วันอังคารที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

NC Try Me ภาคร้ายยั่ว_10

NC Try Me ภาคร้ายยั่ว_10


            ริมฝีปากของวินแตะลงบนส่วนปลายยอด ดวงตาคมเหลือบขึ้นมอง หากแต่อีกฝ่ายยังคงนอนราบลงบนโซฟา และจากมุมนี้ทำให้เขาไม่เห็นสีหน้าของชัย จนต้องวกกลับมาสนใจสิ่งที่กำลังลิ้มลอง สองมือก็เคล้นคลึงปลุกเร้าอารมณ์ใคร่อย่างมีชั้นเชิง

            แม้เจ้าของจะเย็นชาแค่ไหน แต่วินก็พิสูจน์แล้วว่าสิ่งนี้ตอบสนองไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น เพราะท่อนเนื้อร้อนกำลังแข็งขึง ทั้งยังร้อนผ่าว ขนาดที่ว่าผ่านฉลุยกำลังขยายออก จนวินได้สัมผัสเม็ดมุกที่เคลื่อนไปมาตามแรงขยับบนฝ่ามือของเขา

            เจ้าเม็ดพวกนั้นกำลังกลิ้งเมื่อวินกระชับลำท่อนแข็งขืนแล้วขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ยั่วเย้าอารมณ์ที่ต่อให้เป็นคนที่อดทนที่สุดในโลกก็ไม่อาจจะห้ามความต้องการเบื้องต่ำของร่างกายได้ ขณะที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มกำลังครอบลงไป แล้วดูดเบาๆ

            หมับ

            แม้จะน้อยนิด แต่อีกฝ่ายก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง ฝ่ามือกำแน่นขึ้น จนวินตัดสินใจ...

            ริมฝีปากอุ่นร้อนครอบลงไปช้าๆ ปลายลิ้นชื้นแฉะสัมผัสส่วนปลายแข็งขัน รับรสที่ชาตินี้ไม่คิดว่าจะได้แตะต้อง จมูกสูดดมกลิ่นกายของผู้ชายที่เปี่ยมไปด้วยความแข็งแกร่งจนใบหน้าร้อนจัด หยดเหงื่อเม็ดเล็กๆ กำลังซึมตามขมับ ก้อนเนื้อในอกเต้นเร็วขึ้น ขณะที่กลิ่นของเซ็กส์กำลังลอบอบอวลรอบตัวผู้ชายทั้งคู่

            “จุ๊บ...จ๊วบ...” ริมฝีปากขยับช้า ดูดขึ้น แล้วขยับลง ปลายลิ้นเย้าแหย่ที่ส่วนปลายร้อนระอุ สองมือเลื่อนไปสัมผัสหน้าขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งๆ ทิ้งร่างลงขดตัวแนบชิดกับท่อนขายาว เนื้อตัวสัมผัสถูไถเข้ากับกางเกงแสลคที่ยังไม่หลุดพ้นตัว

            จากคนที่นอนนิ่งในตอนแรก ภวิศก็เห็นการหายใจที่หนักหน่วงขึ้น จนริมฝีปากก็ยิ่งขยับแรงกว่าเดิม ลิ้นชื้นส่งไปสัมผัสตั้งแต่โคนจรดปลายอย่างชำนาญ ราวกับไม่ต่างจากการกินอาหารสักมื้อ และนั่นก็ทำให้ปณชัยตัดสินใจยันกายขึ้น กดสายตาลงมองภาพที่ทำให้กัดฟันกรอด

          มีกี่คนแล้วที่ได้เห็นภาพนี้

            ภาพของนายแบบเจ้าของใบหน้าสวยสะกดตาที่กำลังขดตัวอยู่บนท่อนขาของเขา ริมฝีปากอ่อนนุ่มที่สาดวาจาเย็นชาเย้ยหยันกำลังครอบลงบนท่อนเนื้อร้อน ขยับขึ้นลงราวกับเคยชิน แก้มขาวแดงระเรื่อ หยดเหงื่อผุดพราย ลมหายใจร้อนผ่าวเป่าพรูลงบนแผ่นท้องของเขา และราวกับรู้ว่าถูกมอง...นัยน์ตาคมก็ปรายขึ้นมามอง

            ฟึ่บ

            เท่านั้นไม่พอ ราวกับโชว์ใบหน้าเปี่ยมอารมณ์ให้เห็นชัดเจน อีกฝ่ายก็เกี่ยวผมขึ้นทัดหู ริมฝีปากที่ยังไม่ว่างเว้นกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้ม...ท้าทาย

            แม้แต่เวลาที่กำลังปรนเปรอ วินก็แสดงให้เห็นว่ากำลังสนุกมากแค่ไหน แล้วมีหรือที่ผู้ชายพวกนั้นจะไม่อยากปราบให้ระทวยคาอ้อมกอด!!

            “มันกลิ้งอยู่ในปาก” น้ำเสียงแหบพร่าเย้าอารมณ์กระซิบ เหมือนไม่ถูกใจเจ้าเม็ดมุกที่สร้างความสุขให้ใครต่อใครนับไม่ถ้วน แต่คนพูดกลับ...

            แผล็บ

            ลิ้นสีสดกลับเลียมันตั้งแต่โคนขึ้นมาจรดปลาย ด้วยสีหน้าที่ทำให้คนได้รับขบฟันลงบนริมฝีปากล่างจนลิ้มรสเลือด ดวงตาที่เคยเก็บงำความรู้สึกเหมือนภูเขาไฟที่เตรียมปะทุพร้อมลาวาเดือด ความต้องการปะทุไม่ต่างกันจนคำพูดของเพื่อนเจ้านายลอยเข้ามาในหัว

            เขาอาจจะเป็นปีศาจร้ายไม่ต่างจากคุณซีน

            ความรู้สึกที่อยากจะบีบขยี้คนสวยบนตักมันรุนแรงจนน่ากลัว

            คนที่ยังไม่รู้ว่ากำลังปลุกสิ่งที่น่ากลัวที่สุดขึ้นมา และสิ่งนั้นกำลังแผลงฤทธิ์

            หมับ

            “โอ๊ย” ทันใดนั้น มือใหญ่ก็เลื่อนมาจับเข้าที่ต้นแขน กระชากเพียงทีเดียวคนที่นอนขดบนหน้าขาก็ทะยานเข้าสู่อ้อมกอดร้อนผ่าว ทิ้งตัวลงทับบนอกของชัยจนเนื้อตัวของทั้งสองแนบชิดไร้ช่องว่าง ท่อนเนื้อร้อนแนบเข้าที่สะโพกจนสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่านเสื้อผ้า

            ดวงตาทั้งสองสบกัน จนวินได้เห็น...ใบหน้าและดวงตาที่รุนแรงจนน่ากลัว

            ตอนนี้คนตรงหน้าขาดสติมากพอที่จะไม่เห็นว่าเขาเตรียมอะไรบางอย่าง และเพื่อดึงดูดความสนใจ วินก็ไม่ลังเลเลยที่จะคว้าเข้าที่ท่อนไฟร้อน ขยับขึ้นลงด้วยฝ่ามือ ปลายนิ้วบีบขยี้ลงบนส่วนปลาย สะโพกดันเข้าหาเพื่อให้ร่างกายถูไถเข้าหากัน

            “อึ้ก!” ต่อให้เป็นคนอดทนสูงยังหลุดเสียงร้อง ลมหายใจร้อนระอุ ใบหน้าคมฉกลงไปหมายจะลิ้มรสหอมหวาน

            หมับ

            หากแต่วินก็ไวพอที่จะยกมือขึ้นมาปิดริมฝีปาก ดวงตาวาวขึ้น แล้วกระแทกคำพูดใส่หน้าอีกฝ่าย

          “อย่าลืมว่าฉันไม่ต้องการนายเป็นคนรัก ก็แค่ของเล่น”

....................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ

วันอังคารที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

NC Sugar Addict_29

NC Sugar Addict_29


            หมับ

            “พี่...ฮึก...กั๊ก...แค่กินเค้ก...วันเกิดกั๊ก กั๊กก็เลย...ไม่ผิดนะ...พี่ไกด์ห้าม...ดุนะ...” น้องยื้อแขนเสื้อผมทันที ทั้งยังร้องบอกอย่างน่าสงสาร มุมปากยังเลอะคราบช็อกโกแลตเป็นหลักฐานอยู่เลย จนผมต้องยื่นมือไปหา แล้วเช็ดให้อย่างเบามือ แต่...

            เฮือก

            “ฮื่อ...เจ็บอ่า...เจ็บ กั๊กเจ็บ...” น้องกลับสะดุ้ง หอบหายใจแรงๆ มือที่จับแขนเสื้อผมก็ร่วงผล็อยลงไปสะอื้นฮักจนน่าสงสาร และนั่นก็ทำให้ผม...

            หมับ

            “เจ็บ พี่...ไกด์...เจ็บ”

            “ชู่ว ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับเด็กดี เดี๋ยวพี่ช่วยนะ พี่จะทำให้หายเจ็บเอง” ผมว่ายาอัปรีย์ของไอ้ไกด์มันต้องแรงเกินไปสำหรับเด็ก!

            ผมก็รู้ว่ายาพวกนี้จะทำให้มึนงง สับสน แล้วก็อยากมากๆ แต่นี่ขนาดไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าผมไม่ใช่พี่ชาย หากแต่เป็นคนแปลกหน้าที่กำลังจับอวัยวะเพศเล็กๆ ที่ยังไม่โตพอที่จะปล่อยน้ำออกมาด้วยซ้ำ

            สุดท้าย ท่าทีทรมานของน้องก็ทำให้ผมตัดสินใจค่อยๆ แหวกปลายหนังหุ้มเบาๆ

            “ฮือออออออออออ เจ็บ...กั๊กเจ็บ...เจ็บนะ...” น้องดิ้นพราดเลย จนต้องใช้อีกมือกระชับรอบร่างนุ่มๆ สัมผัสถึงผิวกายขาวละมุนอย่างที่ไม่คิดเลยว่าน้องจะเรียนว่ายน้ำ

            น้องกั๊กตัวขาว...ขาวไปหมดทุกส่วน แถมตรงนั้นก็สีชมพูเรื่อๆ จนผมต้องจับอย่างเบามือที่สุด ทะนุถนอมที่สุด ขณะที่...

            “จุ๊บ...ไม่เป็นไรครับ หายใจลึกๆ แบบนั้น เด็กดี” ผมจูบซับน้ำตาให้น้อง ใช้ลิ้นเลียน้ำหยดใสที่มันไม่ได้เค็มปร่า แต่กลับหวานล้ำในความรู้สึกผม ขณะที่สองมือของผมก็ชื้นไปด้วยเหงื่อ ตื่นเต้นจนหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อได้จับส่วนน่ารักของเด็กที่เพิ่งอายุครบสิบเอ็ดขวบ

          มึงกำลังทำอะไร!

            ผมถามตัวเอง แต่ผมห้ามมือที่กำลังขยับรูดรั้งให้น้องช้าๆ ไม่ได้ จนน้องครางเสียงสั่น ผวามากอดตัวผมแน่น ท่าทางที่...น่ารักเกินทานทน

            “กั๊ก...อึ้ก...เจ็บ...เจ็บ...เจ็บจังเลย...พี่ไกด์...พี่ไกด์ช่วย...ช่วยด้วย...”

            “พี่ช่วยอยู่ครับ ยังไม่หายเจ็บหรือ” ผมกระซิบ รู้ตัวเลยว่าเสียงตัวเองพร่า

            ผมไม่ใช่พวกชอบกินเด็ก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับเด็กคนไหน แต่นี่...ผมตื่นเต้นกับการได้แตะต้องเด็กผู้ชายที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาการแบบนี้คืออะไร แต่ผมไม่มีสติที่จะพิจารณา ตอนนั้นสัญชาตญาณเป็นส่วนที่นำให้ผมเดิน จนผม...

            ฟึ่บ

            “เฮือก...ฮ้า...พี่ไกด์...พี่ไกด์เลีย...เลียจู๊กั๊ก...ทำไม...อ๊าาา”

            ผมไม่ได้ตอบคำถามน้อง แต่ผมก้มลงแล้วใช้ปากอมส่วนน่ารักอย่างไม่นึกรังเกียจเลยสักนิด แม้น้องจะมีอารมณ์ขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังไม่มีน้ำใดๆ ไหลออกมา ความเจ็บที่ไม่มีอะไรหล่อลื่น ทำให้ผมคายน้ำลายลงไป แล้วใช้ลิ้นชโลมให้ทั่ว มืออีกข้างก็หมุนคลึงส่วนโคนน่ารักที่ไม่มีแม้แต่ขนสักเส้นอย่างเบามือที่สุด

            หมับ

            “ฮ้า...พี่ไกด์...พี่...พี่ไกด์...ปวด...ปวดฉี่...กั๊ก...ปวด...” ทันใดนั้น น้องก็ผวามากำหัวของผมแน่น แม้จะรู้สึกเจ็บ แต่ผมไม่ว่าอะไรสักคำ ผมดันให้น้องล้มตัวลงนอนบนเตียงหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยตุ๊กตา เอื้อมมือไปล้วงเข้าไปในเสื้อ เพื่อลูบส่วนเต่งนูนเล็กๆ แสนน่ารัก

            ปากของผมยังคงดูดอมส่วนกลางลำตัวอย่างอ่อนโยน แม้ผมจะไม่เคยทำให้ผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่ก็รู้ว่าตัวเองชอบแบบไหน และผมกำลังป้อนมันให้กับน้อง มือของผมเองก็บีบคลึงหัวนมเล็กจิ๊ดเดียวอย่างเบามือที่สุด รู้แค่ว่า...หวาน

            น้องของเพื่อนผมหวานไปหมดทั้งตัว

            “ไม่เป็นไรครับ ปล่อยออกมาได้เลย...ไม่ต้องอั้นนะ”

            อาการปวดฉี่ของน้องก็น่าจะหมายถึงว่าน้องกำลังจะเสร็จ ผมก็เลยขยับหัวเร็วขึ้น ดูดแรงขึ้น ได้ยินเสียงครางปนเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นที่...เร้าอารมณ์ของผม

            ตอนนี้ผมเองก็เจ็บข้างล่างจนร้าวไปหมด รู้สึกได้เลยว่าตัวเองแข็งโป๊กกว่าครั้งไหนๆ จนทั้งละอาย ทั้งรู้สึกผิด แต่เหนือสิ่งอื่นใด...ผมหยุดไม่ได้

            ผม...อยากปรนเปรอน้องมากกว่านี้!

            จ๊วบ

            “อ๊าาาา!!!!!!!!!!! ฮื่อ จะฉี่...จะ...กั๊ก...พี่ชาย...กั๊ก...จะตาย...จะตาย...แล้ว...” น้องคงรู้สึกเหมือนความอึดอัดกำลังจะระเบิดออกมา ตอนที่ผมรูดด้วยปาก ดูดด้วยริมฝีปาก และเลียด้วยลิ้น เกลี่ยปลายยอดหนักๆ น้องก็แอ่นตัวเข้าหาผม ยึดหัวผมแน่น จากนั้น...ก็ครางออกมาสุดเสียง

            ขณะสิ่งที่ออกมาไม่ใช่น้ำคาวข้น หากแต่เป็นน้ำใสๆ ของเด็กชายที่ดูจะโตช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน

            น้ำที่ผมก็เก็บเกี่ยวทุกหยด กลืนมันลงคออย่างไม่รังเกียจเลยสักนิด

            จากนั้น ผมก็ผละออกมาช้าๆ เพื่อดูผลงาน

            เด็กน้อยที่ทิ้งตัวลงนอน กำชายเสื้อที่เลื่อนไปเหนือแผ่นอกเอาไว้แน่น ใบหน้าเปื้อนด้วยหยดน้ำตา ดวงตาฉ่ำน้ำก็หรี่ปรือ...ภาพที่ทำให้ผมกัดฟันแน่นเพราะผม...ต้องการ

          ไม่...นี่แค่เด็กสิบเอ็ด น้องแค่สิบเอ็ด มึงคิดบ้าอะไรของมึง!!!

            ผมตวาดใส่ตัวเอง เพราะดวงตา...กดมองช่องทางแคบๆ สีชมพูอ่อนที่แสนน่ารัก

            กึ้ด

            ผมกัดปากจนแทบจะได้เลือด เมื่อส่วนล่างกำลังต้องการออกมาข้างนอก เจ็บปวดจนแทบจะระเบิดอยู่แล้วกับเพียงภาพของเด็กอายุสิบเอ็ดที่กำลัง...เอื้อมมือมาหาผม

            “พี่ชาย...อีก...กั๊กเจ็บ...อีกแล้ว...กั๊กเจ็บ...จัง...พี่ชาย ช่วย...ช่วยกั๊ก” น้องน้อยที่คว้าแขนผม ร่ำร้องให้ผมช่วยทั้งน้ำตา และไหนจะเรียวขาขาวๆ ที่กำลังแยกกว้างออกอีกครั้ง จนเห็น...ทั้งหมด

            ผมเห็นทั้งหมดจริงๆ จนเกิดสิ่งนี้

            หมับ

            แผล็บ

          มึงทำอะไรไอ้ป้อง มึงทำอะไร!!!

            ผมถามตัวเอง แต่หยุดสองมือที่ลงมือทำไม่ได้ เพราะผมเป็นฝ่ายรวบสะโพกเล็กแล้วดันขึ้นสูง ปลายเท้าชี้ขึ้นฟ้า เพื่อที่จะได้...เลียช่องทางสีชมพูน่ากินนั่น

            ผมรู้ว่าผมกำลังทำผิดกฎหมาย กำลังทำอนาจาร กำลังกระทำชำเราเด็กน้อย แต่ผมหยุดไม่ได้

            ร่างกายของผมที่บอกว่าอยาก...อยากจะลิ้มรสไปทุกสัดส่วน

            “เฮือก!...พี่ชาย...พี่...อย่า...อย่าเลียนะ...อย่าเลีย...กั๊ก...เจ็บ...เจ็บอีกแล้ว...” น้องกำผ้าปูที่นอนแน่น กระซิบเสียงน่าสงสาร แบบที่ผมหน้ามืดตามัวไปหมด ผมกำลังเลียรูน่ารักอย่างตะกละตะกลาม ดูดผิวเนื้อนิ่มที่ราวกับจะดูดกันเข้าไปหนักๆ ประทับรอยจูบทั่วทั้งก้นนุ่ม แล้ววกกลับมาแหย่หยอกเล่นที่ร่องเล็กน่ารักเหมือนเดิม มืออีกข้างก็ขยับไปรูดรั้งส่วนกลางลำตัวไปด้วย

            น้องกั๊กครางแทบฟังไม่รู้เรื่อง ผสมไปกับเสียงร้องไห้ที่ก้องไปทั่วทั้งห้อง ส่วนผม...ผมกำลังควักลูกชายตัวเองออกมา

            หมับ

            “แบบนี้นะครับเด็กดี...จับของพี่สิ” จากนั้น ผมก็อุ้มน้องขึ้นมานั่งบนตัก ดึงแยกปลายเท้าออกกว้าง จนส่วนกลางลำตัวของเราถูกัน และมันทำให้ผมรู้สึกว่า...จะตาย

            แค่โดนนิดเดียว ผมก็รู้สึกเหมือนถูกความชั่วร้ายสิงสู่

            ผมอยากจะกระชับร่างน้อยแน่นๆ อยากจะแหวกก้นนุ่มให้แยกออก อยากจะเลียไปทั่วทั้งตัว แล้วตอนที่น้องไม่ระวังตัว ผมก็อยากจะสอดกายเข้าไปช้าๆ สัมผัสถึงความคับแคบที่ตอดรัดผมแทบบ้า ขณะที่น้องก็ดิ้นรนหาทางหนี หายใจแรงๆ ก่อนที่จะผวากอดผมตอนที่ผมดันเข้าไปจนสุดความยาว

            ภาพจินตนาการร้ายแรงที่แวบเข้ามาจนผมเองก็ไม่อยากเชื่อว่าจะเลวขนาดนี้

            หมับ

            “แบบนี้...แบบนี้หรือ...ฮึก...” น้องก็ไร้เดียงสา จับของผมตามที่สอนทุกอย่าง มือน้อยๆ ที่เกาะกุมของผม จับมันอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนที่จะกำเอาไว้แน่นจนผม...อยากปล่อย

            ความรู้สึกนี้มันรุนแรงขนาดที่ผมก็เลื่อนมือไปที่ก้นนุ่ม แหวกมันออกกว้าง ดันสะโพกให้เข้ามาชิดกันจนของใหญ่ๆ ของผมแนบไปกับหน้าท้องของน้อง

          อยากเข้าไป อยากเข้าไปฉิบหาย...อยาก!!!

            “พี่ชาย...เจ็บหรือ...พี่เจ็บเหมือนกั๊กหรือ...เจ็บใช่มั้ย กั๊กต้องทำไง...กั๊กอยาก...ช่วย อยากช่วยนะ...พี่ชายอย่างร้องไห้นะ” ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้ายังไง แต่ขนาดที่น้องอยู่ในฤทธิ์ยา น้องกั๊กกลับกำลังเป็นห่วงผม ร้องไห้สะอึกสะอื้นกลัวผมเจ็บ จนผม...อยากถนอมมากกว่านี้

            ความรู้สึกแรงกล้าพุ่งเข้ามาในใจว่าผม...อยากจะปกป้องเด็กคนนี้

            “ไม่เป็นไร...พี่ไม่เป็นไร ช้าๆ นะ...พี่จะทำให้น้องกั๊กหายเจ็บ” ผมส่ายหน้า กระซิบบอก หักห้ามใจที่อยากจะสอดเข้าไปจนทรมาน แต่ผมจะไม่ทำเพราะ...ผมอยากจะรักษาน้องเอาไว้

            วินาทีนั้นที่ผมตัดสินใจ...ผมอยากดูแลเด็กคนนี้

            ความรู้สึกนั้นมาจากไหนไม่รู้ แต่ผมก็ก้มลงไปจูบแก้ม ไปซับน้ำตา ขณะที่ขยับมือแรงขึ้น ไถส่วนของตัวเองเข้าหา จนน้องสะอึกสะอื้น แล้วก็ร้องออกมาสุดเสียง

            “พี่ชาย...พี่...ชาย...กั๊กจะ...จะ...อีก...”

            “ครับ ไม่เป็นไร จะกี่ครั้งก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ช่วยเองนะครับ” ผมกระซิบปลอบ ใช้ปลายนิ้วเช็ดน้ำตาอย่างเบามือ ตั้งใจว่าจะก้มลงไปจูบปากแดงๆ

          พี่จะรับผิดชอบเอง ต่อไปนี้พี่จะรับผิดชอบน้องกั๊กเอง

..........................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ