วันอังคารที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

NC Try Me ร้ายยั่ว_18

NC Try Me ร้ายยั่ว_18



            “อึ้ก”

            เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอของภวิศไม่ต่างจากเสียงร้องไห้ที่สั่นสะท้าน จนคนที่ตั้งใจว่าจะทรมานร่างกายนี้ไปเรื่อยๆ ชะงักไปนิด จากนั้น ชัยก็ยอมเลื่อนมือไปยังก้นกลมที่หลีกเลี่ยงมาตลอด เพื่อกอบกุมเข้าที่เนื้อนุ่ม ปลายนิ้วสอดลึกเข้าไปในรอยแยก และเพียงกดลงบนช่องทางคับแคบเบาๆ...

            หมับ

            วินก็ผวากอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้

            จากนั้นใบหน้าสวยก็เงยขึ้นเผยให้เห็นสีหน้าที่ทำให้ผู้ชายทุกคนคุ้มคลั่ง เพราะไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็คงอยากปราบพยศคนที่แสนมั่นใจในตัวเอง และตอนนี้ใบหน้าเย่อหยิ่งเย็นชากลับคลอหน่วยไปด้วยหยดน้ำใส ผิวแก้มแดงปลั่ง ดวงตาสะท้อนให้เห็นความต้องการที่มากล้นจนไม่อาจจะทนไหวอีกต่อไป...สีหน้าที่ยั่วยวนที่สุดชนิดที่ต่อให้เป็นศิรภพก็ไม่เคยเห็น

            นี่เป็นครั้งแรกของวินที่ยอมศิโรราบต่อผู้ชายสักคนบนเตียง

            มันมากพอให้คนใจเย็นล้วงลึกเข้าไปใต้บ็อกเซอร์ ใช้ปลายนิ้วชุ่มของเหลวกลิ่นแฝงราคะกดเกลี่ยที่ช่องทางคับแคบไม่ว่างเว้น แค่นั้นก็ทำให้วินหอบหายใจรุนแรง พยายามกลั้นเสียงครวญคราง แต่ยิ่งทำให้สีหน้าดูยั่วยวนปนทรมานมากยิ่งขึ้นไปอีก

            “ยะ...อื้อ!

            คนที่ตั้งใจจะบอกว่าเลิกทำแบบนั้นสักทีสะบัดหน้าไปอีกทาง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสอดลึกเข้ามาในกาย ชำแรกผ่านรูคับแคบที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำอยากจากด้านหน้า กดลึกเข้าไปในผนังอ่อนนุ่ม จนรู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังดูดกลืนอีกฝ่ายให้เข้ามาลึกกว่านั้น

            “ฮื่ออออ อึ้ก!” ภวิศกลั้นเสียงร้องแล้ว แต่เขาทำไม่ได้ เมื่อความเสียวซ่านจู่โจมไปทั่วร่างกาย กลิ่นน้ำมันหอมก็จู่โจมประสาทจนมัวเมา

            ฟึ่บๆ

            ขวับ ขวับ

            นายแบบหนุ่มส่ายสะบัดหน้าไปมา เมื่อปลายนิ้วยาวไม่เพียงแค่สอด แต่ชัยกำลังกระดกปลายนิ้ว ก่อนที่จะหมุนควงช้าๆ จนเป็นฝ่ายแยกปลายเท้าออกอย่างทนไม่ไหว และมันยังไม่พอ ดังนั้น พอบอดี้การ์ดหนุ่มกระแทกนิ้วเข้ามาจนสุดความยาว วินก็...

            “อื้อ ฮื่ออออออออ”

            เสียงที่พยายามกลั้นเอาไว้หลุดลอดจากลำคอ พอๆ กับสะโพกเพรียวที่เผลอเด้งรับนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาในกาย น้ำตาร่วงกราวลงมาจากดวงตาคู่คม เสียงหอบหายใจสะท้อนก้อง

            ตอนนี้วินไม่รู้แล้วว่านิ้วมันเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสามเมื่อไหร่ เพราะร่างกายกำลังกรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน รู้สึกดีจนทำได้เพียงแอ่นสะโพกเข้าหา แล้วดวงตาก็ยิ่งเบิกกว้าง เมื่อ...

            แผล็บ

            ปณชัยก้มลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ใบหน้าคมอยู่เหนือบ็อกเซอร์ที่ชายเผยอออก เมื่อส่วนอ่อนไหวภายในพยายามดันออกมาภายนอก และนั่นแหละที่ทำให้ปลายลิ้นชื้นแฉะตวัดเลียที่ส่วนปลายปริ่มน้ำ ก่อนที่จะดูดเบาๆ วินก็แทบจะดิ้นพล่านด้วยความกระสัน

            เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ

            “อีก...อีก แรงอีก...”

            กึก

            ทว่า คนตัวโตกลับหยุดชะงัก ทั้งมือ ทั้งปาก แล้วยันกายขึ้นด้วยมือเดียว ทอดสายตาลงมามองคนที่หอบหายใจ ทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง

            “หยุด...ทำไม”

            “ผมบอกคุณวินแล้วว่าผมไม่เหมือนของเล่นชิ้นอื่น” ปณชัยตอบคำ ก่อนที่จะรั้งบ็อกเซอร์ที่แสนขวางหูขวางตาออกจากกายขาว ใช้ดวงตาร้อนระอุกวาดมองเรือนร่างแสนสวยที่ยังคงมีรอยช้ำจากอุบัติเหตุก่อนหน้า ก่อนที่จะกดสายตามองท่อนไฟปริ่มน้ำที่บอกว่าวิน...กำลังจะเสร็จ

            หมับ

            ขณะที่คนถูกมองก็ไม่รู้ว่าอายอะไร แต่ภวิศกลับยกมือปิดบังมันเอาไว้ด้วยหน้าที่แดงก่ำ

            “คุณวินอยากหยุดหรือครับ”

            “...” วินพูดอะไรไม่ออกเมื่อเจอคำถามนี้ ดังนั้น พอคนเป็นลูกน้องสั่ง...

          “เอามือออก แล้วอ้าขากว้างๆ ให้ผมดู”

            เขากลับลดมือลง แล้ว...แยกปลายเท้าจนเปิดกว้างเสียจนเห็นทุกสัดส่วน

            การกระทำที่ทั้งอับอาย ทั้งขายหน้า แต่วินกลับหยุดตัวเองไม่ได้ พอๆ กับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แต่นี่ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเจ็บใจ แต่เป็นน้ำตาที่บอกว่าเขาปรารถนาสิ่งที่เข้ามาเติมเต็มจนทรมานต่างหาก

            หากเป็นผู้ชายคนอื่นคงไม่รู้สึกมากมายเพียงนี้ แต่นี่...

            หมับ

            “เฮือก! มะ...ไม่เอาลิ้น อื้ออออ ไม่เอา ชัย หยุด ไม่เอา...อ๊า!!!!

            วินไม่อยากครวญครางเป็นสาวน้อยที่เพิ่งมีเซ็กส์ครั้งแรก แต่เมื่อเขาถูกดันสะโพกจนยกขึ้นสูง พร้อมกับปลายลิ้นร้อนระอุที่ฉกเลียห่วงสีสวย เจ้าตัวก็กรีดเสียงร้อง ส่ายสะบัดหน้าแรงๆ ไม่ใช่เพราะอยากหยุด แต่เขาต้องการสิ่งที่ใหญ่กว่านี้...ท่อนเนื้อร้อนที่กระแทกกระทั้นเข้ามาในกาย

          ทำไมไม่ทำเหมือนผู้ชายคนอื่น ทำไมไม่ยัดมันเข้ามาแล้วทำให้จบๆ ไป

            แผล็บ...แผล็บ....

            หากคำร้องขอนั้นไม่ได้รับการเห็นชอบ เพราะชัยไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มยังคงสอดปลายลิ้นลึกเข้าไปในกาย ตวัดเลียเข้าที่รูคับแคบจนเฉอะแฉะ ดูดแรงๆ มองร่างกายที่ดิ้นพล่านด้วยความทรมาน แต่พอเจ้านายทำท่าว่าจะเสร็จ บอดี้การ์ดหนุ่มก็หยุดมือ

            “อย่า...อย่าหยุด...”

            อีกครั้งที่ปณชัยไม่ฟังคำสั่ง ร่างสูงยังคงรุกไล่ประชิด เล้าโลมไม่ห่างกาย แต่ทุกครั้งที่ภวิศทำท่าจะเสร็จ ร่างสูงใหญ่ก็จะถอยห่างออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนใบหน้าสวยเปรอะเปื้อนด้วยหยดน้ำตา ดวงตาสั่นไหว ผมเผ้ายุ่งเหยิง ร่างกายฉ่ำแฉะและขยายกว้าง หมดสิ้นสภาพคุณวินที่แสนมั่นใจไปเสียสิ้น

            “ฮึก...มะ...ไม่ไหว ให้เสร็จ...ให้เสร็จสักที...”

            “ลองขอของเล่นอย่างผมดูสักครั้งมั้ยล่ะ”

            วินไม่อยากขอ ไม่อยากง้อ แต่ร่างกายเขาถึงขีดสุดของความต้องการแล้ว

            “เอาฉันสักทีสิ...”

            “ขอผมดีๆ”

            “ไม่...”

            พอคำว่าไม่หลุดจากริมฝีปาก ปณชัยก็ยันกายขึ้นจากเตียง

            หมับ

          “ได้โปรด”

            กระทั่งผู้เป็นนายเอ่ยขอร้องอย่างมิอาจจะทานทนด้วยสีหน้าที่ทรมาน นั่นแหละที่ทำให้ปณชัยยอมเคลื่อนไหวจริงๆ สักที...ผู้ชายที่ถอดกางเกงอย่างไม่รีบร้อน ราวกับรู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีทางหนีจากเขาได้ ปลดมันไปไว้ข้างเตียง ตามด้วยชั้นในสีเข้ม และนั่นก็เผยให้เห็นอาวุธคู่กายที่ขยายใหญ่จนน่ากลัว

            หมับ

            “ผมบอกแล้วว่าจะสาธิต” วินเกือบจะคว้ามันเอาไว้แล้ว แต่ติดที่เจ้าของอาวุธเป็นฝ่ายดันวินลงนอนราบอีกครั้ง สองมือจับข้อแขนเอาไว้แน่น ก่อนที่เสียงเข้มดุจะดังตามมา

            “ก็เอาเข้ามาสักที...เฮือก!

            แทนที่คำตอบ สิ่งที่ปณชัยทำคือการ...ถู

            ไม่ใช่การสอดใส่จนสุด แต่ชายหนุ่มกำลังใช้ท่อนเนื้อร้อนระอุสอดเข้าไประหว่างร่องก้น จงใจใช้เม็ดมุกที่แข็งอยู่กับที่เพราะการขยายตัวถูให้เสียดสีกับช่องทางคับแคบทุกครั้ง จนวินสะดุ้งสุดตัว เนื้อตัวสั่นเทา ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าอุปกรณ์พวกนี้จะทำให้ร่างกายอ่อนไหวได้เท่านี้

            ไม่ใช่เพียงแค่ถูเข้าที่ร่องก้น แต่เมื่อปณชัยถูมันเข้ากับส่วนอ่อนไหวด้านหน้า จนส่วนขรุขระของเม็ดคริสตัลสัมผัสโดน วินก็ทำได้แค่กำมืออีกฝ่ายแน่น ส่ายสะบัดหน้าไปมาบนหมอน ร้องอื้ออึงอยู่ในลำคอ สุดท้าย...ก็ได้แต่จำยอม

            “ได้โปรด...อึ้ก...ได้โปรด...”

            นายแบบหนุ่มไม่รู้ว่าเขาทิ้งศักดิ์ศรีไปเท่าไหร่แล้ว แต่มันก็คุ้มค่า เมื่อส่วนใหญ่โตนั้นกำลังถูส่วนหัวไปมา แล้วสอดเข้ามาในกายอย่างเชื่องช้า และน่าแปลกที่ความเจ็บปวดซึ่งเคยได้รับก่อนหน้าเหลือเพียงความเสียวกระสัน ยามรับรู้ถึงความร้อนที่กดเข้ามาในช่องทางอ่อนนุ่ม รู้สึกถึงเม็ดมุกที่เสียดสีกับผนังด้านใน และมันก็ทำให้ร่างกายสะดุ้งสะเทือนทุกครั้ง

            นอกจากไม่เจ็บแล้ว วินเสียว...เสียวมากจนน้ำตาไหล

            เขาไม่รู้ว่าเพราะร่างกายเขาพร้อมกว่าครั้งก่อน หรือเพราะผู้ชายคนนี้รู้ว่าควรจะเตรียมร่างกายนี้ให้รับความสุขสุดยอดยังไง

            ฟึ่บ

            เฮือก!

            คนได้รับสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อท่อนไฟร้อนจัดดึงออกอย่างเชื่องช้า แล้วกดสอดเข้ามาจนสุด ริมฝีปากก็เผยอออกกว้าง เมื่อไม่ใช่เพียงความร้อนที่ดันเข้ามา แต่เม็ดคริสตัลนั้นทำให้วินถึงขั้นผวาขึ้นมากอดไหล่กว้างข้างหนึ่ง

            วินรู้สึกด้วยซ้ำว่าสองเม็ดแรกมันสอดเข้าไปในกายของเขาแล้ว แต่อีกเม็ดมันค้างอยู่ที่ส่วนโคน จนเสียดสีกับทางเข้าคับแคบทุกครั้งที่ปณชัยขยับตัว

            อีกฝ่ายไม่ได้ขยับรัวแรง ไม่ได้เร่งเร้าเหมือนพี่ซีน ไม่ได้สักแต่เอาเหมือนคนอื่น แต่เพียงแค่การขยับอย่างเนิบนาบก็ทำให้วินเกือบจะเสร็จอยู่หลายหน สุดท้าย คนที่เคยมั่นใจว่าเรื่องบนเตียงไม่แพ้ใครก็ทำได้แค่นอนอ่อนเปลี้ยอยู่บนที่นอนนุ่ม ปล่อยให้คนมากประสบการณ์นำทางอย่างที่ไร้แรงขัดขืน

            “ฮื่ออออ...บ้าชะมัด...อีก...ชัยอีก...ยอมแล้ว ฮึก...อื้ออออออ”

            ทุกครั้งที่ของแข็งสอดลึกเข้ามา วินจะสะท้านเฮือก น้ำตาร่วงเป็นสาย ทำได้เพียงแยกปลายเท้าออกกว้าง แล้วก็โอบรัดรอบสะโพกสอบ ปล่อยให้ท่อนไฟร้อนสอดลึกเข้ามาในกาย ตอกย้ำจนร่างกายแทบจะจดจำขนาดและความสุขซ่านที่ได้รับได้

            สวบๆๆๆ

            ปณชัยขยับกายแรงขึ้น เร็วขึ้น ยามที่เหงื่อเม็ดใหญ่ก็ไหลผ่านกรอบหน้า ผ่านปลายคาง แล้วหยดลงบนแก้มของคนข้างใต้ จนวินต้องปรือตาขึ้นมอง  แล้วเขาก็พบ...ปีศาจร้ายที่กำลังคุ้มคลั่ง

            และมันก็แสดงผ่านการกระทำที่รุนแรงมากขึ้น

            เมื่อเห็นว่าเขาไม่เจ็บกับส่วนแปลกปลอม คนที่เตรียมร่างกายนี้ให้พร้อมก็...บรรเลงเต็มอัตราศึก

            กึกๆๆ

            “อึ้ก อื้อ ฮื่อออ...ฮ้า...ฮ้า...”

            ยามนี้ขาเตียงกระทบกับพื้นห้องจนก่อเกิดเสียงกึกกักไปทั่ว แต่นั่นยังไม่เท่าเสียงเสียดสีของผ้าปูเตียงกับเรือนกายเปลือยเปล่าทั้งสอง บ่งบอกถึงความร้อนแรงของคนทั้งคู่ ซึ่งแม้ปณชัยจะเปล่งออกมาเพียงเสียงหอบหายใจรุนแรง แต่ใบหน้าเครียดขมึง ขบกรามจนเป็นสันนูน ดวงตาดั่งคลื่นพายุ ก็บอกว่าเจ้าตัวกำลังต้องการเจ้านายจนแทบบ้า แต่...ยั้งเอาไว้

            ตอนนี้วินไม่รู้หรอกว่าคนด้านบนยังยั้งมือ เพราะหากมากกว่านี้...ภวิศจะพังคามือ

            ขณะที่นายแบบหนุ่มใกล้แล้ว จะถึงจุดปลายทางของอารมณ์รักแล้ว

            “อีก...เอาอีก...อีก...ชัย...ฮื่อออออ”

            วินาทีนั้น คนที่ไม่ยอมจูบเลยตลอดการร่วมรักกลับเป็นฝ่ายประกบริมฝีปากเข้ากับปากอิ่ม ดูดเม้มอย่างรุนแรง ตามมาด้วยปลายลิ้นที่สอดลึกเข้าไปด้านใน เกี่ยวกระหวัดจนแทบจะหายใจไม่ออก และนั่นก็ทำให้ภวิศปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยดของอารมณ์อย่างง่ายดาย

......................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ

วันอาทิตย์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

NC Money Addict_17.1

NC Money Addict_17.1 มโน 1



            สิ่งที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของชายหนุ่มคือภาพของร่างเพรียวบางที่สวมเพียงเสื้อตัวใหญ่ซึ่งยาวปิดคลุมถึงต้นขา แขนเสื้อตกห้อยมาที่หัวไหล่ข้างหนึ่ง เผยผิวกายขาวเนียนที่น่าบีบขยำให้ขึ้นรอย ขณะสองขาซึ่งบีบเข้าหากันแน่นขยับเสียดสีช้าๆ เงยหน้าช้อนตาปริ่มน้ำที่เจือด้วยกระแสอารมณ์รักใคร่

            “ได้โปรด”

            น้ำเสียงสั่นพร่าอ้อนวอนขอร้อง จนคนมองยกมุมปากขึ้นด้วยความพอใจ

            ร่างตรงหน้าเขาช่างสวยงามจับตา ทั้งผิวกายขาว ทั้งความเนียนนุ่ม ทั้งรูปร่างที่ราวกับบรรจงปั้น ยิ่งรวมกับใบหน้าสวยหยาด แก้มถูกย้อมด้วยสีชาด เรียวปากเผยอแย้มอย่างไร้เดียงสาก็ราวกับนางฟ้าตัวน้อยที่น่ารังแก หากแต่นางฟ้าตนนี้มีแววตาที่สะท้อนให้เห็นตัณหาราคาะที่เขาจงใจสอนสั่งทีละน้อย

            ความรู้สึกตรงข้ามของความไร้เดียงสาและการถวิลหาอารมณ์เบื้องต่ำนี่แหละที่ช่างน่าดึงดูดเสียจนอยากจะละเลงความใคร่แล้วบังคับให้ครวญครางอย่างสุขสมภายใต้เรือนกาย

            ช่างน่าดู

            “ได้โปรด อย่าให้รออีกเลย”

            เสียงใสราวกับระฆังแก้วเนื้อดีสั่นเครือ แหบพร่า เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ เช่นเดียวกับเรียวขาที่ไร้อาภรณ์ปกปิดกำลังบีบชิดเข้าหากัน ขยับเสียดสีราวกับช่วยปลดปล่อยจากความร้อนที่กำลังลุกไหม้ไปทั่วทั้งกาย

            “ไม่ไหวแล้วหรือ”

            ชายหนุ่มเอ่ยปากถาม และอีกฝ่ายก็เม้มปาก น้ำตาเอ่อคลอ สั่นหน้าอย่างทรมาน

            “ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว”

            “ไม่มีความอดทนเลยนะ”

            คนไม่มีความอดทนสะอื้นในคอ ช้อนตาขึ้นมองมาทางนี้ ริมฝีปากสีสดยังคงขยับอ้อนวอน

            “อย่าให้รออีกเลย”

            ชายหนุ่มหัวเราะในคออย่างพึงพอใจ

            “มานี่สิ”

            สิ้นคำอนุญาต นางฟ้าตัวน้อยก็ทิ้งเข่าลงกับพื้น ก่อนที่จะขยับคลานเข้ามาหา จนคอเสื้อตัวใหญ่ตกห้อยลง เผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียนที่มียอดปทุมถันคู่งามซึ่งเต่งตึงยั่วยวนสายตา ด้วยสีชมพูระเรื่อ แข็งชัน บ่งบอกถึงอารมณ์ในกายของเจ้าของร่างที่ขยับเข้ามาจนใกล้ชายหนุ่มที่นั่งเท้าแขนอยู่บนเก้าอี้

            ร่างเพรียวยื่นสองมือมาจับที่หน้าตัก ลูบราวกับอ้อนกัน แล้วเงยหน้าขึ้นมอง

            “ได้โปรด”

            “เด็กดี”

            “อื้อ” เพียงแค่ชายหนุ่มยกปลายนิ้วเกลี่ยเข้าที่ต้นคอ แล้วลูบขึ้นมายังปลายคาง อีกฝ่ายก็ครางเสียงสั่น เนื้อตัวสั่นระริก สองขายิ่งบีบเข้าหากันแน่น ดวงตาหรี่ปรือลง ปากสีสวยเม้มเข้าหากันแน่น ขณะที่หัวนมสีหวานกำลังสั่นระริกภายใต้เสื้อตัวใหญ่ที่ตกห้อยจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน

            “ชอบให้ฉันลูบหรือ”

            “ชอบ...อือ”

            ไม่เพียงแต่ตอบตามตรง ร่างน้อยยังเอียงคอให้ ปล่อยให้ปลายนิ้วอุ่นลากไล้ไปตามผิวขาวจนเกิดรอยแดงจางๆ ดวงตาปริ่มน้ำแสดงออกถึงความรัญจวนใจ ก่อนที่จะช้อนตาขึ้นมาสบกับดวงตาคมกล้าอีกครั้ง แล้วเลื่อนไปยังริมฝีปาก

            “อยากจูบหรือ” ชายหนุ่มถาม

            “อือ” ร่างสั่นเทาครางรับแผ่วหวิว ริมฝีปากเผยอออกราวกับเชิญชวน ให้ชายหนุ่มลูบฝ่ามือไปตามลำคอ ก่อนที่จะสอดปลายนิ้วเข้าไปในเรือนผมนุ่มสีอ่อน กระชับเอาไว้อย่างมั่นคง ขณะที่มองร่างน้อยที่บิดกายน้อยๆ สูดหายใจเฮือกกับแค่สัมผัสบางเบา

            “งั้นนี่เป็นรางวัลของเธอ”

            “อ้ะ...”

            คนที่นั่งบนพื้นสะท้านเยือก เมื่อชายหนุ่มก้มหน้าลงไปหา ส่งปลายลิ้นเข้าแตะคลึงที่ปากแสนยั่วเย้า เพียงลูบด้วยปลายลิ้นชื้นเบาๆ ร่างน้อยก็ผวาขึ้นมาจับสองแขน ส่งลิ้นออกมาอย่างหวังจะรับรางวัลที่ชายหนุ่มเอ่ยบอก

            หากแต่คนบนเก้าอี้ก็ยังกลั่นแกล้งด้วยการดูดริมฝีปากเล็กช้าๆ และเล็มไปตามกลีบปาก ให้นางฟ้าที่เปี่ยมด้วยตัณหาหอบหายใจเฮือก ลูกแก้วกลมใสสั่นสะท้าน ทั้งยังตัดพ้อต่อว่าที่ได้เพียเงท่านี้ จนชายหนุ่มหัวเราะในคอ แล้ว...สอดปลายลิ้นเข้าไป

            “อื้อ...อาห์...”

            ราวกับว่ารอนานแล้ว เพราะเพียงแค่ชายหนุ่มประกบจูบจนแนบแน่น สอดปลายลิ้นเข้าเกี่ยวพัน ร่างน้อยก็ผวาขึ้นมากอดรอบลำคอ หอบหายใจจนสั่นสะท้าน ตอบโต้ด้วยอารมณ์ทั้งหมดที่มี ไม่ว่ากล่าวแม้ว่าชายหนุ่มจะรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

            ยามนี้ เสียงของลิ้นชื้นแฉะสะท้อนก้องในหัวของร่างน้อย และชายหนุ่มก็รับรู้ว่า...สะโพกเล็กๆ กำลังสั่นระริก

            ยิ่งชายหนุ่มประกบจูบมากแค่ไหน คนในอ้อมกอดก็ยิ่งสั่นมากขึ้นเท่านั้น แต่ไม่ยอมละจากจูบ ยังคงเว้าวอนขอร้องไม่มีหยุด ดังนั้น พอชายหนุ่มผละหนี ร่างน้อยก็พยายามไล่ตาม จนลิ้นเล็กๆ แสนน่ารักตามเข้าไปในโพรงปาก ขอร้องให้ตวัดเกี่ยวถูไถเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่คิดเหนื่อยอ่อน

            แน่นอนว่าชายหนุ่มพอใจ

            ฟึ่บ

            “เฮือก! อ๊า...อย่า...อย่าแกล้ง...”

            ร่างน้อยที่กำลังมึนเมากับจูบร้อนระอุผละออกมาประท้วง ทั้งที่ครางเสียงหวานเยิ้ม เมื่อชายหนุ่มส่งมือไปลูบตั้งแต่หลังคอ ไล่ผ่านแผ่นหลัง แล้วลูบคลึงที่เนินเนื้อสะโพก จนร่างนั้นส่ายสะโพกเข้าหา สั่นริกๆ ใต้อุ้งมือใหญ่

            “ชอบไม่ใช่หรือ”

            “งื้อ...ฮื่อ...ยะ...อย่าถู...อย่าถู...”

            “งั้นฉันหยุด”

            “มะ...ไม่...อย่าถู...แค่นั้น อย่า...อือ...แค่นั้น อีก เอาอีก”

            ชายหนุ่มหัวเราะอย่างพึงพอใจ เมื่อเขาลูบเนินสะโพกมากเท่าไหร่ ร่างน้อยก็สั่นระริกมากเท่านั้น จนรั้งชายเสื้อให้ลอยขึ้นมาเหนือเอว เผยให้เห็นก้นกลมกลึงที่เหมาะมือ เสียงหวานที่เอ่ยห้ามก็สารภาพว่าไม่ต้องการแค่ถูกลูบ จนก้มลงกระซิบข้างหู

            “อยากให้ฉันทำอะไรล่ะ”

            “คุณรู้...คุณรู้อยู่แล้ว”

            แม้ว่านางฟ้าตัวน้อยจะกระซิบเสียงกระเส่า แต่คนฟังก็แค่ผละออกไปนั่งพิงหลังกับพนักเก้าอี้ เลิกคิ้วขึ้นนิด มองคนที่ทิ้งตัวลงไปนั่งทับขา ช้อนตาขึ้นมอง

            “ฉันไม่รู้” ชายหนุ่มยืนยัน

            และนั่นก็ทำให้น้ำตาหยดโตของนางฟ้าตัวน้อยไหลริน

            หากหยาดน้ำตานี่เกิดขึ้นจากความเจ็บปวดคงเป็นภาพที่น่าสงสาร แต่เมื่อมันเกิดขึ้นจากความทรมานของร่างกาย อีกทั้งดวงตากลมใสยังแสดงถึงตัณหาในตัวมนุษย์ มันกลับยิ่งยั่วเย้าอารมณ์คนมอง นึกอยากจะเปลื้องผ้าร่างนี้ แล้วสอดอาวุธคู่กาย กระแทกกระทั้นจนร่างนี้ครวญครางไร้แรง

            แม้ชายหนุ่มคิด แต่ก็ไม่ทำ

            เขาจะไม่บังคับฝืนใจนางฟ้าตนนี้ เว้นแต่จะร่ำร้องขอเขา

            “คุณ...ใจร้าย”

            “ขอฉันสิ” ชายหนุ่มย้ำ มองตาอีกฝ่ายที่ยังปล่อยน้ำตาหยดโต

            “ไม่ขอ คุณก็รู้”

            “ฉันจะรู้ใจเธอได้ยังไง”

            ร่างเพรียวเม้มปากแน่น ก้มหน้าสะอื้น ทั้งที่สะโพกบีบเข้าหากันแน่น ขยับถูไถส่วนอ่อนไหวไปกับพื้นพรมนิ่มอย่างน่ารังแก เสียงครางหวานก็สั่นเครือในคอ แต่ชายหนุ่มก็รู้ดีว่ามันยังไม่พอหรอก อีกฝ่ายยังต้องการมากกว่านั้น ก็เหมือนเขาเองที่ต้องการมากกว่านี้

            “ใจร้าย”

            อีกฝ่ายตัดพ้ออีกครั้ง แต่คราวนี้ คนที่นั่งสะอื้นกลับกำลังชันกายขึ้นช้าๆ แล้ว...แยกปลายเท้าทั้งสองข้างออกจากกัน

            จากนั้นก็เลื่อนมือทั้งสองข้างเพื่อจับชายเสื้อตัวยาวแล้วดึงขึ้นมาเหนือบั้นเอว

            “ขอร้อง...ช่วยผมที”

            นางฟ้ากำลังร่ำร้องขอตัณหา

            เวลานี้สิ่งที่สะท้อนในดวงตาของชายหนุ่มคือภาพของนางฟ้าตัวน้อยที่นั่งแยกขาอยู่บนพื้น ใบหน้าเปื้อนน้ำตา สองมือจับชายเสื้อขึ้นเหนือเอว เพื่อเผยให้เห็นส่วนน่ารักสีหวานที่กำลังสั่นระริก ส่วนปลายปริ่มด้วยหยาดน้ำใส และมันกำลังไหลเลอะพื้นพรม

            ทั้งหมดที่ทำให้ชายหนุ่มมองไม่ละสายตา

            “เด็กดี มานี่มา”

            พอชายหนุ่มเอ่ย ร่างบนพื้นก็ขยับขึ้นมาบนตัว นั่งลงบนตักอย่างว่าง่าย ยอมแม้กระทั่งให้จับแยกปลายเท้าออกกว้าง เผยส่วนน่าอายให้แก่เจ้าของตักได้เห็น

            “อยากให้ฉันทำอะไร”

            “ทำตามใจ...คุณ”

            “อะไรล่ะที่ว่าตามใจฉัน”

            “คุณรู้” นางฟ้ากระซิบ ขณะที่ขยับกายเข้ามา ถูไถส่วนแข็งขืนกับหน้าตักอย่างหมดสิ้นความอดทน

            “ไม่รู้หรอก”

            คนบนตักปล่อยน้ำตาหยดโต แล้วทิ้งหน้าแนบไหล่

            “จับสิ” สุดท้ายก็ยอมแพ้เอ่ยปาก ให้ชายหนุ่มเลื่อนมือไปจับที่ส่วนอ่อนไหว

            “ลูบมัน” ปลายนิ้วยาวลูบไล้ตั้งแต่โคนขึ้นมาจรดปลาย

            “ถู...มัน” คนฟังเริ่มกระซิบเสียงกระเส่า

            ชายหนุ่มเองก็เลื่อนปลายนิ้วโป้งไปขยี้ส่วนปลายหนักๆ มองคนในอ้อมกอดที่หายใจเฮือก ใบหน้างดงามยิ่งยั่วยวนอารมณ์ จนเขาไม่รอฟังคำขอต่อไป จัดการใช้ฝ่ามืออุ่นเกาะกุมเข้าที่ส่วนน่ารัก แล้วขยับรูดรั้งช้าๆ มองสีหน้าที่กำลังแดงจัดอย่างน่าดู

            “อ๊า ฮ้า...ฮื่อ อื้อ...อื้อ!!

            “ชอบมั้ย”

            “ชะ...ชอบ เฮือก ถูอีก...ถู”

            ร่างเพรียวกระซิบตอบเสียงสั่น แล้วสะโพกก็กระตุกวาบ เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวขยับแรงขึ้น และแรงขึ้น

            “ฮื่อ อาห์...อาห์...ดี...ดีจัง”

            “ดีมากหรือ”

            คนบนตักพยักหน้าแรงๆ แล้วก็หลับตาแน่น กัดริมฝีปากล่างจนซีดขาว จากนั้นก็ขยับกายเข้าหาฝ่ามืออย่างไม่อาจจะห้ามปรามอารมณ์ใคร่ที่ตีขนาบร่างกายนี้ได้ สองมือกอดกระชับที่รอบลำคอ ขณะที่สะโพกสั่นๆ เคลื่อนเข้าหา กระแทกกระทุ้งรุนแรง ริมฝีปากส่งเสียงครางหวาน ลมหายใจร้อนเป่าพรูรดที่ไหล่กว้าง

            “อีก...อีก...เอาอีก...”

            นางฟ้าที่แปดเปื้อนด้วยคาวโลกีย์กระซิบขอ จนชายหนุ่มขยับฝ่ามือแรงขึ้น ขยี้ปลายนิ้วที่ส่วนปริ่มน้ำจนร่างนั้นกระตุก ดังนั้น เขาจึงส่งมืออีกข้างเข้าไปใต้ชายเสื้อ กรีดปลายนิ้วลูบขึ้นตั้งแต่แผ่นท้องขาวมายังเนินอก แล้ว...สะกิดที่ยอดดอกบัวตูม

            “อื้อ...ฮ้า ฮ้า...อ้ะ...อีก...อีกนะ...”

            ร่างน้อยรู้ว่ายิ่งร้องขอมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้ดั่งใจมากเท่านั้น เพราะชายหนุ่มขยี้ปลายนิ้วที่หัวนมเต่งตูม สลับกับสะกิดหลายที ลากไล้บดขยี้เบาๆ นางฟ้าตัวน้อยก็ตัวกระตุก สะโพกยิ่งขยับเข้าหา และมันก็ก่อให้เกิดเสียงเนินเนื้อกระทบฝ่ามือเป็นจังหวะของความกระสันอยาก

            น้ำใสที่ปริ่มส่วนน่ารักก็ช่วยหล่อลื่นอย่างดีจนเสียงเฉอะแฉะดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เร่งเร้าอารมณ์หวามของร่างบนตักที่ขยุ้มเสื้อชายหนุ่ม เสียงครวญครางน่ารักยิ่งดังก้อง

            “ขยับสะโพกสิ”

            “ฮื่อ...แบบนี้...แบบนี้หรือ...”

            คนไร้เดียงสากระซิบถาม ขณะที่สอดใส่ส่วนอ่อนไหวกับฝ่ามือใหญ่แรงขึ้น สะโพกขยับขึ้นลงตามสัญชาตญาณซึ่งไม่อาจจะห้ามมันได้ มีแต่จะขยับมากกว่าเดิม ดวงตายิ่งหลับแน่น ฟังเสียงกระซิบถาม

            “รู้สึกยังไง”

            “เสียว...ฮื่อ...อยากทำอีก...อยาก...แรงๆ อยากให้คุณสอน...สอนอีก...”

            นางฟ้าดูเหมือนจะลืมไปแล้วว่าอยู่ที่ไหน เพราะสะโพกยิ่งขยับส่ายระรัว หอบหายใจรุนแรง ดวงตาปริ่มน้ำก้มลงมองท่วงท่าน่าอายของตัวเอง แต่กลับยิ่งแยกปลายเท้าออกกว้าง เผยให้เห็นทุกสัดส่วนน่ามองของร่างกายช่วงล่าง มืออีกข้างก็รั้งชายเสื้อตัวใหญ่ให้พ้นขึ้นเหนืออก

            “คุณ...อื้อ เลีย...ได้มั้ย...”

            ตาปริ่มน้ำมองมา ถามอย่างอ้อนวอน ซึ่งชายหนุ่มก็หัวเราะ แล้วก็ก้มลงไปงับหัวนมเล็กๆ แสนน่ารัก จนร่างน้อยร้องอื้ออึง

            “ยังไม่ทันสอนก็ขอแล้วหรือ”

            “ก็คุณ...ใจร้าย อร๊าง!

            ชายหนุ่มตวัดปลายลิ้นเลียเรียกเสียงครางหวานดังก้อง แล้วก็ยิ่งดูดดึงเจ้าเม็ดเล็กๆ จนคนบนตักแหงนหน้าขึ้น หยาดเหงื่อไหลซึมรอบกรอบหน้า ให้แก้มชมพูเป็นสีแดงจัด ดวงตาที่เปิดปรือเหมือนมองไม่เห็นภาพอะไรแล้ว ดูว่างเปล่าราวกับดำดิ่งสู่ห้วงอารมณ์ ครางไม่ได้ศัพท์

            “อีก...เอาอีก...อื้อ...ดี...ดีจัง...เอาอีก...ดี...รู้สึกดี อยาก...”

            ยิ่งร่างน้อยร้องบอกมากเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็ยิ่งปรนเปรอให้เท่านั้น

            ฟึ่บๆๆ

            ตอนนี้เสียงของท่อนเนื้อน่ารักที่กระทบมือซึ่งเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำอยากยิ่งดังก้อง มากพอที่จะทำให้ผู้ชายสักคนขาดสติ จนชายหนุ่มเองก็ละเลงความอยากลงที่หัวนมนิ่ม ขบเม้มจนขึ้นรอย บีบขยี้จนเป็นสีแดงเรื่อ ทิ้งรอยแสดงความเป็นเจ้าของแก่นางฟ้าที่เขาสอนสั่งด้วยตัวเอง

            “อื้อ...อื้อ...อ๊า!!!

            คนบนตักครวญครางสุดเสียง ปลดปล่อยทุกหยาดหยดสู่ฝ่ามือใหญ่ ก่อนที่จะทิ้งตัวฮวบลงบนตัก ใบหน้าแดงก่ำ ริมฝีปากสั่นระริก ขณะที่สะโพกน่ารักยังคงกระตุกหลายๆ ทีจากความสุขสมที่เพิ่งปลดปล่อยจนสบายตัว ขณะที่เนื้อตัวนุ่มนิ่มไหลลงซบกับร่างสูง

            จากนั้นก็เปิดปรือดวงตาขึ้นมาหา

            ภายในนั้นสะท้อนภาพของชายหนุ่มที่มีใบหน้าราวสัตว์ป่าหิวกระหาย จนร่างน้อยยื่นมือมาลูบที่แก้ม

            “จูบ”

            พอนางฟ้าสั่งมา คนฟังก็โน้มหน้าไปประทับจูบที่กลีบปากหวานฉ่ำ ป้อนให้จนคนได้รับตัวสั่นระริก หอบหายใจจนตัวโยน ปล่อยน้ำใสไหลเลอะขอบปากจนตามไปเก็บเกี่ยวทุกหยาดหยด

            “แล้วคุณล่ะ” คนบนตักถามเสียงพร่า เลื่อนมือมาหมายจะจับคลำเข้าที่ส่วนร้อนผ่าวใต้กางเกง แต่ชายหนุ่มคว้ามือเอาไว้ก่อน จ้องเข้าไปในลูกแก้วใส

            “ช่างฉันเถอะ...แบบนี้ดีมั้ย”

            คนฟังกะพริบตาแวววาวเร่งเร้าอารมณ์ปรารถนา ก่อนที่จะตอบเสียงสั่น

            “ดี”

            ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ ลูบเรือนผมชื้นเหงื่อ ก่อนที่จะส่งมือลูบลงมาตามสีข้าง

            “อือ” นางฟ้าครางตัวสั่น แหงนหน้าหอบหายใจ ยิ่งมือใหญ่เคลื่อนลงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งปรารถนามากเท่านั้น

            “ครั้งหน้าจะดียิ่งกว่า”

            ชายหนุ่มสัญญา ก่อนที่จะเลื่อนมือไปยังส่วนที่เขาอยากสอนสั่งมากที่สุด

            ส่วนที่อยู่ใต้ชายเสื้อยาว ลึกเข้าไปในเรียวขาขาว จนสัมผัสมัน เลื่อนลูบแผ่วๆ จนคนบนตักกลั้นหายใจ แล้วกระซิบว่า...

            “ครั้งหน้าไว้เล่นตรงนี้กัน”

            ดวงตาร้อนแรงราวมีไฟกองสุมมองเข้าไปในลูกแก้วใสที่สั่นเครือ จนนางฟ้าตัวน้อยยกสองมือขึ้นโอบรอบลำคอ แล้วกระซิบตอบ

            “อืม ครั้งหน้า...สอนผมด้วยล่ะ”

...........................................

กลับไปอ่านตอนที่ 18 ต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ

วันศุกร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

NC Try Me [ร้ายยั่ว]_16

NC Try Me [ร้ายยั่ว]_16



            เฮือก

            ทันใดนั้น ภวิศก็สะท้านเยือก ยามรับรู้ถึงปลายนิ้วที่กำลังเกลี่ยช่องทางคับแคบ เพียงแค่กดถูเบาๆ เขาก็เผลอกัดปากอีกฝ่ายให้รู้ว่าร่างกายกำลังสั่นไหว ตอบสนองส่วนแปลกปลอมที่กำลังดันลึกเข้ามาทั้งที่ไม่มีตัวช่วย อาจจะเพราะเมื่อคืนเขาเพิ่งเล่นกับตัวเองไป นิ้วแรกถึงเข้ามาได้ง่ายดายขนาดนี้

            จุ๊บ...จ๊วบ...

            จูบร้อนยังคงดำเนินต่อไป จนน้ำใสไหลซึมเลอะขอบปาก หากแต่ไม่มีใครสนใจ ปลายลิ้นยังคงเกี่ยวพันอย่างร้อนแรง ก่อนที่วินจะเป็นฝ่ายผละออก กัดฟันลงบนริมฝีปากบวมช้ำของตัวเอง เมื่อนิ้วแรกที่ชำแรกผ่านความคับแคบกำลังกระดกงอ แล้วกดแทงเข้าไปความร้อนผ่าว

            นับตั้งแต่คราวของศิรภพ วินก็ไม่ได้มีสัมพันธ์ทางกายกับใคร เมื่อคืนที่ผ่านมาก็แค่นิ้วของตัวเอง กับการให้อีกฝ่ายปรนเปรอด้วยปาก ดังนั้น เมื่อเจอนิ้วที่ยาวกว่า แทงลึกเข้าไปในส่วนที่ไม่ได้สัมผัสมานาน เสียงครวญครางก็ดังสั่นในคอ หากแต่ไม่ยอมปล่อยมันให้หลุดพ้นริมฝีปาก

            “แฮก แฮก...” มีเพียงเสียงลมหายใจร้อนระอุที่ปล่อยพรูออกมาอย่างหวังคลายอารมณ์ที่หนักหน่วง

            ฟึ่บๆๆ

            “อื้อ อ๊า...” นิ้วยาวยังคงแทงลึกเข้ามาในกายด้วยจังหวะหนักหน่วง บ้างก็สลับเนิบช้า ควานหาจุดกระสันที่ทำให้วินต้องพยายามข่มทุกอารมณ์ แต่มันช่วยไม่ได้ที่ร่างกายเขาจะสั่น ช่องทางจะรัดแน่น ผนังนุ่มจะกระตุกตอด เมื่อมันถูเข้ากับจุดกระสัน เร่งเร้าความต้องการที่ตีตื้นขึ้นมา เปล่งเป็นเสียงครวญคราง

            เวลาเดียวกัน ปณชัยก็กำลังส่งนิ้วยาวเข้าไปในปากตัวเองจนชุ่มโชกไปด้วยน้ำใส

            สวบ

            จากนั้น คนที่ได้ชื่อว่าของเล่นก็คงไม่อยากเสียชื่อ เมื่ออีกมือช้อนเข้าที่สะโพก แล้วสอดนิ้วยาวที่ชุ่มด้วยน้ำลายเข้ามาอีกนิ้ว จนวินหรี่ตา มองไปยังใบหน้าเครียดเขม็งราวกับกำลังเจอเรื่องที่คิดไม่ตก ทั้งคิ้วเข้มที่ขมวดเข้าหากัน ฟันคมที่กัดแน่นจนขึ้นสันนูน ดวงตาที่วาววับป่าเถื่อน ทั้งหมดนั่นไม่ได้ทำให้วินกลัว...น่าแปลกที่ยิ่งทำให้ร่างกายกระสันอยาก

            “ฮ้า...ฮ้า...ดี...”

            นิ้วยาวยังคงทำหน้าที่อย่างไม่บกพร่อง มันกดลึกเข้าไปด้านใน ควานเข้าไปในกาย ตอบโต้การตอดรัดด้วยการกดย้ำเข้าไปถี่ๆ จนวินก็กดสะโพกมากกว่าเดิม เคลื่อนไหวเนิบนาบเชื่องช้า เพื่อใช้ส่วนหน้าที่แข็งขืนถูไถกับส่วนแข็งแกร่งที่ยังไม่มีโอกาสได้ออกมาหายใจ

            มันลึก แต่ไม่ใช่ความลึกเท่าที่วินต้องการ

            พลั่ก

            “พอแล้ว”

            ทันใดนั้น สองมือก็ผลักเข้าที่อกกว้างที่กระดุมเม็ดที่สอง สาม และสี่ถูกปลดจนเห็นแผ่นอกกำยำ จนร่างสูงกลับไปนอนแนบเตียงนุ่มสมกับเป็นห้องพิเศษของโรงพยาบาลชื่อดัง ตาคมก็จ้องมองเจ้านายที่กำลังนั่งชันเข่าข้างที่ไม่เป็นแผลขึ้น และนั่น ทำให้ปณชัยได้เห็นภาพที่ทำให้เลือดในกายเดือดพล่าน

            ใช่ ท่วงท่าของคุณวินอาจจะเหมือนเมื่อคืนที่คร่อมอยู่เหนือตักของเขา แต่การได้เห็นซ้ำสองไม่ได้หมายความว่าจะทำให้ความตื่นตานั้นน้อยลง

            ปณชัยผ่านมามาก ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย แต่ทั้งหมดนั่นสู้ร่างเพรียวของนายแบบหนุ่มที่กำลังอ้าปลายเท้าออกกว้างบนเรือนกายของเขาไม่ได้ คนที่แม้จะไม่ได้กระชากเสื้อคนไข้ออกจากกาย แต่ชายเสื้อที่ตกห้อยปิดบังแผ่นอกขาวก็เร่งเร้าอารมณ์จนอยากฝังใบหน้าลงไป หาส่วนที่ซ่อนเร้นอยู่ด้านใน ส่วนด้านล่าง...ท่อนเนื้อสีสวยที่เห็นปลายสีแดงก่ำนั้นทำให้เขาทนไม่ไหว

            ทว่า นั่นไม่ใช่ความคิดของคนเป็นเบาะเท่านั้น

            หมับ

            “อึ้ก”

            วินดึงส่วนแข็งจัดออกมาจากร่มผ้า รับรู้ถึงความร้อนราวกับไฟของสิ่งที่อยู่ในมือ ปลายนิ้วสัมผัสเม็ดมุกที่ถูกตรึงอยู่กับที่เพราะการขยายตัว แล้ววกสายตาขึ้นมองคนที่หอบลึกในคอ

            แผล็บ

            ภวิศเลียริมฝีปากตัวเอง และนั่นก็ทำให้คนมองเบิกตากว้าง

            “คุณวิน อย่าเพิ่ง...กรอด!

            คนห้ามเป็นฝ่ายขบกรามจนขึ้นสันนูน เมื่อเจ้านายดึงกายขึ้นนิด แล้วไม่ลังเลเลยที่จะรับส่วนร้อนผ่าวเข้าไปในช่องทางคับแคบ จนต้องรีบดึงนิ้วออก เสียงเอ่ยห้ามที่ว่ายังไม่ได้กลืนหายไปในลำคอ เมื่อความร้อนระอุและรัดแน่นโอบรัดลูกชายจนต้องกลั้นหายใจ

            วินาทีนั้น สติสัมปชัญญะก็กระเจิดกระเจิง แทนที่ด้วยสัญชาตญาณผู้ล่าที่ต้องการกลืนกินผู้ชายคนนี้ไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูก!

            ข้างในของคุณวินร้อนจัด คับแน่น และกระตุกถี่ จนผู้ชายที่ผ่านมามากก็แทบสะกดกลั้นไม่ไหว

          เจ็บ

            ทว่า สิ่งที่วินรู้สึกนั้นตรงกันข้าม ขนาดที่ใหญ่โตกำลังสอดเข้ามาในกายจนช่องทางที่ขยับขยายไม่เต็มที่สัมผัสถึงความเจ็บที่สอดลึกเข้ามา รวมทั้งเม็ดมุกที่เคลื่อนมาอยู่ส่วนปลายก็กำลังครูดกับผนังนิ่ม จนต้องหลับตาแน่น หยดเหงื่อซึมล้อมรอบกรอบหน้า แต่เขาไม่หยุด

            ความเจ็บแค่นี้สู้สิ่งที่ออกจากปากของผู้ชายอีกคนไม่ได้เลยสักนิด

            ใช่ วินเจ็บ แต่เขาไม่ลังเลที่จะกดกายลง ให้ส่วนร้อนราวกับไฟเข้ามาลึกขึ้น เข้ามาในส่วนลึกที่สุดของร่างกายเหมือนที่ต้องการมาตลอด...สิ่งนี้ที่มอบความสุขให้ใครต่อใครไปทั่ว แต่กลับทำให้เขาเจ็บจนหอบลึกในคอ

            มันกำลังบอกหรือเปล่าว่าร่างกายเราเข้ากันไม่ได้

            “ฮึ”

            ฟึ่บ

            “คุณวิน!

            สิ้นเสียงหัวเราะในคอ วินก็กดกายเพื่อรับมันเข้ามาจนสุด ไม่สนใจเสียงเข้มจัดที่เอ่ยห้าม เพียงแค่ลืมตาที่ล้อมด้วยหยดน้ำใสขึ้นมอง

            “อื้อ...รู้ฐานะตัวเอง...แล้วนอนเฉยๆ ซะ”

            วินไม่สนใจใบหน้าเครียดเขม็งของคนที่พร้อมจะกระโจนเข้ามาทำร้ายเขา เพราะชายหนุ่มปิดตาลง ขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าในตอนแรก ทนกับความเจ็บและเม็ดมุกที่กำลังถูไถความร้อนผ่าวด้านใน สูดหายใจลึกเพื่อเคยชินกับมันให้ไวที่สุด

          เจ็บสิดี หากมันจะทำให้ลืม

            ความคิดของคนที่ขยับกายเร็วขึ้น ปล่อยให้ร่างกายเป็นฝ่ายนำทาง

            “อย่าขยับนะ!

            วินรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังดันกายตอบโต้ ดวงตาคมสวยจึงลืมขึ้นอีกครั้ง มองคนที่เหงื่อล้อมกรอบหน้าคม จนโน้มหน้าลงไปกดจูบที่แก้มสาก

            “ถ้าแผลฉันฉีก ฉันจะหยุด”

            “...”

            อีกครั้งที่วินหัวเราะเสียงสั่นพร่า เพราะความเงียบบอกได้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการให้มันจบลง นั่นสินะ เซ็กส์น่ะกับใครก็ได้ ขอแค่ได้ปลดปล่อยก็พอ

            ปั่บๆๆ

            “เฮือก! ฮ้า ฮ้า อื้อออออ ฮื่อ”

            สิ้นความคิด ภวิศก็ขยับกายเร็วขึ้น จนเสียงหน้าขากระแทกกับสะโพกดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เสียงหอบหายใจดัง ขณะร่างกายที่กำลังปรับเข้ากับส่วนแปลกปลอมก็สะท้านเยือก เมื่อส่วนปลายถูไถเข้ากับจุดกระสัน จนสองมือต้องวางลงบนแผ่นท้องแข็งแกร่งเพื่อยันกายเอาไว้ ใช้เข่าข้างที่ไม่เป็นแผลพยุงตัว แล้วขยับกายแรงขึ้น ลึกขึ้น จนเสียงครวญครางก้องไปทั่ว

          ลืมไปซะวิน ลืมไปให้หมด คิดซะว่าก็แค่เซ็กส์...ใช่ มันแค่เซ็กส์

            “อื้ออ ฮื่อ” มือหนึ่งเลื่อนขึ้นมาคลึงเคล้ายอดอกตัวเอง ไม่คิดจะลืมตาขึ้นมอง เพราะไม่อยากเห็นแววตาของคนตรงหน้า ปล่อยให้ร่างกายเพลิดเพลินกับความเสียวกระสันที่กำลังจู่โจมก็พอ

            วินจึงไม่เห็นเลยว่าคนที่เป็นเบาะมองด้วยแววตาเช่นไร

            ดวงตาเข้มลึกราวกับระเบิดลูกย่อมๆ ยามมองเรือนร่างแสนสวยที่กำลังพริ้วไหวบนกายของเขา สะโพกขาวที่กำลังกระแทกลงมา ขาขาวอ้าออกจนเห็นส่วนที่เชื่อมโยงต่อกัน จนปณชัยใช้ความอดทนที่มีทั้งหมดห้ามไม่ให้สวนกายเข้าไป ทั้งที่แทบจะบ้าอยู่แล้ว

            เขาไม่เคยนอนนิ่งแบบนี้ ไม่เคยให้ใครมาควบขี่บนกายแบบที่ไม่ตอบโต้กลับ แต่กับคนนี้...

          มันคือคำสั่ง มันคือหน้าที่...เท่านั้นพอ

            สองมือกำหมัดแน่นจนเห็นกระดูกปูดโปน ยิ่งคุณวินโยกอยู่บนกายเขามากเท่าไหร่ เขาก็อยากตอบโต้รุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

            อาวุธคู่กายเขา เขาย่อมรู้ดีที่สุดว่าจะใช้งานมันยังไง

            เขาทำให้คุณวินครวญครางมากกว่านี้ได้ ดวงตาที่หลับแน่นฉ่ำเยิ้มด้วยอารมณ์หวามได้ ใบหน้าที่ทั้งเจ็บและสุขสมสามารถเปลี่ยนเป็นร่ำร้องขอความเมตตาได้ ถ้าเพียง...อีกฝ่ายอนุญาตให้เขาเป็นฝ่ายกระทำ

          เหี้ยเอ๊ย!!!

            ชายหนุ่มสบถในใจ เมื่อเจ้านายขยับกายเร็วขึ้น รัดเขาแน่นขึ้น ข้างในกระตุกเสียจนอยากจะย่ำยีจนสิ้นเรี่ยวแรง และนั่นก็ทำให้คนที่ได้รับคำสั่ง...ขยับกายตามใจ

            “อ๊า! เฮือก! อื้ออออ!” ภวิศกำขยำบ่ากว้างเอาไว้แน่น เมื่อท่อนไฟร้อนกำลังขับเคลื่อนเข้ามา แทงลึกอย่างไม่เบาแรง จนเสียงครวญครางหลุดรอดออกมาจากริมฝีปาก

            กายยังเจ็บ แต่ความเสียดเสียวมีมากกว่า

          เร็วกว่านี้ แรงกว่านี้ เจ็บกว่านี้

            ปั่บๆๆๆ

            สิ่งที่เกิดขึ้นมีเพียงร่างกายของทั้งคู่ที่ขยับเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้องพักกว้าง จนวินคว้าเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเอง แล้วชักรูดไปด้วยอย่างทนไม่ไหว ดวงตาที่หลับแน่นก็ไม่ยอมลืมขึ้น

            “อีก...อีก ฮ้า ฮ้า...เฮือก!!!

            วินกัดปากตัวเองจนเจ็บ ยามที่ความสุขสมมันมาถึงปลายทาง ความต้องการก็พุ่งพรวดออกมาเลอะเสื้อเชิ้ตอีกฝ่าย แต่เขาไม่หยุด ร่างเพรียวยังคงขย่มแรงๆ แล้วก็ต้องยกมือข้างหนึ่งปิดปาก เมื่อความร้อนระอุทะลักเข้ามาจนล้นปรี่

........................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ