NC TharnType_43

NC TharnType_43

            ความคิดของคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ทั้งยังแยกปลายเท้าออกจากกัน จนแสงไฟภายในห้องฉายให้เห็นลูกชายที่กำลังอวบอูมขึ้นเรื่อยๆ

            ฟึ่บๆ

            “อ้าขาอีกสิวะ”

            “สัสเอ๊ย!” แม้จะด่า แต่ไทป์เองก็แยกปลายเท้าออกกว้าง ยามที่ฝ่ามือใหญ่กำลังเคล้นคลึงที่ท่อนเนื้อร้อนและลูกบอลทั้งสองไปมา ใช้นิ้วหมุนคลึงมันจนไทป์ต้องเอนหัวไปข้างหลัง สูดหายใจลึกยาว เพราะแค่มันสัมผัส ร่างกายเขาก็มีอารมณ์อย่างง่ายดาย

            “วิวดี”

            แน่ล่ะ ก็แหกแข้งแหกขาทั้งที่ไฟสว่างจ้าทั้งห้อง มันจะไม่ดีได้ยังไง ในเมื่อเล่นโชว์ทั้งท่อนเนื้อแข็งชันที่ตั้งตรง กับช่องทางคับแคบที่กำลังขมิบไปด้วยจากสัมผัสของฝ่ามือที่กำลังมอบให้

            ฟึ่บๆๆ

            จากนั้นธาราก็จัดการรูดมือขึ้นลงไปตามท่อนเนื้อร้อนจัด จนไทป์หอบอากาศเข้าปอด รู้สึกวูบวาบไปหมดทั้งตัว

          ไอ้ธารแม่งเก่งจริง เรื่องเซ็กส์มันไม่เคยรีบร้อน และมันรู้ว่าจะทำให้เขารู้สึกดีที่สุดยังไง

            แผล่บ

            “ฮ้า”

            คราวนี้ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ละเลงลงที่ส่วนปลาย จนไทป์แอ่นก้นขึ้น ส่งมือไปจับเข้าที่เรือนผมสีน้ำตาล ลูบไปมาอย่างหวังระบายอารมณ์อัดอั้น ยามที่รู้สึกว่าปลายลิ้นร้อนโอบรอบลูกชายเขา ตวัดเลียไปรอบส่วนแข็งขืน แล้วกลืนกินมันช้าๆ จนรู้สึกจะตายเอาให้ได้

            “ฮ้า...มึงแม่งเก่งเกิน...เก่งเกินไปแล้ว...”

            “ฮึ” มันยังมีหน้ามาหัวเราะ เหลือบตาขึ้นมามองจนเห็นแววตาชั่วร้ายของคนที่กลับไปกลืนกินลูกชายเขาเหมือนไอศกรีมช็อกโกแลต แรงดูดรัดก็รุนแรงจนไทป์ผวาเข้าหาหลายต่อหลายครั้ง อีกทั้งยังเสียววูบวาบไปหมดทั้งตัว จนต้องดึงผมมันเบาๆ

            “มึง...กูเสียว...เสียวสัสเลยว่ะ อย่าดูดแบบนั้นสิ...เดี๋ยวแม่งก็หายไปทั้งอันหรอก” ไทป์ว่าเสียงแหบพร่า ใช้ศอกข้างหนึ่งยันร่าง รู้สึกเหมือนตัวจะหายเข้าปากไอ้ธารให้ได้ จนมันผละออกมาใช้มือรูดท่อนเนื้อที่เปียกชุ่มด้วยน้ำลาย จนเกิดเสียงพรืดทุกครั้งที่ขยับขึ้นลง

            “หายไปทั้งอันก็แย่สิ กูยิ่งชอบกินของมึงอยู่ด้วย”

            “เชี่ย! นั่นควยนะเว้ย ไม่ใช่ไอติมคีโม” ไทป์ผลักหัวมันเบาๆ แบบที่คนฟังก็หัวเราะต่ำๆ แต่ไม่วายจะขยี้ปลายลิ้นที่ส่วนปลายจนกระตุกไปทั้งตัว แอ่นก้นเข้าหา ทั้งยังกอดรอบคอของธาราแน่น

            ไม่รู้ไอ้ธารจะชอบอะไรของเขานักหนา เขาเองแม้จะใช้ปากให้มันได้แล้ว แต่ใช่ว่าจะชอบ

            ฟึ่บ

            นั่นไง ชอบไม่ชอบ พอไอ้ธารถอดกางเกงออกไป เผยลูกชายของมันก็พบว่ากลายเป็นท่อนไฟร้อนเด้งพรวดที่พร้อมจะระเบิดลาวาออกมาแล้ว

            “ไม่เอาเข้านะมึง...กูเสียงดัง มึงก็รู้” หนุ่มใต้ย้ำ เมื่ออีกฝ่ายขยับเข้าประชิดตัว จนท่อนเนื้อร้อนผ่าวเสียดสีเข้าหากัน ให้ธารหัวเราะเสียงต่ำ เลื่อนมือมาที่สะโพก บีบหนักๆ ก่อนที่จะกระชากเข้าหาจนร่างกายส่วนล่างแทบไร้ช่องว่าง

            การกระทำที่ทิวัตถ์บอกได้เลยว่า...โคตรดี

            “ถึงแม้พี่ซานจะเคยเข้ามาในห้องกู แต่เชื่อเถอะว่ามึงเป็นคนเดียวที่ปล่อยกลิ่นแสดงอาณาเขตที่นี่”

            “ห่า! กูไม่ได้ใช่หมาที่ฉี่รดตามเสาไฟ...อ้ะ...เฮือก!” คนฟังเถียงเสียงเข้ม ก่อนที่จะหอบสะท้าน เมื่อมือใหญ่กำลังกำส่วนหัวที่ปริ่มน้ำมาถูไถกันจนได้ยินเสียงลื่นๆ ขณะที่คนทำก็หัวเราะเสียงต่ำ ขยับมือแรงขึ้น ในจังหวะที่ไทป์ก็กระชากหน้าหล่อๆ เข้ามาจูบ

            จูบที่ปลายลิ้นเกี่ยวกันกันอย่างแนบแน่น พอๆ กับมือที่ขยับถูไถให้ลูกชายแนบชิดกันไม่ได้ห่าง และมันก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อไทป์วางมือประกบแล้วบังคับจังหวะอย่างอดรนทนไม่ไหว

          ไอ้ธารแม่งชอบทำให้ต้องขอ

            ความคิดของคนที่กระตุกกาย หอบหายใจจนแผ่นอกสะท้อน ดันหน้าเข้าไปกดจูบที่ปากได้รูปอีกครั้ง แบบที่ธาราก็มอบให้อย่างร้อนแรง

            พรืดๆๆๆ

            เสียงของฝ่ามือที่สัมผัสแก่นกายยิ่งดังขึ้น จังหวะยิ่งเร่งเร้า สะโพกยิ่งถูไถเข้าหากัน แล้วไม่นานเลย...

            พรวด

            ไม่นานเลยที่ของเหลวข้นจะพุ่งพรวดออกมาจนเลอะเต็มฝ่ามือ

            “กระดาษ...”

            “กูยังไม่เสร็จ”

            “โว้ย มานี่!” ไทป์พึมพำหากระดาษ หากแต่เจ้าของห้องยังไม่ถึงจุดหมาย จนต้องผลักมันลง แล้วรีบใช้ปากรองรับแก่นกายร้อนจัดกับขนาดที่ต้องค่อนแคะว่าจะใหญ่ไปไหน ดันมันเข้าไปในปากลึกๆ ดูดหนักๆ ขยับหน้าแรงๆ เพื่อให้ธาราคำรามลั่น กดหัวเขาไว้แน่น แล้ว...

            “แค่กๆๆ” ของเหลวรสคาวก็พุ่งเข้าปากจนแทบสำลัก แต่เพราะพอจะชินบ้างแล้วก็ทำให้ไทป์กลืนมันลงไปเร็วๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่หอบถี่ แล้วบอกอีกครั้ง...

            “กระดาษ แฮ่ก...” คำขอที่คนฟังยิ้มกว้าง

            “อืม กระดาษ” ธาราตอบรับ และรอยยิ้มตรงหน้าก็ทำให้ไทป์รีบเบือนหน้าหนี เพราะตัวเองแม่งก็ดันยิ้มตาม

          ถือว่าเซอร์วิสที่มึงอุตส่าห์บอกรักกูก็แล้วกัน

            ความคิดของคนที่รู้สึกว่า...มาบ้านนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน

.....................................................

 กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1250831&chapter=46

ขอบคุณค่ะ