NC TharnType_18

NC TharnType_18

            หลังจากที่ทั้งคู่เดินกลับหอมาด้วยกันเงียบๆ แบบไม่มีบทสนทนาใดๆ เพราะไทป์เอาแต่จ้ำ เพียงก้าวเข้ามาในห้องพักได้ อ้อมกอดแข็งแรงก็โอบเข้าที่ด้านหลัง แบบที่ไทป์พยายามสะบัดออก กระซิบเสียงเหี้ยมว่าไม่เอา ทั้งยังหมุนตัวมาหมายจะต่อยหน้า หากธารก็เร็วพอที่จะคว้าเข้าที่...กึ่งกลางร่างกาย

          ‘มึงอย่าโกหกตัวเองหน่อยเลย’

            เท่านั้น ก่อนที่ริมฝีปากร้อนระอุจะประกบเข้าที่ริมฝีปากได้รูป แบบที่คนได้รับก็เกือบจะสวนหมัดออกไป แต่ไอ้ฝ่ามือใหญ่ที่ลูบคลึงอย่างมีชั้นเชิงนั่นก็ทำให้เจ้าตัวสูดหายใจลึก...ยาว...ก่อนที่จะผ่อนออก แล้วกระชากหัวอีกฝ่ายเข้ามาจูบตอบ

            จากนั้น ทั้งคู่ก็ไม่รู้ตัวหรอกว่ากางเกงมันสะบัดหลุดไปตอนไหน รู้เพียงว่าธารเป็นฝ่ายนั่งลงบนเตียงก่อน แล้วดึงคนพยศให้ตามลงมา หากแต่หนุ่มใต้ก็ฤทธิ์มากเอาเรื่อง กว่าจะจับ กว่าจะลูบ กว่าจะรั้งเข้ามาได้ ธาราก็เหงื่อเต็มแผ่นหลัง แถมได้อีกหลายแผล หากก็คุ้มค่า เมื่อได้อีกคนเข้ามานั่งคร่อมทับตักแล้วดันให้ร่างกายช่วงล่างแนบสนิทกันแบบนี้

            ตอนนี้ ธาราจึงจัดการใช้สองมือรวบท่อนเนื้อร้อนผ่าวเอาไว้ด้วยกัน ขยับช้าๆ เนิบนาบ หากแต่ทำให้อีกฝ่ายกัดฟันแน่น มือข้างหนึ่งบีบไหล่เอาไว้ ดวงตามองเพียงท่อนไฟร้อนที่กำลังขยับเสียดสีกันไปมา

            “แรงอีกสิมึง...” ไทป์บอกเสียงต่ำ ยามที่เป็นฝ่ายดันสะโพกเข้าหา จนกึ่งกลางลำตัวยิ่งสีเข้ากับความร้อนระอุ มือข้างหนึ่งก็ลดลงมาเพื่อช่วยขยับอีกแรง

            “จับของกูด้วยสิ”

            “ห่าสิ!” แน่นอนว่าคนนิสัยเสียก็ด่าเข้าให้ แต่ก็ยอมส่งมือไปรวบท่อนเนื้อของอีกฝ่ายเพื่อให้สัมผัสกับของตัวเองมากยิ่งกว่าเดิม

            ยอมรับว่า...มันก็เสียวดี

            “ไอ้ธาร...เฮือก!” แต่แล้ว ไทป์ก็ถึงกับสะดุ้ง เมื่อมือกลองใช้ปลายนิ้วถูไถที่ส่วนปลายแดงก่ำซึ่งกำลังจะฉ่ำน้ำเบาๆ ทำเอาเสียววาบไปทั้งตัว ลมหายใจก็ยิ่งลึกกว่าเดิม มือที่ช่วยรูดรั้งก็ยิ่งขยับแรงขึ้น หมายจะไปถึงปลายทางเร็วๆ

            หมับ

            “ไม่...วันนี้อย่าเอาเข้า!” ทว่า ในขณะที่ไทป์กำลังเพลิดเพลินกับรสสัมผัสหวามอยู่นั้น หนุ่มลูกเสี้ยวก็เอื้อมมือไปด้านหลัง จับเข้าที่สะโพก แล้วทำท่าจะสอดปลายนิ้วเข้าไปถูไถที่ช่องทางคับแคบ จนสะดุ้ง ว่าเสียงต่ำ ให้ธาราเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่เข้าใจ

            “ทำไม”

            “กู...ไม่อยากขาดเรียน...พรุ่งนี้วันศุกร์...แฮก”

            คนฟังนิ่งไปนิด ก่อนที่จะเข้าใจว่าทำไมอีกฝ่ายไม่อยากทำวันธรรมดา จนต้องกระซิบแผ่วๆ ทั้งที่ยอมละมือกลับมากอบกำท่อนไฟร้อนอีกครั้ง

            “มึงยังไม่ชิน...ถ้าทำบ่อยๆ...มึง...จะไม่เจ็บแบบนั้น”

            “กูไม่อยากชิน!” ไทป์ตอบกลับทันควัน แบบที่คนฟังเพียงยกยิ้มมุมปาก ยามที่เป็นฝ่ายขยับสะโพกเบาๆ หากแต่ทำให้ท่อนเนื้อร้อนทิ่มลงบนแผ่นท้องแกร่งของหนุ่มใต้ ใช้มันถูไถเบาๆ ให้คนได้รับอยากจะสบถ หากแต่ก็กลืนทุกคำด่า ขยับมือแรงขึ้นกว่าเดิม

            หมับ

            จู่ๆ ธารก็เป็นฝ่ายจับข้อมือข้างนั้นไว้ แล้วเป็นฝ่ายบังคับเอง ให้ท่อนไฟร้อนทั้งสองเสียดสีกันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนคนได้รับครางต่ำๆ มองปลายแดงก่ำที่กำลังเสียดสี และปล่อยหยาดน้ำขุ่นออกมาจนผสมปนเปกันชนิดไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร

            “มึง...จูบกูหน่อย...”

            “ไม่”

            กึก

            ทว่า พอเอ่ยปฏิเสธออกไป คนที่กำลังหอบหายใจ ดุนดันสะโพกเข้าหาธาราก็ตวัดสายตาไปมองคนที่หยุดมือ แล้วเห็นว่ามันกำลังยิ้ม ทั้งที่เหงื่อซึมเต็มหน้า ราวกับบอกว่าถ้าไม่จูบ...ก็ไม่ต้องขึ้นสวรรค์กันแล้ว

            “ไอ้สัสเอ๊ย!”

            หมับ

            ดังนั้น ไทป์ถึงกับสบถลั่น ยามที่กระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายขึ้นมาเพื่อกดจูบร้อนแรงลงไป จนทำให้แผ่นท้องของคนทั้งคู่แนบสนิทกัน ริมฝีปากร้อนผ่าวก็แลกเปลี่ยนสัมผัสที่ทำให้ร่างกายแทบหลอมละลาย

            “อื้อ...ฮ้า...” ลมหายใจร้อนถูกป้อนให้กัน ผิวเนื้อแนบสนิทแม้จะมีเสื้อนักศึกษากางกั้น และส่วนที่ร้อนจัดก็แนบสนิทแทบจะเป็นเนื้อเดียว ยามที่ปลายลิ้นกำลังตวัดเกี่ยวจนก่อเกิดเสียงแลกเปลี่ยนน้ำลายก้องไปทั่วห้องพักเล็กๆ

            จูบที่ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร และร่างกายท่อนล่างก็ไม่คิดจะรอใครอีกด้วย

            ฟึ่บๆๆๆ

            ธารจัดการชักรูดให้แรงขึ้น ราวกับให้รางวัลจูบหวานๆ จนเสียงคำรามฮึมฮัมดังในลำคอ

            “เร็วอีก...ไอ้ธาร...อีก...กูอยากปล่อย...”

            “เหมือนกัน...กูก็อีกนิด...” มือกลองกระซิบบอก ยามที่ซุกหน้าลงกับแผ่นอกกว้างของอีกคน รูดรั้งมือแรงๆ อีกไม่กี่ที หยาดน้ำขุ่นก็ทะลักออกมาเต็มฝ่ามือ ผสมกันจนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร

........................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1250831&chapter=19

ขอบคุณค่ะ