NC TharnType อาถรรพ์ 7 ปี_19
แผล็บ
ถ้าไอ้ไทป์พูดอย่างเดียวคงไม่เท่าไหร่ มันยังส่งลิ้นไปเลียท่อนเนื้อกลางลำตัวตั้งแต่โคนใกล้กลุ่มขนสีน้ำตาลเข้ม ขึ้นมายังใต้เส้นสองสลึง ดวงตาคู่คมที่ล้อมด้วยแพขนตาหนาก็จับจ้องมาที่เขา จนรับรู้ได้ถึงความเครียดขึงของส่วนล่างที่กำลังปวดร้าวขึ้นทุกที
“นั่นของกู”
“แต่กูเป็นคนใช้มัน...แข็งแรงดีนะมึง แค่เลียนิดเลียหน่อยก็แข็งโด่แล้ว”
“ไอ้ไทป์!” คนฟังเรียกเสียงเข้ม แต่มีหรือที่มันจะสะทกสะท้าน ตรงกันข้าม มันกำลังเลียปากอย่างพอใจ แล้วเปลี่ยนมาใช้มือรูดเล่นอย่างชำนาญ จนคนโดนกระทำ...ครางต่ำในคอ
“มึงน่าจะหลับต่ออีกหน่อย กูฟังเสียงมึงเพลินเลย” มันว่าขำๆ ขณะที่ใช้นิ้วมาเกลี่ยส่วนหัวของเขาเล่น จนต้องขบกรามแน่น ยื่นมือไปตะปบสะโพกมันบ้าง
“อย่ายั่วกู!”
“กูไม่ได้ยั่ว และกูอยาก” อยู่กันมาเจ็ดปีจะให้มันมาคอยด่าทุกครั้งที่เขาอยากก็คงไม่ใช่ ตรงกันข้าม มันก็บอกของมันตรงๆ แล้วก็ก้มลงไปอีกครั้ง เพื่อ...รับลูกของเขาเข้าไปแทบมิดด้าม
เดี๋ยวนี้ไอ้ไทป์เก่ง เขาต้องยอมรับว่าเผลอๆ มันจะใช้ปากเก่งกว่าเขาด้วยซ้ำ ตอนที่มันกำลังดูดแรงๆ ขณะที่ส่งมือไปเคล้าคลึงลูกบอลเขาเล่นอย่างมันมือ ปากก็ดูดจนน้ำใสไหลหุ้มส่วนใหญ่โตที่แข็งจัด จนมันเองก็เปิดคอ แล้วดันให้ลึกเข้าไปอีก
“อึ้ก...ฮ้า...ดี...มึง...”
“ออบอ่ะอิ (ชอบล่ะสิ)” มันพูดอะไรฟังแทบไม่รู้เรื่อง ธารรู้แค่ยามที่ลูกชายกำลังดุนดันไปทั่วผนังชื้นในโพรงปาก ทำให้เขารู้สึกดีแทบบ้า จนต้องจับหัวของมันเอาไว้ แล้วเป็นฝ่ายขยับขึ้นลงช้าๆ ตามจังหวะที่ทำให้เสียววูบไปทั้งตัว
ครั้งนี้ไอ้ไทป์ไม่ว่า มันยอมให้เขาทำกับปากของมัน ขณะที่ตัวเองก็กำลังปลดกางเกงนอนลงไป แล้วทำไมธารจะไม่เห็น...มันกำลังรูดของมันไปด้วย
การกระทำที่บอกได้แค่...เซ็กซี่สัส
ภาพของคนที่กำลังดูดอมลูกชายเขาอย่างเมามัน ไม่สนใจน้ำลายที่ไหลเลอะเปื้อนกางเกงนอน ขณะที่ร่างกายส่วนล่างของมันก็โป๊เปลือย เห็นผิวสีช็อกโกแลตนมที่อยากจะเลียให้ทั่ว ไหนจะมือที่สอดเข้าไปรูดส่วนกลางลำตัวที่เขาลิ้มรสมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
“ไทป์...ไอ้ไทป์...กูทำด้วย...” สุดท้ายก็ต้องเอ่ยปากปนหอบให้มันดูดแรงๆ อีกที จนตัวกระตุก ก่อนที่หนุ่มใต้จะยอมปล่อยออก แล้วใช้หลังมือปาดเช็ดปาก
“มึงอึดเกินไปมั้ยวะ ก่อนมึงจะตื่น กูดูดเล่นมาสักพักแล้วนะ สัส! ยังไม่เสร็จสักรอบเลย” ท่าทางหัวเสียที่เล่นเขาไม่ล้ม ทำให้ธารหัวเราะเบาๆ หายใจอีกเฮือก แล้วดึงไหล่ให้มันขยับเข้ามาหา
“อืมมมมม” จากนั้นก็ประกบปากเข้าไปทันที
จูบของไอ้ไทป์มีรสเฝื่อนจากน้ำอยากที่เลอะไปทั่วปากของมัน แต่กลับเป็นรสชาติที่ซ่านไปทั่วตัว ความต้องการแผ่กระจายไปทั่วอณูผิว จนได้แต่กระชับตัวมันไว้แน่น หอบลึกในคอ ตอนที่ตวัดเกี่ยวกับลิ้นนิ่มที่แหย่แยงเข้ามาในปากของเขา
“อีก! มึง...อีก...”
คนฟังจัดให้ตามที่ขอ ปลายลิ้นร้อนยิ่งสอดลึกเข้าข้างใน ตวัดเลียไปทั่วโพรงปาก ขณะที่ดันสะโพกไอ้ไทป์เข้ามา จนแก่นกลางลำตัวเสียดสีเข้าหากัน
ท่อนเนื้อสองลำที่เสียดสีพาความใคร่ให้พุ่งทะยานขึ้นสูง แล้วก็เป็นคนข้างบนที่จัดการขยับสะโพก เพื่อให้มันเสียดสีหนักหน่วงกว่าเดิม
“ดีว่ะ ไอ้ธาร...อึ้ก...ฮ้า...เสียว...ดีว่ะ” มันครางอยู่ในปาก ตอนที่เอื้อมมาจับท่อนเนื้อให้ถูเข้าหากัน ขณะที่ธาราเองก็ไม่ลังเลเลยที่จะเอื้อมมือไปยังก้น บีบขยำอย่างมันมือ จนไอ้ไทป์เองก็กัดลิ้นทำนองว่ามึงอย่าเล่นมาก
“อึ้ก...เหี้ย มึงอย่าเกลี่ย กูเสียว”
“ถ้าไม่ให้เกลี่ย แล้วจะให้ยัดเข้าไปเลยหรือไง” คนข้างบนต่อยไหล่แรงๆ จนยอมละมือออก ทั้งที่ส่งนิ้วไปถูไถที่ช่องทางคับแคบแล้ว
“กูไม่ได้ทำอะไรกับมันเลย เข้าไปก็เจ็บสิวะ”
ใครว่าดีใจเรื่องเล็กๆ ก็ช่าง แต่พอรู้ว่ามันไม่ได้ยุ่งกับตรงนี้เลย ใจก็โลดขึ้น และนั่น...
ฟึ่บ
“ไอ้สัสธาร!!!” มันอดใจไม่ไหวที่จะสอดนิ้วเข้าไป จนคนข้างบนสบถลั่น แต่ใบหน้าคมเข้มของหนุ่มใต้ที่หลับตาแน่น ขบกรามจนสันนูนมันยิ่งทำให้มีอารมณ์
“มึงไม่ได้ทำอะไรมันเลยหรือวะ”
“อยากถูกต่อยหรือไง กูไม่ได้เล่นชู้นี่หว่า จะไปทำอะไรตรงนั้น อึ้ก! สัส กูบอกไงว่ามันฝืด มึงอย่าดัน ฮ้า...” ปากว่าอย่าทำ แต่มันกลับเปลี่ยนมากำไหล่ เงยหน้าขึ้น อ้าปากหอบหนักๆ ให้กระซิบริมหู
“แล้วมึงไม่เล่นกับมันเลย?”
“เหี้ยสิ! ไม่...มี...ของมึง...กูจะเล่นทำห่า...อะไร...วะ” มันว่าเสียงขาดเป็นห้วงๆ คงทั้งเจ็บทั้งเสียดทั้งเสียว เมื่อนิ้วยาวดันทุรังเข้าไปจนสุดนิ้วกลาง แต่เขาหยุดไม่ได้ ในเมื่อนานๆ ทีไอ้ไทป์จะพูดจาน่ารักแบบนี้ ธารจึงกระทุ้งนิ้วเบาๆ อย่างให้รางวัล ซึ่งมันก็ครางต่ำๆ แยกขาออกกว้างทันที
“มีอะไรหล่อลื่นมั้ย”
“ไม่...กูไม่ได้เตรียมไว้” ไอ้ไทป์หอบจนตัวโยน จนคนฟังตัดสินใจ
ฟึ่บ
“เอาออกทำไม” แล้วคนว่าอย่าเพิ่งขยับก็ร้องค้าน เมื่อเขาดึงนิ้วออกมา แล้วดันให้มันพลิกตัวเป็นท่าหันหลังให้
“หาอย่างอื่นแทนไง...กูเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
คนพูดยังได้ยินเสียงตัวเองคำรามต่ำๆ เพราะข้างล่างมันต้องการจนเจ็บไปหมด แต่แทนที่จะสอดเข้าไปลึกๆ โดยไร้ตัวช่วย ซึ่งใช่ว่าพวกเขาจะไม่เคย ธาราก็ไม่อยากทำให้คนรักเจ็บตัวเหมือนกัน สิ่งที่เขาทำคือการดึงสะโพกของมันให้ยกสูงกว่าเดิม แล้ว...
แผล็บ
เฮือก!!!
หากเป็นไอ้ไทป์เมื่อก่อนคงด่าที่เล่นท่าที่มันเกลียด แต่ตอนนี้มันแค่กำผ้าปูที่นอน หอบหนักๆ ยอมแยกขาให้อีกหน่อย เพื่อให้ปลายลิ้นร้อนผ่าวชโลมเลียที่ปากทางเข้าจนชุ่มโชก ก่อนที่จะ...สอดเข้าไปช้าๆ
“อึ้ก...ไอ้ธาร...ดี...ดีว่ะ...” เสียงครางต่ำๆ ดังทั่วห้องนอนของมัน จนดันลิ้นเข้าไปอีกนิด ตวัดเกี่ยวไปมาตรงรูเล็กๆ ที่กลับไปคับแคบตามเดิม แล้วค่อยดึงออกนิด แทนที่ด้วย...นิ้วยาว
“เจ็บมั้ย”
“ดูไม่รู้...หรือวะ”
“งั้นไม่เจ็บ”
“อุก...ไอ้ธาร! อึ้ก...แฮก แฮก” ในเมื่อมันให้เขาดู แล้วจากเสียงหอบ กับช่องทางที่ผ่อนคลายขนาดดันนิ้วที่สองเข้าไปได้ก็ทำให้ธาราไม่ลังเลเลยที่จะกดเข้าไปหนักๆ ก่อนที่จะกระทุ้งนิ้วเป็นจังหวะที่มันชอบ เรียกเสียงครางต่ำๆ ที่ระงมไปทั่วทั้งห้อง
แผล็บ
ขณะที่ผิวสีสวยที่ชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อก็เรียกร้องสายตาให้ก้มลงไปเลียตามแนวกระดูกสันหลัง จมูกสูดดมกลิ่นคุ้นเคย ปากสัมผัสรสชาติที่ชื่นชอบ จนอดไม่ได้ที่จะกดจูบหนักๆ ดูดแรงๆ มือก็ขยับสอดนิ้วเข้าไปในทางที่เต้นตุบๆ
“พอ!”
“เฮ้ย” ทว่า ไอ้ไทป์กลับเป็นฝ่ายเอื้อมมือมาจับข้อมือเอาไว้ ว่าเสียงหนัก แล้วผลักให้เขาล้มลงไปนอนบนเตียงเหมือนเดิม
“ฮึ มึงนอนเฉยๆ ไปเถอะ” ดวงตาคู่คมวาววับ แล้วภาพตรงหน้าก็ทำให้คนมองได้แต่ขบกรามแน่น
ภาพของคนรักเจ้าของกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยที่กำลังหดเกร็งกับผิวสีช็อกโกแลตนมที่ขึ้นคร่อมเหนือตัวของเขา จากนั้นก็แยกปลายเท้าออกจากกัน สองมือเอื้อมมาจับกำส่วนกลางลำตัวไว้แน่น แล้ว...ส่งมันเข้าไปในช่องทางที่ตอดรัดหนักๆ ช้าๆ
“ฮึ่ม...อื้อ...ไอ้ไทป์...”
“แทบดิ้น...สิมึง กูเองก็...ไม่ได้ตื่นเต้นแบบนี้...นานแล้ว...” มันกระซิบ ก่อนที่จะกัดปากแน่น เงยหน้าขึ้นนิด เมื่อส่งส่วนร้อนผ่าวเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ
ภาพของลูกชายที่กำลังผลุบหายเข้าไปด้านใน ทำให้ใจเต้นแรงพอๆ กับส่วนที่กำลังตอดรัดเขาหนักๆ จนแทบจะบ้าตาย
“ทุกทีรีบทำ...นี่นะ”
“เออ!” พอทำงานก็ไม่ค่อยมีเวลา ต่างฝ่ายต่างทำให้เสร็จไป พวกเขาเลยไม่ได้สัมผัสความตื่นเต้นแบบนี้มาสักพักแล้ว...รู้สึกเหมือนเพิ่งได้เข้าไปในตัวไอ้ไทป์ครั้งแรก
แต่ครั้งแรกของมันไม่เชี่ยวแบบนี้แน่
คนที่กำลังโยกสะโพกช้าๆ หมุนควงเบาๆ ก็ทำให้คนสอนลงไปนอนแผ่ แต่ไม่วายที่จะตบสะโพกมันหนักๆ เป็นการเอาคืน
“หลังทะเลาะกัน แม่งดี...ดีจริงๆ ว่ะ”
“จะดีกว่านี้อีก”
หมับ
สวบๆๆๆ
“ไอ้ธาร! อืมมมมมม ฮ้า...ฮ้า...” ธาราก็ไม่ปล่อยให้เสียชื่อ สองมือจับเข้าที่สะโพกสอบ แล้วจัดการโจนจ้วงเข้าไปจนสุดความยาว ทำเอาคนข้างบนทิ้งแขนข้างหนึ่งมายันที่นอน แต่คนทำก็ไม่คิดจะหยุดรอให้มันตั้งตัวทัน เพราะจัดการดันท่อนไฟร้อนระอุเข้าไปรัวแรง เป็นจังหวะหนักๆ ที่รู้ว่าคนรักชอบแบบไหน
“ไอ้ธาร...ห้องแม่กู...ข้างๆ...” มันกัดฟันพยายามบอก แต่กลับหลุดเสียงหอบออกมาเอง ไหนจะ...
เอื๊ยดๆๆ
ขนาดเตียงหนาหนักที่คอนโดยังส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้ง แล้วกับเตียงที่ราคาถูกกว่า แถมใช้งานมาหลายปีมีหรือที่จะรับแรงกระแทกของผู้ชายโตเต็มที่สองคนได้โดยไม่ส่งเสียง ดังนั้น เสียงของขาเตียงที่กระทบพื้นไม้จึงดังกึกๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้
ไอ้ไทป์เองก็คงรู้ แต่มันเองนั่นแหละที่ขย่มลงมาแรงๆ อย่างหวังเอาคืนเขาเหมือนกัน
กระทั่ง...ปลายทางของอารมณ์แคบเข้ามานั่นแหละ
“เบา...เบาหน่อย...” มันก็กระซิบ ให้ผ่อนแรงลง เพราะธารเองก็ยังไม่อยากเสร็จ
ใครจะเชื่อล่ะว่าเขาอยากจะฝังอยู่ในตัวมันแบบนี้ไปนานๆ
ฟึ่บ
ช่วงจังหวะที่พลิกร่างของหนุ่มใต้ลงมาข้างล่าง แล้วเป็นฝ่ายสวนกายเข้าไปอย่างเนิบนาบ เว้นช่วงให้ต่างฝ่ายต่างพักหายใจ
“ชอบมั้ย” ท่อนไฟร้อนที่ขยับช้าๆ ท่ามกลางเสียงหอบหนักๆ ที่ทำให้คนข้างใต้หัวเราะเสียงพร่า
“เออ...แฮก...แฮก ดี...เสียวดี”
คำตอบตรงๆ ที่ทำให้คนฟังเองก็หัวเราะ ทิ้งลงมาทั้งตัว จนแทบไม่มีส่วนไหนแยกออกจากกัน มีเพียงสะโพกที่ดุนดันช้าๆ สลับกับกระทุ้งแรงๆ
ธาราบอกได้เลยว่าเขาทำแบบนี้ได้ทั้งคืน
“แฮก แฮก...ไอ้ธาร...กูมีเรื่องจะบอก”
“อืม ว่าไง” หนุ่มใต้ยกมือขึ้นโอบคอข้างหนึ่ง ดึงให้หัวเขากดลงที่ไหล่ของมัน บอกปนหอบ ให้ต้องครางรับในคอ จากนั้น...
“เหตุผลที่กูอยู่กรุงเทพฯ...คือมึง”
กึก
จู่ๆ ไอ้ไทป์ก็กระซิบข้างหู ให้คนฟัง...นิ่งอึ้ง
มันไม่ได้หลับ
ตอนที่เขากระซิบถามมัน มันไม่ได้หลับ!
“มึงบอกเอง...อนาคต...ด้วยกัน” แม้ไอ้ไทป์จะว่าด้วยเสียงหอบๆ จนฟังแทบไม่รู้เรื่อง แต่หัวใจเขาสัมผัสได้...อนาคตร่วมกัน
“กูขอโทษ กูไม่ไหวแล้ว!”
“ห้ะ...เฮ้ย ไอ้ธาร อึ้ก...เบา มึงเบา...อาห์...เหี้ย...แรงไป...แรง...ไอ้...!”
สวบๆๆๆ
ธารอยากจะโทษว่าเป็นความผิดมัน เพราะแค่ฟังคำพูดไม่กี่คำ คนที่คิดว่ามีความอดทนสูงก็ความอดทนขาดสะบั้น สองมือจัดการรวบขาคนรักขึ้นสูง แล้วดันสะโพกโจนเข้าหาอย่างรุนแรง จนไอ้ไทป์ห้ามเสียงหลง แต่เขาหยุดไม่ได้ หยุดไม่ได้จริงๆ ที่จะแสดงออกว่ารักมันมากแค่ไหน
คนที่ยอมตอบรับเขาแล้ว
มันอาจจะไม่ยอมจัดพิธีแต่งงานเล็กๆ อย่างที่เขาอยากได้ แต่มันพูดเองว่าจะมีอนาคตด้วยกัน
“ไอ้ธาร...อึ้ก...เฮือก! มึง...เดี๋ยว...อ้ะ...” คนข้างใต้หอบหนักจนตัวโยน แต่คนทำกลับหยุดไม่ได้ เขาจัดการดันกายเข้าไปอย่างหนักหน่วง ขณะที่...
........................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น