น
“อีก...อีก ฮ้า
ฮ้า...เฮือก!!!”
วินกัดปากตัวเองจนเจ็บ
ยามที่ความสุขสมมันมาถึงปลายทาง ความต้องการก็พุ่งพรวดออกมาเลอะเสื้อเชิ้ตอีกฝ่าย แต่เขาไม่หยุด
ร่างเพรียวยังคงขย่มแรงๆ แล้วก็ต้องยกมือข้างหนึ่งปิดปาก
เมื่อความร้อนระอุทะลักเข้ามาจนล้นปรี่
........................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น