วันพฤหัสบดีที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2559

NC Sugar Addict_15

NC Sugar Addict_15



            ผมกำผ้าปูที่นอนแน่นมาก เมื่อปลายนิ้วของพี่ป้องไล้ไปมาบนแก้มก้นของผม ส่งผ่านความกระสันที่แล่นไปทั่วร่าง พุ่งตรงดิ่งไปยังกึ่งกลางลำตัว จนอยากจะส่งเสียงครางออกมา ขณะที่อึดอัดข้างล่างแทบบ้า แต่ก็ยังกัดฟันบอกให้พี่เขาทายาไปทั่วทั้งแก้มก้นข้างหนึ่ง

            “ตรงไหนกันแน่ครับ พี่ทาจะทั่วแล้วนะ”

            “มัน...ยัง...ไม่...โดน...”

            ผมหอบหายใจในคอ เมื่อพี่ป้องยังลูบก้นอีกข้างผมอย่างปลอบๆ แต่พี่รู้มั้ยว่าพี่ยิ่งปลอบ ผมยิ่งวาบ!

            ผมไม่รู้หรอกว่าพี่ป้องทำหน้ายังไง เพราะซุกหน้ากับเตียง ทั้งยังกำผ้าปูเตียงแน่นมาก แต่รู้สึกได้ว่าพี่เขาเงียบไป ทั้งยังผละมือที่ยาทาให้ผม จนต้องเอี้ยวคอมามอง จนพบกับ...หน้าติดดุ

            “น้องกั๊กล้อพี่เล่นแบบนี้ไม่ตลกนะครับ”

          เปล่า ไม่ใช่นะ กั๊กไม่ได้...

            ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่เบิกตากว้างเพราะคิดว่าพี่เขาจะโกรธ แต่...

            หมับ

            “อ๊าาาาา!

            “พี่บอกแล้วไงครับว่าพี่ช่วยเราได้ทุกเมื่อ ถ้าน้องกั๊กต้องการก็บอกพี่ตรงๆ ไม่ใช่ล้อเล่นว่าเจ็บแผลแบบนี้ พี่เป็นห่วงเรานะ” วินาทีนั้น ผมก็หลุดเสียงร้องออกมาเต็มเสียงทันที เพราะเพียงแค่แอ่นสะโพกขึ้นนิดเพื่อเหลียวไปมองหน้า ก็ทำให้พี่ป้องสอดมือเข้ามาใต้เอวแล้ว...คว้าไส้กรอกสีชมพูสวยไปเต็มฝ่ามือ

            ขณะที่พี่ป้องก็ยังว่าเสียงดุ ตอนที่กำของผมเอาไว้แน่น

            “ปะ...เปล่า...ไม่...ใช่นะ...”

            “น้องกั๊กตั้งขึ้นมาขนาดนี้แล้วนะ”

            “ไม่...ไม่ใช่...นะ...”

            ฟึ่บๆๆๆ

            “ฮ้า...อ๊า...อึ้ก...”

          กูเสียวจนพูดไม่ออกแล้วสัส!

            ผมพยายามจะบอกว่าไม่ใช่ พยายามจะหันมาหาพี่ป้องเพื่อดูปฏิกิริยาของพี่เขา แต่ผมทำไม่ได้เมื่อพี่ป้องกำลังลงโทษผมที่เอาเรื่องแผลมาล้อเล่นด้วยการรูดหนังหุ้มปลายของผมเร็วๆ จนมันเสียดเสียวไปหมด ทำได้แค่กำมือเป็นก้อน วางแนบกับที่นอน แอ่นก้นขึ้นอีกหน่อย เพื่อให้พี่เขาล้วงมือเข้ามารูดรั้งไส้หรอกที่เชอรี่เยิ้มๆ กำลังแย้มบานออกมา

            “เดี๋ยวพี่ปล่อยให้นะ แต่ทีหลังบอกพี่ตรงๆ อย่าล้อเล่นเรื่องแผลอีกนะ โอเคมั้ย”

            “มะ...ไม่...ใช่...”

            มันยังไม่ใช่ ผมอยากเห็นท่าทางของพี่ป้องต่างหาก แต่...ไอ้ร่างกายไม่รักดีแม่งไม่ฟัง!

            “งั้นพี่ขยับแรงขึ้นกว่านี้นะ” พี่ป้องก็คงเข้าใจว่าไม่ใช่ทำเบาๆ แบบนี้ เพราะพี่แกกำแน่นกว่าเดิม ส่งอีกมือมาคลึงลูกบอลผมเล่น แค่นั้นก็ทำให้ไอ้กั๊ก...ห้ามร่างกายจัญไรของตัวเองไม่ได้

          กูกำลังขยับ

            พอมีคนล้วงเข้ามาในท่าที่ผมแอ่นก้นขึ้น เอวของผมมันอยู่นิ่งไม่ได้แล้ว แต่กำลังขยับเข้าไปเสียดสีกับมือพี่ป้องที่กำลังรูดให้ แถมเสียงที่พยายามบอกว่าไม่ใช่ๆ ก็กลายเป็นเสียงครวญครางในคอ สองขาก็จิกเกร็งลงบนที่นอนนิ่มแรงขึ้น เสียวจนต้องหอบหนักๆ

            ฟึ่บๆ

            “พี่...พี่ป้อง...ฮื่อ...” พี่ป้องต้องรู้ดีแล้วแน่ๆ ว่าจุดเสียวของผมตรงไหนบ้าง เพราะเขากำลังใช้นิ้วโป้งลูบปลายเยิ้มๆ ของผม จนสั่นไปทั้งตัว

            ผมทำได้แค่ก้มหน้าลงนิด เพื่อมองว่ายอดเชอรี่มันเยิ้มไปด้วยน้ำอยากใสๆ

            “แอ่นก้นขึ้นมาหน่อยนะจะได้ไม่โดนแผล” พี่ป้องก็กระซิบบอก ตอนที่รูดให้ผมไปด้วย แต่เสียงพวกนั้นมันไม่ดังเข้ามาในโสตประสาทของผมเลย ตรงกันข้าม สมองผมกำลังว่างเปล่าขึ้นทุกที มีเพียงความต้องการที่ปริ่มๆ ชายขอบ

            “อ๊า...ฮ้า...”

            ในหัวผมเห็นแค่ความว่างเปล่า กับร่างกายที่เกร็งสะท้าน รู้สึกเหมือนลำไส้พร้อมใจกับบิดงอพร้อมๆ กัน เงยหน้าขึ้นมองเห็นหัวเตียงที่ว่างเปล่า

            “ไม่...”

            แต่ท่ามกลางความว่างเปล่า จิตใต้สำนึกก็ยังบอกว่าที่ลงทุนลงแรงขนาดนี้ก็เพราะมีจุดประสงค์ ปากสั่นๆ ก็เลยกระซิบว่า...ไม่

            ไม่ใช่ มันไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่แบบทุกทีอย่างนี้

            “อะไรไม่ใช่ครับ” พี่ป้องก็ถามอย่างงุนงง แต่ผมก็บอกได้แค่...

            “ไม่ใช่...แบบนี้...อื้อ...พี่ป้อง...ไม่...แบบนี้...”

            ผมหอบหายใจ พูดแทบไม่เป็นภาษา ยามรู้สึกถึงน้ำอยากที่กำลังเยิ้มลงไปเลอะผ้าปูที่นอน

            ผมใกล้จะสติหลุดแล้ว แต่ก็ยังกระซิบได้แค่...

            “ไม่...อื้อ...อ้ะอาห์...ไม่เอา...แค่...นี้...”

            ไม่ใช่แค่เสร็จคนเดียว ผมอยากรู้ว่าพี่ป้องชอบผมบ้างหรือเปล่า แต่ผมไม่มีวันรู้เลยว่าคำพูดที่พูดออกมาไม่จบจะทำให้พี่ป้องทำสิ่งนี้

            “แค่มือไม่พอหรือครับ งั้นแบบนี้...”

            แผล็บ

            “เฮือก!!! อ๊าาาา...พี่ป้อง...อร๊าง...อย่าเลีย...ตรงนั้น!!!

            ผมไม่ทันตั้งตัว ยามที่ความเสียวแล่นปรี๊ดขึ้นหัวทันที ส่งผลให้ปล่อยน้ำตาหยดใสออกมาเป็นสาย ในวินาทีที่พี่ป้องตัดสินใจว่าคำว่าไม่พอของผมคือ...การเลียเข้าที่รูเล็กๆ ที่ไม่เคยถูกใครแตะต้องมาก่อน!!!

            ตอนนี้พี่ป้องกำลัง...เลียรูโดนัทของกูแล้วอะ!!!

...............................

คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่

ขอบคุณค่ะ

19 ความคิดเห็น:

  1. บอกได้ว่า ค้างมาก

    ตอบลบ
  2. ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ

    ตอบลบ
  3. ตายละ เข้าใจคนละเรื่องเดียวกันเลย55555

    ตอบลบ
  4. พี่ป้องงงงงง😂😂😂😂😂 รอโอกาสนี้เลยใช่ป่ะ

    ตอบลบ
  5. ที่บอกให้แอ่นขึ้นมาอีก เพราะแบบนี้ใช่ไหมพี่ป้อง

    ตอบลบ
  6. เออเนอะรู้สึกความอดทนของท่านจอมมารสกิลจะเสื่อมอานุภาพลงทุกขณะตามสถานะการที่โดนเด็กอ่อย 555+

    ตอบลบ
  7. เออเนอะรู้สึกความอดทนของท่านจอมมารสกิลจะเสื่อมอานุภาพลงทุกขณะตามสถานะการที่โดนเด็กอ่อย 555+

    ตอบลบ
  8. อร้ายยยยย เขินนนน

    ตอบลบ
  9. คนล่ะอย่างกันเลย 55555

    ตอบลบ
  10. คนล่ะอย่างกันเลย 55555

    ตอบลบ