NC Try Me ร้ายยั่ว_18

NC Try Me ร้ายยั่ว_18

            “อึ้ก”

            เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอของภวิศไม่ต่างจากเสียงร้องไห้ที่สั่นสะท้าน จนคนที่ตั้งใจว่าจะทรมานร่างกายนี้ไปเรื่อยๆ ชะงักไปนิด จากนั้น ชัยก็ยอมเลื่อนมือไปยังก้นกลมที่หลีกเลี่ยงมาตลอด เพื่อกอบกุมเข้าที่เนื้อนุ่ม ปลายนิ้วสอดลึกเข้าไปในรอยแยก และเพียงกดลงบนช่องทางคับแคบเบาๆ...

            หมับ

            วินก็ผวากอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้

            จากนั้นใบหน้าสวยก็เงยขึ้นเผยให้เห็นสีหน้าที่ทำให้ผู้ชายทุกคนคุ้มคลั่ง เพราะไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็คงอยากปราบพยศคนที่แสนมั่นใจในตัวเอง และตอนนี้ใบหน้าเย่อหยิ่งเย็นชากลับคลอหน่วยไปด้วยหยดน้ำใส ผิวแก้มแดงปลั่ง ดวงตาสะท้อนให้เห็นความต้องการที่มากล้นจนไม่อาจจะทนไหวอีกต่อไป...สีหน้าที่ยั่วยวนที่สุดชนิดที่ต่อให้เป็นศิรภพก็ไม่เคยเห็น

            นี่เป็นครั้งแรกของวินที่ยอมศิโรราบต่อผู้ชายสักคนบนเตียง

            มันมากพอให้คนใจเย็นล้วงลึกเข้าไปใต้บ็อกเซอร์ ใช้ปลายนิ้วชุ่มของเหลวกลิ่นแฝงราคะกดเกลี่ยที่ช่องทางคับแคบไม่ว่างเว้น แค่นั้นก็ทำให้วินหอบหายใจรุนแรง พยายามกลั้นเสียงครวญคราง แต่ยิ่งทำให้สีหน้าดูยั่วยวนปนทรมานมากยิ่งขึ้นไปอีก

            “ยะ...อื้อ!”

            คนที่ตั้งใจจะบอกว่าเลิกทำแบบนั้นสักทีสะบัดหน้าไปอีกทาง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสอดลึกเข้ามาในกาย ชำแรกผ่านรูคับแคบที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำอยากจากด้านหน้า กดลึกเข้าไปในผนังอ่อนนุ่ม จนรู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังดูดกลืนอีกฝ่ายให้เข้ามาลึกกว่านั้น

            “ฮื่ออออ อึ้ก!” ภวิศกลั้นเสียงร้องแล้ว แต่เขาทำไม่ได้ เมื่อความเสียวซ่านจู่โจมไปทั่วร่างกาย กลิ่นน้ำมันหอมก็จู่โจมประสาทจนมัวเมา

            ฟึ่บๆ

            ขวับ ขวับ

            นายแบบหนุ่มส่ายสะบัดหน้าไปมา เมื่อปลายนิ้วยาวไม่เพียงแค่สอด แต่ชัยกำลังกระดกปลายนิ้ว ก่อนที่จะหมุนควงช้าๆ จนเป็นฝ่ายแยกปลายเท้าออกอย่างทนไม่ไหว และมันยังไม่พอ ดังนั้น พอบอดี้การ์ดหนุ่มกระแทกนิ้วเข้ามาจนสุดความยาว วินก็...

            “อื้อ ฮื่ออออออออ”

            เสียงที่พยายามกลั้นเอาไว้หลุดลอดจากลำคอ พอๆ กับสะโพกเพรียวที่เผลอเด้งรับนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาในกาย น้ำตาร่วงกราวลงมาจากดวงตาคู่คม เสียงหอบหายใจสะท้อนก้อง

            ตอนนี้วินไม่รู้แล้วว่านิ้วมันเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสามเมื่อไหร่ เพราะร่างกายกำลังกรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน รู้สึกดีจนทำได้เพียงแอ่นสะโพกเข้าหา แล้วดวงตาก็ยิ่งเบิกกว้าง เมื่อ...

            แผล็บ

            ปณชัยก้มลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ใบหน้าคมอยู่เหนือบ็อกเซอร์ที่ชายเผยอออก เมื่อส่วนอ่อนไหวภายในพยายามดันออกมาภายนอก และนั่นแหละที่ทำให้ปลายลิ้นชื้นแฉะตวัดเลียที่ส่วนปลายปริ่มน้ำ ก่อนที่จะดูดเบาๆ วินก็แทบจะดิ้นพล่านด้วยความกระสัน

            เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ

            “อีก...อีก แรงอีก...”

            กึก

            ทว่า คนตัวโตกลับหยุดชะงัก ทั้งมือ ทั้งปาก แล้วยันกายขึ้นด้วยมือเดียว ทอดสายตาลงมามองคนที่หอบหายใจ ทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง

            “หยุด...ทำไม”

            “ผมบอกคุณวินแล้วว่าผมไม่เหมือนของเล่นชิ้นอื่น” ปณชัยตอบคำ ก่อนที่จะรั้งบ็อกเซอร์ที่แสนขวางหูขวางตาออกจากกายขาว ใช้ดวงตาร้อนระอุกวาดมองเรือนร่างแสนสวยที่ยังคงมีรอยช้ำจากอุบัติเหตุก่อนหน้า ก่อนที่จะกดสายตามองท่อนไฟปริ่มน้ำที่บอกว่าวิน...กำลังจะเสร็จ

            หมับ

            ขณะที่คนถูกมองก็ไม่รู้ว่าอายอะไร แต่ภวิศกลับยกมือปิดบังมันเอาไว้ด้วยหน้าที่แดงก่ำ

            “คุณวินอยากหยุดหรือครับ”

            “...” วินพูดอะไรไม่ออกเมื่อเจอคำถามนี้ ดังนั้น พอคนเป็นลูกน้องสั่ง...

          “เอามือออก แล้วอ้าขากว้างๆ ให้ผมดู”

            เขากลับลดมือลง แล้ว...แยกปลายเท้าจนเปิดกว้างเสียจนเห็นทุกสัดส่วน

            การกระทำที่ทั้งอับอาย ทั้งขายหน้า แต่วินกลับหยุดตัวเองไม่ได้ พอๆ กับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แต่นี่ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเจ็บใจ แต่เป็นน้ำตาที่บอกว่าเขาปรารถนาสิ่งที่เข้ามาเติมเต็มจนทรมานต่างหาก

            หากเป็นผู้ชายคนอื่นคงไม่รู้สึกมากมายเพียงนี้ แต่นี่...

            หมับ

            “เฮือก! มะ...ไม่เอาลิ้น อื้ออออ ไม่เอา ชัย หยุด ไม่เอา...อ๊า!!!!”

            วินไม่อยากครวญครางเป็นสาวน้อยที่เพิ่งมีเซ็กส์ครั้งแรก แต่เมื่อเขาถูกดันสะโพกจนยกขึ้นสูง พร้อมกับปลายลิ้นร้อนระอุที่ฉกเลียห่วงสีสวย เจ้าตัวก็กรีดเสียงร้อง ส่ายสะบัดหน้าแรงๆ ไม่ใช่เพราะอยากหยุด แต่เขาต้องการสิ่งที่ใหญ่กว่านี้...ท่อนเนื้อร้อนที่กระแทกกระทั้นเข้ามาในกาย

          ทำไมไม่ทำเหมือนผู้ชายคนอื่น ทำไมไม่ยัดมันเข้ามาแล้วทำให้จบๆ ไป

            แผล็บ...แผล็บ....

            หากคำร้องขอนั้นไม่ได้รับการเห็นชอบ เพราะชัยไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มยังคงสอดปลายลิ้นลึกเข้าไปในกาย ตวัดเลียเข้าที่รูคับแคบจนเฉอะแฉะ ดูดแรงๆ มองร่างกายที่ดิ้นพล่านด้วยความทรมาน แต่พอเจ้านายทำท่าว่าจะเสร็จ บอดี้การ์ดหนุ่มก็หยุดมือ

            “อย่า...อย่าหยุด...”

            อีกครั้งที่ปณชัยไม่ฟังคำสั่ง ร่างสูงยังคงรุกไล่ประชิด เล้าโลมไม่ห่างกาย แต่ทุกครั้งที่ภวิศทำท่าจะเสร็จ ร่างสูงใหญ่ก็จะถอยห่างออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนใบหน้าสวยเปรอะเปื้อนด้วยหยดน้ำตา ดวงตาสั่นไหว ผมเผ้ายุ่งเหยิง ร่างกายฉ่ำแฉะและขยายกว้าง หมดสิ้นสภาพคุณวินที่แสนมั่นใจไปเสียสิ้น

            “ฮึก...มะ...ไม่ไหว ให้เสร็จ...ให้เสร็จสักที...”

            “ลองขอของเล่นอย่างผมดูสักครั้งมั้ยล่ะ”

            วินไม่อยากขอ ไม่อยากง้อ แต่ร่างกายเขาถึงขีดสุดของความต้องการแล้ว

            “เอาฉันสักทีสิ...”

            “ขอผมดีๆ”

            “ไม่...”

            พอคำว่าไม่หลุดจากริมฝีปาก ปณชัยก็ยันกายขึ้นจากเตียง

            หมับ

          “ได้โปรด”

            กระทั่งผู้เป็นนายเอ่ยขอร้องอย่างมิอาจจะทานทนด้วยสีหน้าที่ทรมาน นั่นแหละที่ทำให้ปณชัยยอมเคลื่อนไหวจริงๆ สักที...ผู้ชายที่ถอดกางเกงอย่างไม่รีบร้อน ราวกับรู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีทางหนีจากเขาได้ ปลดมันไปไว้ข้างเตียง ตามด้วยชั้นในสีเข้ม และนั่นก็เผยให้เห็นอาวุธคู่กายที่ขยายใหญ่จนน่ากลัว

            หมับ

            “ผมบอกแล้วว่าจะสาธิต” วินเกือบจะคว้ามันเอาไว้แล้ว แต่ติดที่เจ้าของอาวุธเป็นฝ่ายดันวินลงนอนราบอีกครั้ง สองมือจับข้อแขนเอาไว้แน่น ก่อนที่เสียงเข้มดุจะดังตามมา

            “ก็เอาเข้ามาสักที...เฮือก!”

            แทนที่คำตอบ สิ่งที่ปณชัยทำคือการ...ถู

            ไม่ใช่การสอดใส่จนสุด แต่ชายหนุ่มกำลังใช้ท่อนเนื้อร้อนระอุสอดเข้าไประหว่างร่องก้น จงใจใช้เม็ดมุกที่แข็งอยู่กับที่เพราะการขยายตัวถูให้เสียดสีกับช่องทางคับแคบทุกครั้ง จนวินสะดุ้งสุดตัว เนื้อตัวสั่นเทา ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าอุปกรณ์พวกนี้จะทำให้ร่างกายอ่อนไหวได้เท่านี้

            ไม่ใช่เพียงแค่ถูเข้าที่ร่องก้น แต่เมื่อปณชัยถูมันเข้ากับส่วนอ่อนไหวด้านหน้า จนส่วนขรุขระของเม็ดคริสตัลสัมผัสโดน วินก็ทำได้แค่กำมืออีกฝ่ายแน่น ส่ายสะบัดหน้าไปมาบนหมอน ร้องอื้ออึงอยู่ในลำคอ สุดท้าย...ก็ได้แต่จำยอม

            “ได้โปรด...อึ้ก...ได้โปรด...”

            นายแบบหนุ่มไม่รู้ว่าเขาทิ้งศักดิ์ศรีไปเท่าไหร่แล้ว แต่มันก็คุ้มค่า เมื่อส่วนใหญ่โตนั้นกำลังถูส่วนหัวไปมา แล้วสอดเข้ามาในกายอย่างเชื่องช้า และน่าแปลกที่ความเจ็บปวดซึ่งเคยได้รับก่อนหน้าเหลือเพียงความเสียวกระสัน ยามรับรู้ถึงความร้อนที่กดเข้ามาในช่องทางอ่อนนุ่ม รู้สึกถึงเม็ดมุกที่เสียดสีกับผนังด้านใน และมันก็ทำให้ร่างกายสะดุ้งสะเทือนทุกครั้ง

            นอกจากไม่เจ็บแล้ว วินเสียว...เสียวมากจนน้ำตาไหล

            เขาไม่รู้ว่าเพราะร่างกายเขาพร้อมกว่าครั้งก่อน หรือเพราะผู้ชายคนนี้รู้ว่าควรจะเตรียมร่างกายนี้ให้รับความสุขสุดยอดยังไง

            ฟึ่บ

            เฮือก!

            คนได้รับสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อท่อนไฟร้อนจัดดึงออกอย่างเชื่องช้า แล้วกดสอดเข้ามาจนสุด ริมฝีปากก็เผยอออกกว้าง เมื่อไม่ใช่เพียงความร้อนที่ดันเข้ามา แต่เม็ดคริสตัลนั้นทำให้วินถึงขั้นผวาขึ้นมากอดไหล่กว้างข้างหนึ่ง

            วินรู้สึกด้วยซ้ำว่าสองเม็ดแรกมันสอดเข้าไปในกายของเขาแล้ว แต่อีกเม็ดมันค้างอยู่ที่ส่วนโคน จนเสียดสีกับทางเข้าคับแคบทุกครั้งที่ปณชัยขยับตัว

            อีกฝ่ายไม่ได้ขยับรัวแรง ไม่ได้เร่งเร้าเหมือนพี่ซีน ไม่ได้สักแต่เอาเหมือนคนอื่น แต่เพียงแค่การขยับอย่างเนิบนาบก็ทำให้วินเกือบจะเสร็จอยู่หลายหน สุดท้าย คนที่เคยมั่นใจว่าเรื่องบนเตียงไม่แพ้ใครก็ทำได้แค่นอนอ่อนเปลี้ยอยู่บนที่นอนนุ่ม ปล่อยให้คนมากประสบการณ์นำทางอย่างที่ไร้แรงขัดขืน

            “ฮื่ออออ...บ้าชะมัด...อีก...ชัยอีก...ยอมแล้ว ฮึก...อื้ออออออ”

            ทุกครั้งที่ของแข็งสอดลึกเข้ามา วินจะสะท้านเฮือก น้ำตาร่วงเป็นสาย ทำได้เพียงแยกปลายเท้าออกกว้าง แล้วก็โอบรัดรอบสะโพกสอบ ปล่อยให้ท่อนไฟร้อนสอดลึกเข้ามาในกาย ตอกย้ำจนร่างกายแทบจะจดจำขนาดและความสุขซ่านที่ได้รับได้

            สวบๆๆๆ

            ปณชัยขยับกายแรงขึ้น เร็วขึ้น ยามที่เหงื่อเม็ดใหญ่ก็ไหลผ่านกรอบหน้า ผ่านปลายคาง แล้วหยดลงบนแก้มของคนข้างใต้ จนวินต้องปรือตาขึ้นมอง  แล้วเขาก็พบ...ปีศาจร้ายที่กำลังคุ้มคลั่ง

            และมันก็แสดงผ่านการกระทำที่รุนแรงมากขึ้น

            เมื่อเห็นว่าเขาไม่เจ็บกับส่วนแปลกปลอม คนที่เตรียมร่างกายนี้ให้พร้อมก็...บรรเลงเต็มอัตราศึก

            กึกๆๆ

            “อึ้ก อื้อ ฮื่อออ...ฮ้า...ฮ้า...”

            ยามนี้ขาเตียงกระทบกับพื้นห้องจนก่อเกิดเสียงกึกกักไปทั่ว แต่นั่นยังไม่เท่าเสียงเสียดสีของผ้าปูเตียงกับเรือนกายเปลือยเปล่าทั้งสอง บ่งบอกถึงความร้อนแรงของคนทั้งคู่ ซึ่งแม้ปณชัยจะเปล่งออกมาเพียงเสียงหอบหายใจรุนแรง แต่ใบหน้าเครียดขมึง ขบกรามจนเป็นสันนูน ดวงตาดั่งคลื่นพายุ ก็บอกว่าเจ้าตัวกำลังต้องการเจ้านายจนแทบบ้า แต่...ยั้งเอาไว้

            ตอนนี้วินไม่รู้หรอกว่าคนด้านบนยังยั้งมือ เพราะหากมากกว่านี้...ภวิศจะพังคามือ

            ขณะที่นายแบบหนุ่มใกล้แล้ว จะถึงจุดปลายทางของอารมณ์รักแล้ว

            “อีก...เอาอีก...อีก...ชัย...ฮื่อออออ”

            วินาทีนั้น คนที่ไม่ยอมจูบเลยตลอดการร่วมรักกลับเป็นฝ่ายประกบริมฝีปากเข้ากับปากอิ่ม ดูดเม้มอย่างรุนแรง ตามมาด้วยปลายลิ้นที่สอดลึกเข้าไปด้านใน เกี่ยวกระหวัดจนแทบจะหายใจไม่ออก และนั่นก็ทำให้ภวิศปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยดของอารมณ์อย่างง่ายดาย

......................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1539368&chapter=19

ขอบคุณค่ะ