NC Breath_29
“คุณตุลย์อย่า!”
ทันใดนั้น
ก้อนหินเองก็ร้องห้ามเสียงหลง จะกระถดกายหนี เพราะว่าใบหน้าคมโน้มตัวลงต่ำ
จนริมฝีปากอยู่เหนือท่อนเนื้อแข็งขืน ทำท่าว่าจะสัมผัสส่วนนั้น หากตุลย์ก็จับเอวเอาไว้
นิ่วหน้านิด
“เฉยๆ น่า”
คนฟังจะทำเช่นไรได้นอกจากนอนนิ่งๆ
ให้อีกฝ่าย...เลียที่ส่วนปลาย
“อึ้ก”
ก้อนหินเคยชินกับการที่ถูกอุปกรณ์บางอย่างแหย่ลงบนปลายรูเข็ม
ซึ่งมันสร้างความเจ็บปวดให้เขามากกว่าความซาบซ่านในอารมณ์
แต่เขาไม่คุ้นชินเลยกับการที่ลิ้นอุ่นๆ กำลังไล้เลียไปตามความยาว
ริมฝีปากได้รูปกำลังสัมผัสของของเขา มันทำให้ร่างกายจิกเกร็งไปทั้งตัว
สองมือกำขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้อย่างไม่กล้าแตะต้องตัวผู้เป็นนาย
สัมผัสแปลกใหม่ที่ทำให้เขาแทบจะกลั้นเสียงครวญครางเอาไว้ไม่อยู่!
วันนี้เจ้านาย...อ่อนโยนเกินไป
แผล๊บ
สัมผัสที่กำลังหนักหน่วงมากขึ้น
รวดเร็วยิ่งขึ้น มือใหญ่ก็บีบขยุ้มลูกบอลทั้งสองข้าง
รีดเคล้นอารมณ์เสียจนก้อนหินพยายามห้ามร่างกายส่วนล่างที่อยากจะสวนกายเข้าไปในความเสียวกระสันนั้น
ริมฝีปากเม้มเข้าหากันเพื่อกลั้นเสียงร้องที่แทบจะหลุดลอดออกมาจากลำคอ
และนั่นทำให้ตุลย์...
ฟึ่บ
“อย่ากลั้นเสียงน่า
กูไม่ได้บอกให้มึงเงียบสักหน่อย”
หน่มลูกครึ่งสอดมือเข้าไปในโพรงปากอุ่น
แยกริมฝีปากให้กว้างออก แล้วถูปลายนิ้วเข้ากับเพดานปาก
แล้วตามไปเล่นกับลิ้นร้อนผ่าวที่เปียกชื้น ตวัดเกี่ยวด้วยนิ้วมือจนเปียกชุ่มฉ่ำ และนั่นก็ทำให้ก้อนหินได้แต่เผยอปากกว้างออก
ดวงตาฉ่ำชื้น น้ำใสไหลเลอะขอบปาก ร้อนรุ่มเสียจนร่างทั้งร่างบิดเกร็ง
“อึ้ก...คุณตุลย์...จุ๊บ...จ๊วบ...”
ก้อนหินห้ามริมฝีปากที่ดูดนิ้วมืออีกฝ่ายไม่ได้เลย
เขาดูดด้วยจังหวะเดียวกับที่คุณตุลย์กำลังใช้ปากให้เขา ทำเหมือนที่คุณตุลย์ทำให้
กระทั่งนิ้วมือชุ่มโชกนั้นดึงออกไป แล้ว...ถูไถที่ช่องทางคับแคบ
แน่นอนว่าคนข้างใต้สะดุ้งวาบ
หากแต่สะดุ้งยิ่งกว่าเพราะริมฝีปาก...เคลื่อนลงต่ำกว่านั้นเช่นกัน
หมับ
“คะ...คุณตุลย์!!!”
คนสนิทร้องอย่างตื่นตกใจ
เมื่อถูกดันปลายเท้าทั้งสองข้างให้ยกสูงขึ้น จนสะโพกลอยเด่นเหนือเตียง
เปิดเปลือยทุกส่วนให้อีกฝ่ายเห็น ขณะที่ความอับอายปนเร่าร้อนเกาะกุมหัวใจ พอๆ
กับความระส่ำระสายที่ไม่รู้ว่าเจ้านายคิดจะทำอะไรกันแน่ มันเกาะกุมหัวใจ สร้างความตื่นเต้นที่เร้าอารมณ์เหลือเกิน
และนั่น...
แผล๊บ
ปลายลิ้นร้อนจัดเลียเข้าที่ห่วงสีเข้มจนก้อนหินกัดปากเสียได้เลือด
“อึ้ก ฮ้า แฮก
แฮก...คุณตุลย์”
ความเสียวกระสันแล่นปราดทั่วร่าง
เสียงทุ้มครางกระเส่า ทั้งตื่นกลัว ทั้งตื่นเต้น แต่เจ้านายยังเลือกที่จะสอดเข้ามาลึกขึ้น
สัมผัสจนเปียกชุ่มโชก ทำให้ก้อนหินทั้งอับอาย ทั้งขัดเขิน ทั้งประหม่า หากสะโพกสอบกลับ...แอ่นรับอีกฝ่ายอย่างเต็มใจ
เขาทนไม่ไหวกับความอ่อนโยนแบบนี้
ส่วนปลายแข็งจัดจึงปล่อยหยาดน้ำสีใสออกมาฉ่ำเยิ้มไปทั่วทั้งลำท่อน
น้ำตาหยดใสคลอเคลือบดวงตา ทำท่าจะร่วงหล่นลงมาได้ทุกเมื่อ
ใช่
เขาต้องการคุณตุลย์มากเสียจนตัวเองยังตกใจ
ฟึ่บ
“ฮื่อออออ”
“ตอดกูใหญ่เลย
ชอบให้กูทำแบบนี้หรือวะ”
นิ้วเรียวยาวสอดลึกเข้ามาด้านในแล้ว
และนั่นทำให้หินอ้าปากเปล่งเสียงคราง ฟังเสียงทุ้มที่แหบพร่าพอกัน จากนั้น
ตุลย์ก็กระแทกนิ้วเข้ามาเร็วขึ้น แรงขึ้น จนเสียงมือที่กระทบกับก้นดังเป็นจังหวะแสนลามก
เรียกความเสียวซ่านให้กับคนได้รับเสียจนทานทนไม่ไหว
“ตอนแรกกูก็ตั้งใจจะทำให้มึง
แต่ก็นะ”
ก้อนหินปรือตาขึ้นมองอีกฝ่าย
แล้วพบกับดวงตาร้อนรุ่มที่จับจ้องเขาอยู่ ใบหน้าคมเครียดขมึงเหมือนอย่างที่ปากพูดว่าทนไม่ไหว
ซึ่งเพียงแค่เหลือบตาลงต่ำเพียงครู่ เขาก็เห็นส่วนใหญ่โตที่แข็งจัด
ซึ่งกำลังถูกส่งมาถูไถที่ช่องทางคับแคบช้าๆ หากแต่เร้าอารมณ์
คุณตุลย์เคยแต่ทำแบบตามใจ
ซึ่งก้อนหินก็คุ้นเคยกับแบบนั้น เมื่อมาทำแบบนี้...เขาก็แทบจะขาดใจ
ดังนั้น
คนสนิทจึงกระซิบเสียงแหบ
“ผมอยากให้คุณตุลย์ทำครับ”
“ไม่บอกกูก็ทำอยู่แล้ว”
ตุลย์ไม่บอกเพิ่มเติมหรอกว่าสีหน้าของคนสนิทเวลานี้ก็ทำให้อารมณ์พุ่งพล่านเช่นเดียวกัน
ใบหน้าคมที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ
แก้มแดงจัดด้วยเลือดที่พร้อมใจกันมารวมที่ใบหน้า
ดวงตาคมเข้มที่ใครก็ว่าภักดีฉ่ำด้วยหยดน้ำตา ริมฝีปากแดงช้ำทั้งยังเปียกชื้นด้วยน้ำลายที่คลอเคลือบอยู่
ไหนจะร่างกายที่เปิดกว้างตอบรับสัมผัสของเขาอย่างไม่เกี่ยงงอน
เขาเห็นภาพนี้เพียงผู้เดียวเท่านั้น
และนั่น...
พรวด
เฮือก!!!
ก้อนหินต้องสะดุ้งสุดตัว
เมื่อความร้อนจัดสอดลึกเข้ามาทีเดียวจนสุด สอดเข้าไปกระแทกกับจุดอารมณ์ข้างในจนเปล่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
สองมือที่พยายามเก็บไว้ข้างตัวก็เผลอกอดรอบคออีกฝ่าย ดันตัวเข้าตอบรับท่อนไฟร้อนจัดที่ใส่เข้ามา
เสียววาบเสียจนแทบจะเห็นแสงสว่างหลังม่านตา
“เอาขาเกี่ยวเอวกูไว้”
เสียงคำรามต่ำๆ กระซิบข้างหู ซึ่งทำให้ก้อนหินเองก็อ้าขาเพื่อโอบรอบเอวอีกฝ่าย
จากนั้น...
ฟึ่บๆๆ
“ฮื่อออ คุณตุลย์
อึ้ก ฮึก ฮ้า ฮ้า...”
คนสนิทได้แต่ครวญครางเสียงต่ำ
เมื่อท่อนไฟร้อนกำลังกระแทกเข้ามาด้านใน รู้ดีว่าร่างกายเขาอ่อนไหวตรงไหน
จนทุกครั้งที่มันสวนกายเข้ามา ความร้อนนั้นจะเสียดสีแล้วแทงลึกเข้ามาด้านในจนขนลุกซู่
ผวากอดอีกฝ่ายแน่น หอบจนตัวโยน
ได้แต่ถูท่อนเนื้อร้อนของตัวเองกับหน้าท้องอีกฝ่ายที่แนบชิดกันจนแนบสนิท
“กูเคยบอกมั้ยว่าชอบอยู่ข้างในตัวมึง”
ตุลย์กระซิบเสียงพร่า ขณะที่เอวสอบเริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้น
ซึ่งแม้จะได้ทำแบบนี้กับคนคนนี้มาตั้งแต่อายุสิบห้า แต่มันไม่เคยพอเลย เขาไม่เคยเบื่อที่จะสอดกายเข้าไปในความตอดรัดนี้
กอดร่างกายแข็งแรงที่แทบไม่ต่างจากเขาเอาไว้แน่น
ทำให้มันร้องไห้น้ำตาปริ่มแบบที่คนทั้งบ้านและมหาวิทยาลัยไม่เคยได้เห็น
“ผม...ไม่รู้...อึ้ก...”
“งั้นก็รู้ซะ!”
สวบๆๆๆ
“เฮือก! คุณตุลย์ อึ้ก คุณตุลย์ ฮื่อออ” ก้อนหินทำได้เพียงครวญครางออกมา
เมื่อท่อนไฟร้อนโจนจ้วงเข้าหาด้วยจังหวะที่รวดเร็วกว่าเดิม หนักหน่วงกว่าเดิม
กระแทกกระทั้นเข้าไปจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้อง
เหงื่อไหลชะโลมทั่วกายทั้งสอง ขณะที่ทำได้เพียงแอ่นกายรับอีกฝ่าย กอดรอบคอเอาไว้อย่างไม่อยากให้ความสุขนี้สิ้นสุดลง
ก้อนหินรู้สึกว่าเขากำลังได้รับความรัก
แม้มันจะเป็นแค่การคิดไปเอง
เขาก็ขอเลือกที่จะไม่สนใจมันสักวัน
อุณหภูมิในห้องพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
พอๆ กับเสียงเตียงคุณภาพดีที่กำลังรองรับน้ำหนักพวกเขาทั้งสองเสียดสีกับผ้าปูที่นอนที่ยับย่น
กลิ่นคาวราคะคลุ้งไปทั่ว ผสานไปกับกลิ่นกายและกลิ่นเหงื่อ
เสียงครวญครางของผู้ชายทั้งสองดังกลบเสียงทำงานของเครื่องปรับอากาศ
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ตุลย์โจนจ้วงเข้าหา
และแม้จะอยากยืดเวลาออกไปนานกว่านี้...
หมับ
“คุณตุลย์!!!”
ก้อนหินก็ระเบิดความต้องการออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่งจนได้
และแรงตอดรัดนั้นก็ทำให้ตุลย์เร่งกายเข้าหา แทงลึกเข้าไปด้านในด้วยจังหวะหนักหน่วง
ไม่นานเกินรอ หนุ่มลูกครึ่งเองก็รีบดึงกายออก
แล้วปลดปล่อยทุกหยาดหยดอารมณ์ออกมาจนเลอะแผ่นท้องของคนสนิท
ผสานไปกับน้ำรักอีกฝ่ายจนไม่รู้ว่าน้ำใครเป็นน้ำใคร
...................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณจ้า
