NC Sugar Addict_29
หมับ
“พี่...ฮึก...กั๊ก...แค่กินเค้ก...วันเกิดกั๊ก
กั๊กก็เลย...ไม่ผิดนะ...พี่ไกด์ห้าม...ดุนะ...” น้องยื้อแขนเสื้อผมทันที
ทั้งยังร้องบอกอย่างน่าสงสาร มุมปากยังเลอะคราบช็อกโกแลตเป็นหลักฐานอยู่เลย
จนผมต้องยื่นมือไปหา แล้วเช็ดให้อย่างเบามือ แต่...
เฮือก
“ฮื่อ...เจ็บอ่า...เจ็บ
กั๊กเจ็บ...” น้องกลับสะดุ้ง หอบหายใจแรงๆ
มือที่จับแขนเสื้อผมก็ร่วงผล็อยลงไปสะอื้นฮักจนน่าสงสาร และนั่นก็ทำให้ผม...
หมับ
“เจ็บ พี่...ไกด์...เจ็บ”
“ชู่ว ไม่เป็นไร
ไม่เป็นไรครับเด็กดี เดี๋ยวพี่ช่วยนะ พี่จะทำให้หายเจ็บเอง” ผมว่ายาอัปรีย์ของไอ้ไกด์มันต้องแรงเกินไปสำหรับเด็ก!
ผมก็รู้ว่ายาพวกนี้จะทำให้มึนงง
สับสน แล้วก็อยากมากๆ แต่นี่ขนาดไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าผมไม่ใช่พี่ชาย หากแต่เป็นคนแปลกหน้าที่กำลังจับอวัยวะเพศเล็กๆ
ที่ยังไม่โตพอที่จะปล่อยน้ำออกมาด้วยซ้ำ
สุดท้าย
ท่าทีทรมานของน้องก็ทำให้ผมตัดสินใจค่อยๆ แหวกปลายหนังหุ้มเบาๆ
“ฮือออออออออออ
เจ็บ...กั๊กเจ็บ...เจ็บนะ...” น้องดิ้นพราดเลย จนต้องใช้อีกมือกระชับรอบร่างนุ่มๆ
สัมผัสถึงผิวกายขาวละมุนอย่างที่ไม่คิดเลยว่าน้องจะเรียนว่ายน้ำ
น้องกั๊กตัวขาว...ขาวไปหมดทุกส่วน
แถมตรงนั้นก็สีชมพูเรื่อๆ จนผมต้องจับอย่างเบามือที่สุด ทะนุถนอมที่สุด ขณะที่...
“จุ๊บ...ไม่เป็นไรครับ
หายใจลึกๆ แบบนั้น เด็กดี” ผมจูบซับน้ำตาให้น้อง
ใช้ลิ้นเลียน้ำหยดใสที่มันไม่ได้เค็มปร่า แต่กลับหวานล้ำในความรู้สึกผม
ขณะที่สองมือของผมก็ชื้นไปด้วยเหงื่อ ตื่นเต้นจนหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อได้จับส่วนน่ารักของเด็กที่เพิ่งอายุครบสิบเอ็ดขวบ
มึงกำลังทำอะไร!
ผมถามตัวเอง
แต่ผมห้ามมือที่กำลังขยับรูดรั้งให้น้องช้าๆ ไม่ได้ จนน้องครางเสียงสั่น
ผวามากอดตัวผมแน่น ท่าทางที่...น่ารักเกินทานทน
“กั๊ก...อึ้ก...เจ็บ...เจ็บ...เจ็บจังเลย...พี่ไกด์...พี่ไกด์ช่วย...ช่วยด้วย...”
“พี่ช่วยอยู่ครับ
ยังไม่หายเจ็บหรือ” ผมกระซิบ รู้ตัวเลยว่าเสียงตัวเองพร่า
ผมไม่ใช่พวกชอบกินเด็ก
ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับเด็กคนไหน
แต่นี่...ผมตื่นเต้นกับการได้แตะต้องเด็กผู้ชายที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาการแบบนี้คืออะไร
แต่ผมไม่มีสติที่จะพิจารณา ตอนนั้นสัญชาตญาณเป็นส่วนที่นำให้ผมเดิน จนผม...
ฟึ่บ
“เฮือก...ฮ้า...พี่ไกด์...พี่ไกด์เลีย...เลียจู๊กั๊ก...ทำไม...อ๊าาา”
ผมไม่ได้ตอบคำถามน้อง
แต่ผมก้มลงแล้วใช้ปากอมส่วนน่ารักอย่างไม่นึกรังเกียจเลยสักนิด
แม้น้องจะมีอารมณ์ขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังไม่มีน้ำใดๆ ไหลออกมา
ความเจ็บที่ไม่มีอะไรหล่อลื่น ทำให้ผมคายน้ำลายลงไป แล้วใช้ลิ้นชโลมให้ทั่ว มืออีกข้างก็หมุนคลึงส่วนโคนน่ารักที่ไม่มีแม้แต่ขนสักเส้นอย่างเบามือที่สุด
หมับ
“ฮ้า...พี่ไกด์...พี่...พี่ไกด์...ปวด...ปวดฉี่...กั๊ก...ปวด...”
ทันใดนั้น น้องก็ผวามากำหัวของผมแน่น แม้จะรู้สึกเจ็บ แต่ผมไม่ว่าอะไรสักคำ
ผมดันให้น้องล้มตัวลงนอนบนเตียงหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยตุ๊กตา
เอื้อมมือไปล้วงเข้าไปในเสื้อ เพื่อลูบส่วนเต่งนูนเล็กๆ แสนน่ารัก
ปากของผมยังคงดูดอมส่วนกลางลำตัวอย่างอ่อนโยน
แม้ผมจะไม่เคยทำให้ผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่ก็รู้ว่าตัวเองชอบแบบไหน
และผมกำลังป้อนมันให้กับน้อง
มือของผมเองก็บีบคลึงหัวนมเล็กจิ๊ดเดียวอย่างเบามือที่สุด รู้แค่ว่า...หวาน
น้องของเพื่อนผมหวานไปหมดทั้งตัว
“ไม่เป็นไรครับ
ปล่อยออกมาได้เลย...ไม่ต้องอั้นนะ”
อาการปวดฉี่ของน้องก็น่าจะหมายถึงว่าน้องกำลังจะเสร็จ
ผมก็เลยขยับหัวเร็วขึ้น ดูดแรงขึ้น
ได้ยินเสียงครางปนเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นที่...เร้าอารมณ์ของผม
ตอนนี้ผมเองก็เจ็บข้างล่างจนร้าวไปหมด
รู้สึกได้เลยว่าตัวเองแข็งโป๊กกว่าครั้งไหนๆ จนทั้งละอาย ทั้งรู้สึกผิด
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...ผมหยุดไม่ได้
ผม...อยากปรนเปรอน้องมากกว่านี้!
จ๊วบ
“อ๊าาาา!!!!!!!!!!!
ฮื่อ จะฉี่...จะ...กั๊ก...พี่ชาย...กั๊ก...จะตาย...จะตาย...แล้ว...”
น้องคงรู้สึกเหมือนความอึดอัดกำลังจะระเบิดออกมา ตอนที่ผมรูดด้วยปาก
ดูดด้วยริมฝีปาก และเลียด้วยลิ้น เกลี่ยปลายยอดหนักๆ น้องก็แอ่นตัวเข้าหาผม
ยึดหัวผมแน่น จากนั้น...ก็ครางออกมาสุดเสียง
ขณะสิ่งที่ออกมาไม่ใช่น้ำคาวข้น
หากแต่เป็นน้ำใสๆ ของเด็กชายที่ดูจะโตช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน
น้ำที่ผมก็เก็บเกี่ยวทุกหยด
กลืนมันลงคออย่างไม่รังเกียจเลยสักนิด
จากนั้น
ผมก็ผละออกมาช้าๆ เพื่อดูผลงาน
เด็กน้อยที่ทิ้งตัวลงนอน
กำชายเสื้อที่เลื่อนไปเหนือแผ่นอกเอาไว้แน่น ใบหน้าเปื้อนด้วยหยดน้ำตา
ดวงตาฉ่ำน้ำก็หรี่ปรือ...ภาพที่ทำให้ผมกัดฟันแน่นเพราะผม...ต้องการ
ไม่...นี่แค่เด็กสิบเอ็ด
น้องแค่สิบเอ็ด มึงคิดบ้าอะไรของมึง!!!
ผมตวาดใส่ตัวเอง
เพราะดวงตา...กดมองช่องทางแคบๆ สีชมพูอ่อนที่แสนน่ารัก
กึ้ด
ผมกัดปากจนแทบจะได้เลือด
เมื่อส่วนล่างกำลังต้องการออกมาข้างนอก เจ็บปวดจนแทบจะระเบิดอยู่แล้วกับเพียงภาพของเด็กอายุสิบเอ็ดที่กำลัง...เอื้อมมือมาหาผม
“พี่ชาย...อีก...กั๊กเจ็บ...อีกแล้ว...กั๊กเจ็บ...จัง...พี่ชาย
ช่วย...ช่วยกั๊ก” น้องน้อยที่คว้าแขนผม ร่ำร้องให้ผมช่วยทั้งน้ำตา
และไหนจะเรียวขาขาวๆ ที่กำลังแยกกว้างออกอีกครั้ง จนเห็น...ทั้งหมด
ผมเห็นทั้งหมดจริงๆ
จนเกิดสิ่งนี้
หมับ
แผล็บ
มึงทำอะไรไอ้ป้อง
มึงทำอะไร!!!
ผมถามตัวเอง
แต่หยุดสองมือที่ลงมือทำไม่ได้ เพราะผมเป็นฝ่ายรวบสะโพกเล็กแล้วดันขึ้นสูง
ปลายเท้าชี้ขึ้นฟ้า เพื่อที่จะได้...เลียช่องทางสีชมพูน่ากินนั่น
ผมรู้ว่าผมกำลังทำผิดกฎหมาย
กำลังทำอนาจาร กำลังกระทำชำเราเด็กน้อย แต่ผมหยุดไม่ได้
ร่างกายของผมที่บอกว่าอยาก...อยากจะลิ้มรสไปทุกสัดส่วน
“เฮือก!...พี่ชาย...พี่...อย่า...อย่าเลียนะ...อย่าเลีย...กั๊ก...เจ็บ...เจ็บอีกแล้ว...”
น้องกำผ้าปูที่นอนแน่น กระซิบเสียงน่าสงสาร แบบที่ผมหน้ามืดตามัวไปหมด
ผมกำลังเลียรูน่ารักอย่างตะกละตะกลาม ดูดผิวเนื้อนิ่มที่ราวกับจะดูดกันเข้าไปหนักๆ
ประทับรอยจูบทั่วทั้งก้นนุ่ม แล้ววกกลับมาแหย่หยอกเล่นที่ร่องเล็กน่ารักเหมือนเดิม
มืออีกข้างก็ขยับไปรูดรั้งส่วนกลางลำตัวไปด้วย
น้องกั๊กครางแทบฟังไม่รู้เรื่อง
ผสมไปกับเสียงร้องไห้ที่ก้องไปทั่วทั้งห้อง ส่วนผม...ผมกำลังควักลูกชายตัวเองออกมา
หมับ
“แบบนี้นะครับเด็กดี...จับของพี่สิ”
จากนั้น ผมก็อุ้มน้องขึ้นมานั่งบนตัก ดึงแยกปลายเท้าออกกว้าง
จนส่วนกลางลำตัวของเราถูกัน และมันทำให้ผมรู้สึกว่า...จะตาย
แค่โดนนิดเดียว
ผมก็รู้สึกเหมือนถูกความชั่วร้ายสิงสู่
ผมอยากจะกระชับร่างน้อยแน่นๆ
อยากจะแหวกก้นนุ่มให้แยกออก อยากจะเลียไปทั่วทั้งตัว แล้วตอนที่น้องไม่ระวังตัว
ผมก็อยากจะสอดกายเข้าไปช้าๆ สัมผัสถึงความคับแคบที่ตอดรัดผมแทบบ้า
ขณะที่น้องก็ดิ้นรนหาทางหนี หายใจแรงๆ
ก่อนที่จะผวากอดผมตอนที่ผมดันเข้าไปจนสุดความยาว
ภาพจินตนาการร้ายแรงที่แวบเข้ามาจนผมเองก็ไม่อยากเชื่อว่าจะเลวขนาดนี้
หมับ
“แบบนี้...แบบนี้หรือ...ฮึก...”
น้องก็ไร้เดียงสา จับของผมตามที่สอนทุกอย่าง มือน้อยๆ ที่เกาะกุมของผม
จับมันอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนที่จะกำเอาไว้แน่นจนผม...อยากปล่อย
ความรู้สึกนี้มันรุนแรงขนาดที่ผมก็เลื่อนมือไปที่ก้นนุ่ม
แหวกมันออกกว้าง ดันสะโพกให้เข้ามาชิดกันจนของใหญ่ๆ ของผมแนบไปกับหน้าท้องของน้อง
อยากเข้าไป
อยากเข้าไปฉิบหาย...อยาก!!!
“พี่ชาย...เจ็บหรือ...พี่เจ็บเหมือนกั๊กหรือ...เจ็บใช่มั้ย
กั๊กต้องทำไง...กั๊กอยาก...ช่วย อยากช่วยนะ...พี่ชายอย่างร้องไห้นะ”
ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้ายังไง แต่ขนาดที่น้องอยู่ในฤทธิ์ยา น้องกั๊กกลับกำลังเป็นห่วงผม
ร้องไห้สะอึกสะอื้นกลัวผมเจ็บ จนผม...อยากถนอมมากกว่านี้
ความรู้สึกแรงกล้าพุ่งเข้ามาในใจว่าผม...อยากจะปกป้องเด็กคนนี้
“ไม่เป็นไร...พี่ไม่เป็นไร
ช้าๆ นะ...พี่จะทำให้น้องกั๊กหายเจ็บ” ผมส่ายหน้า กระซิบบอก หักห้ามใจที่อยากจะสอดเข้าไปจนทรมาน
แต่ผมจะไม่ทำเพราะ...ผมอยากจะรักษาน้องเอาไว้
วินาทีนั้นที่ผมตัดสินใจ...ผมอยากดูแลเด็กคนนี้
ความรู้สึกนั้นมาจากไหนไม่รู้
แต่ผมก็ก้มลงไปจูบแก้ม ไปซับน้ำตา ขณะที่ขยับมือแรงขึ้น ไถส่วนของตัวเองเข้าหา
จนน้องสะอึกสะอื้น แล้วก็ร้องออกมาสุดเสียง
“พี่ชาย...พี่...ชาย...กั๊กจะ...จะ...อีก...”
“ครับ ไม่เป็นไร
จะกี่ครั้งก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ช่วยเองนะครับ” ผมกระซิบปลอบ ใช้ปลายนิ้วเช็ดน้ำตาอย่างเบามือ
ตั้งใจว่าจะก้มลงไปจูบปากแดงๆ
พี่จะรับผิดชอบเอง
ต่อไปนี้พี่จะรับผิดชอบน้องกั๊กเอง
..........................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
เกรียดพี่ไกด์ขัดขวางความรักจองทั้งคู่ทำไม ชั่วอ้ะ ไม่ชอบเลยคิดจะวางยาแฟนนี่ก็ชั่วแล้ว ยังจำผิดกล่องอีก อยากจะซัดหน้ามันซักที อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!
ตอบลบ