MAME12938_NC_Yaoi: NC Try Me [ภาคร้ายยั่ว]

NC Try Me [ภาคร้ายยั่ว]_25

แผล็บ

“ฮื่ออออออ”

สีหน้าของคุณวินทำให้ความอดทนของเขาขาดสะบั้นลง...สีหน้าของคนที่ทั้งคาดหวังและอวดดี

บอดี้การ์ดหนุ่มจึงเลียเข้าที่ส่วนปลายสีหวานตามใจคิด ฟังเสียงคราง และสัมผัสร่างเนียนนุ่มที่กระตุกวูบด้วยความเสียวซ่านอย่างพอใจ แล้วริมฝีปากร้อนก็ไม่ลังเลเลยที่จะมอบความหรรษาให้อีกฝ่ายด้วยการดูดส่วนปลายแรงๆ ปลายลิ้นเลียตั้งแต่โคนจรดปลาย ก่อนที่จะอ้าออก เพื่อ...ส่งส่วนน่ารักเข้าไปทั้งท่อนลำ

“อึ้กอ้ะ อาห์...”

ยามที่ร่างสูงดูดกลืนส่วนนั้นอย่างหิวกระหาย วินเองก็ทำได้เพียงเปล่งเสียงครางบ่งบอกถึงความพึงใจ มือหนึ่งก็ขยุ้มเรือนผมสีเข้ม อีกมือยันกายกับพนักเก้าอี้ไม้เพื่อพยุงตัว ดวงตาคมสวยก็มองตรงไปยังประตูกระจกด้านหลัง แล้วเขาก็ได้เห็น...ผู้ชายที่พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง

คนที่แสดงออกว่าต้องการผู้ชายตรงหน้ามากแค่ไหน!

เขาเองที่กำลังใช้เข่ายันตัวขึ้นเพื่อให้อีกฝ่ายดูดอมอย่างถนัดถนี่ เขาเองที่กำลังโยกตัวอย่างสิ้นยางอายเข้าหาความอุ่นร้อน เขาเองที่กำลังขยุ้มเรือนผมสีเข้มเพื่อบังคับให้ปรนเปรอมากขึ้นไปอีก เขาเองที่กำลังเปล่งเสียงครวญครางอย่างหน้าไม่อาย และเขาเอง...ที่มีสีหน้าว่า ‘อยาก’ มากมายแค่ไหน

เขาเองที่กำลังจะทนไม่ไหว

อยากได้มากกว่านี้ อยากได้...

สวบ

เฮือก!

วินสะดุ้งสุดตัว เบิกตากว้าง ตะครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน เมื่อนิ้วเรียวยาวกำลังเล่นคลึงกับช่องทางสีหวาน!

“อ๊า!...อื้อออ”

ทุกอย่างเกิดขึ้นไม่ทันได้ตั้งตัว และเขาไม่มีโอกาสร้องขอให้หยุด

ในเวลาที่ปณชัยดูดส่วนอ่อนไหวจนวินตาสั่นพร่าไปด้วยความเสียวซ่าน ร่างสูงก็ไม่ปล่อยให้เจ้านายได้มีโอกาสพัก เพราะนิ้วยาวที่ชุ่มโชกไปด้วยน้ำลายสอดลึกเข้าไปในกายโดยไม่เตือนล่วงหน้า และนั่นก็ทำให้คนที่ไม่ทันตั้งตัวกายกระตุก สองขาจิกเกร็งที่เก้าอี้ไม้ สองมือเลื่อนมาโอบกอดศีรษะได้รูป โน้มหน้าลงมาจนศีรษะแทบแตะกัน

สวบ...สวบ สวบ

“ยะ...อย่าเพิ่ง อ๊า!!!!”

นายแบบหนุ่มสั่นไปหมดทั้งตัว พยายามเอ่ยห้าม เมื่อนิ้วยาวกำลังสอดลึกเข้ามาด้านใน เรียกร้องขอเวลาให้พักหายใจ แต่อีกฝ่ายไม่คิดจะฟังกันสักนิด เพราะจัดการพลิกให้ปลายนิ้วหันเข้าหาด้านหน้า และกระดกนิ้วแรงๆ จนมันกระแทกเข้ากับจุดกระสันภายใน กระตุกไปทั้งตัว ดวงตาเบิกโพลง กัดปากตัวเองแน่น น้ำตาหยดใสก็คลอเคลือบในดวงตา

“ยะ...อื้อ...อย่าเล่นตรงนั้น อย่า อ้ะ...”

เขาทั้งขยุ้มผม ทั้งจิกไหล่ ทั้งข่วนแขน แต่ชัยก็ไม่ลังเลเลยที่จะกดกระแทกเข้าที่ส่วนอ่อนไหว จนภวิศขาสั่นริกๆ

ฮวบ

ดังนั้น พอปณชัยยอมดึงนิ้วออก พร้อมทั้งปล่อยส่วนน่ารักให้เป็นอิสระ คนที่ถูกเล้าทั้งข้างหน้าและข้างหลังพร้อมกันก็ทิ้งฮวบลงบนตักกว้าง สองมือกอดรอบไหล่แน่น ปล่อยเสียงหอบหายใจดังคลอเคลียข้างหูไม่ขาด และนั่นก็ทำให้สัตว์ร้ายในตัวของบอดี้การ์หนุ่มคำรามก้อง

เขาอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของคนตรงหน้าจนแทบจะทานทนไม่ไหว!

“แฮก แฮก ฉันก็ไม่ยอมหรอกนะ”

ทันใดนั้น วินก็กระซิบเสียงพร่า พร้อมทั้งจับเข้าที่ส่วนแข็งจัดใต้กางเกงอย่างว่องไว จนดวงตาทั้งสองคู่สบกัน แม้จะพูดเพียงแค่นั้น แต่ชัยเข้าใจ

ถ้าเขาทำคุณวินได้ อีกฝ่ายก็ทำได้เช่นกัน

สิ้นความคิด เจ้านายคนสวยก็ประทับที่ปากร้อนอีกครั้ง และครั้งนี้มันร้อนแรงยิ่งกว่าเดิม

เวลาเดียวกัน วินก็ปลดปล่อยอสูรร้ายออกมาจากใต้ร่มผ้า นิ้วเรียวลูบคลึงอย่างยั่วยวน ก่อนที่จะใช้ปลายนิ้วโป้งไล่หาเม็ดมุกที่หยุดนิ่งอยู่กับที่เพราะความแข็งขืน จนเผลอเลียปากอีกฝ่าย ไม่ปฏิเสธว่าเขาอยากจะใช้ปากครอบเข้าหาความแข็งร้อนนั้น แล้วลิ้มรสชาติจนจำได้ขึ้นใจ

“ฉัน...อยากกิน...”

เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ วินก็กระซิบบอกชิดริมฝีปาก กดสายตามองส่วนล่าง พร้อมทั้งเคลื่อนกายลงต่ำ แต่...

หมับ

ท่อนแขนแข็งแรงรัดรวบเข้าที่เอวเล็ก แล้วกระชับเข้าหาจนส่วนแข็งขืนของทั้งคู่แนบเข้าหากัน แผ่นท้องแนบชิดแทบไร้ช่องว่าง พร้อมกับปากร้อนระอุที่กดแนบลงบนปากช่างยั่ว แล้วคนตัวโตก็บอกเสียงต่ำพร่า

“ถ้าอยากกินผม...กินด้วยอย่างอื่นแทนสิครับ”

“อวดดี!”

วินกระแทกเสียงใส่ ทั้งที่ท่อนขากำลังสั่นระริก เมื่อปลายนิ้วยาวสอดลึกเข้ามาในช่องทางด้านหลัง เล้าโลมเขาไม่มีหยุด จนรู้สึกได้ถึงแรงเสียดสีที่สร้างความเสียวกระสัน ซึ่งเขาไม่มีทางพูดออกไปแน่ว่าคำพูดอวดดีเมื่อครู่ก็ทำให้ทนไม่ไหวเหมือนกัน

“เอามือออกสิ”

คนสวยจึงบอกข้างแก้มสากเสียงพร่า กดสายตามองสองมือตัวเองที่กำลังกอบกุมมังกรร้ายเอาไว้มั่น และนั่นก็ทำให้ชัยยอมผละมือจากช่องทางคับแคบ วางมือทั้งสองข้างลงบนแผ่นหลังเนียน

ขณะที่คลื่นความปรารถนายิ่งระอุขึ้นในกายทั้งสอง ราวกับรู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น

แน่นอนว่ามันมาพร้อมกับความคาดหวัง และคนมองก็บอกได้เลยว่าไม่ผิดหวัง

ภาพของเจ้านายคนสวยที่กำลังแยกปลายเท้าออกกว้าง เผยให้เห็นทุกสัดส่วนที่แสนเซ็กซี่ ใบหน้าชื้นไปด้วยหยดเหงื่อจนเรือนผมเปียกชุ่ม ดวงตาคมสวยกดมองส่วนใหญ่โต ก่อนที่จะตวัดกลับมาสบตากัน และนั่น มุมปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มท้าทำให้คนมองขบกรามแน่น

“อ้ะ อื้อ ฮื่อออออ...”

ผนังอ่อนนุ่มกำลังครอบครองเขามากขึ้นทุกที เชื่องช้า ค่อยเป็นค่อยไป แต่ทำให้คนมอง...หมดความอดทน

เขาต้องการมากกว่านี้ ต้องให้คนคนนี้ครวญครางแทบขาดใจ!

“เดี๋ยว...อื้ออออ!!!”

ความคิดของคนที่รวบสะโพกอิ่มเข้ามาบดเบียดจูบที่ริมฝีปาก ปิดกลั้นทุกเสียงประท้วง ทุกเสียงครวญคราง ยามที่เป็นฝ่ายเคลื่อนเข้าหาความร้อนระอุอย่างมีชั้นเชิง สอดลึกเข้าไปกายหอมหวาน ลิ้มรสชาติที่ต่อไปนี้จะมีเพียงเขาที่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของ และนั่นก็ทำให้อีกฝ่ายดิ้นพล่าน ตัวกระตุกเกร็ง ข่วนแขนเขาเป็นทางยาว ท่ามกลางหยดเหงื่อของทั้งคู่ที่เปียกชุ่มไปทั้งกาย

มากกว่านี้ อยากได้มากกว่านี้

สวบ สวบ

ความคิดของทั้งคู่ที่กำลังขยับกายเข้าหากัน ริมฝีปากไม่ยอมผละออกสักวินาทีเดียว ยามที่ผนังอ่อนนุ่มกำลังครอบครองส่วนแข็งขืน แล้ววินก็ต้องสะดุ้งทุกครั้งที่มันถอนออก แล้วสอดเข้ามาใหม่ รู้สึกถึงเม็ดมุกที่กำลังเสียดสีที่ปากทางเข้า แล้วจมลึกเข้ามาในกาย

เขาไม่อาจจะเก็บกักทุกความต้องการได้อีกต่อไปแล้ว

ส่วนใหญ่โตอาจจะทำให้เขาชาในทีแรก แต่อีกฝ่ายก็รู้ดีว่าควรจะใช้อาวุธคู่กายอย่างไร จนมันแปรเปลี่ยนเป็นความสุขสม

“อ๊า...ฮ้า...มะ...ไม่นะ...อื้อ....”

สวบๆๆ

วินขยับกายขึ้นลง กลืนกินอีกฝ่ายไม่มีหยุด พยายามใช้สองมือปิดกลั้นเสียงของตัวเอง แต่เหมือนคนตัวโตจะไม่ให้ความร่วมมือเลยสักนิด

หมับ

“อ๊า!!! เดี๋ยว...เดี๋ยวตก....ชัย...เดี๋ยว...”

คนสวยครวญครางแทบขาดใจ เมื่อสะโพกสอบเป็นฝ่ายกระแทกกระทั้นเข้ามาด้านในไม่มีหยุด ทั้งยังดันตัวมาข้างหน้า จนเขาเอนไปด้านหลัง มีเพียงสองมือใหญ่ที่ประคองเอาไว้เท่านั้น ไม่อย่างนั้น วินคงตกจากเก้าอี้เป็นแน่ จนไม่เหลือความคิดที่จะปิดกลั้นเสียงของตัวเอง และนั่น...ยิ่งยั่วอีกฝ่ายให้ทะยานเข้าหา

“คุณวิน...อยากให้ผมหยุด...หรือครับ...”

จูบร้อนประทับทั่วใบหน้า กระซิบถามเสียงพร่า

“มะ...ไม่...อ๊า!!! เดี๋ยว...อึ้ก...” พอเจ้านายปฏิเสธ คนเป็นบ่าวก็ไม่คิดจะหยุดแรงขับควบที่กระโจนเข้าหาความอ่อนนุ่มเลยสักนิด ใบหน้าคมซุกเข้าที่ซอกคอขาว จนวินที่ผวากอดคออีกฝ่ายแน่น

“ชัย...ได้โปรด...”

กึก

ทันใดนั้น ปณชัยก็สะดุด เมื่อได้ยินเสียงอ้อนวอนร้องขอ พอเงยหน้าประสานสายตาก็เห็นดวงตาฉ่ำน้ำที่กำลังมองมาที่เขา ริมฝีปากบวมช้ำสั่นสะท้าน สองมือที่กอดเขาไว้ก็สั่นจนสัมผัสได้ ภาพที่น่ารังแกเสียจนความคิดเบื้องต่ำมันทะยานเข้ามาในหัว แต่...

หมับ

“ยืนไหวนะครับ”

“ตอนนี้น่ะไหว แต่อีกเดี๋ยว...ฮื่อออออ ยะ...อย่าเข้ามาแบบ...อื้มมมม”

ภวิศยังไม่ทันจะได้ยืนเต็มสองขาดีด้วยซ้ำ เมื่อคนที่อุ้มเขาขึ้นมายืนเกาะราวระเบียงจัดการกอบกำเข้าที่สะโพกขาว แล้วดันกายเข้ามาจนสุด ไม่ได้รุนแรงจนน่ากลัว หากก็ไม่ได้นุ่มนวลราวกับเขาเป็นเพียงกระเบื้องที่แตกง่าย ตรงกันข้าม มันทั้งร้อนแรง เปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนา และทำให้ร่างเพรียวทำได้เพียงแอ่นกายรับความแข็งขืนที่สอดเข้ามาได้อย่างพอดิบพอดี

มันดี...ดีเกินไปจนไม่อยากคิดอะไรมากกว่านั้นแล้ว

“ชัย...ฮ้า...ชัย...”

ทันทีที่ร้องเรียก คนที่ประกบกายอยู่ด้านหลังก็เอนตัวมาแนบชิดกัน มือใหญ่เลื่อนมาจับใบหน้าสวยให้เอียงไปรับจูบร้อน

“แรง...แรงอีก...”

วินรู้ดีว่ามันจะไม่จบแค่ครั้งนี้ แต่ต้องไปสนอะไร หากคนที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้คือตัวเขาเอง

สวบ สวบ สวบ

“อ้ะ อ๊า!!!!”

ท่อนไฟแข็งขืนยิ่งกระโจนเข้าหาความอ่อนนุ่ม ครั้งแล้วครั้งเล่า จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องในหัวของคนทั้งคู่ ประสานไปกับเสียงครวญครางที่ดังขึ้นท่ามกลางความมืดยามค่ำคืน บัดนี้ พวกเขาไม่สนใจอีกแล้วว่ากำลังอยู่ที่ไหน แต่กำลังสนใจต่างหากว่าอยู่กับ...ใคร

ไม่อยากให้ถึงเช้า

หากยามเช้ามาเยือน คลื่นราคะนี้ก็จะดับมอดลง

แม้จะรู้ดีว่าเรื่องของเรามีเพียงร่างกาย แต่หากอ้อมกอดนี้เป็นของจริง...จะต้องไปสนอะไรล่ะ

................................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1539368&chapter=27

ขอบคุณค่ะ