วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

NC TharnType_26

NC TharnType_26



            เวลานี้ ผู้ชายสองคนอยู่บนเตียงเดี่ยวแคบๆ ด้วยสภาพเนื้อตัวเปลือยเปล่า โดยที่หนุ่มใต้เป็นฝ่ายที่นอนหงาย แยกปลายขาทั้งสองข้างออกกว้าง ขณะที่อีกคนก็เป็นฝ่ายคร่อมทับอยู่ด้านบน โดยที่ปลายนิ้วยาวกำลังดึงออกจากช่องทางคับแคบทั้งที่เพิ่งจะสอดเข้าไปขยายทางได้ไม่นาน

            อีกทั้ง...เจ็บ

            ไทป์รู้สึกถึงความเสียดจากการที่มันดันนิ้วเข้าไปในครั้งแรกโดยไม่มีตัวช่วยอะไรเลย ดีหน่อยที่หลังจากนั้น ไอ้ธารก็จัดการชะโลมเจลลงไป จากนั้นก็กระทุ้งเข้าไปหนักๆ อย่างที่หากเป็นทุกที เขาคงคำรามต่ำๆ ด้วยความซาบซ่านไปทั้งตัว แต่วันนี้...แม่งเจ็บ

            ดังนั้น พอไอ้มือกลองดึงปลายนิ้วออก แล้วทำท่าจะยัดของใหญ่เข้ามาแทนที่ คนข้างใต้ก็รีบร้องประท้วง ทั้งยังดึงสะโพกหนี หากแต่หนุ่มลูกเสี้ยวกลับจับสะโพกเอาไว้แน่น ดวงตาคู่คมที่ทอดมองมาก็วาววับ ใบหน้าคมที่บางส่วนซ่อนอยู่ในความมืดก็แลดู...ดิบเถื่อน

            หมับ

            “ทั้งที่มึงก็เป็นถึงขนาดนี้แล้วเนี่ยนะ”

            ขนาดนี้ของธาราคงไม่ต้องอธิบายมาก เมื่อมือใหญ่คว้าจับเข้าที่แก่นกลางลำตัวร้อนผ่าวของไทป์ จนหนุ่มใต้กัดฟันแน่น เพราะฝ่ามือหยาบกร้านนั้นกำลังบดขยี้ที่ส่วนปลายของเขาแรงๆ จนเจ็บแปลบ หากแต่ร่างกายกลับยิ่งทรมาน และเรียกร้องว่า...อยากได้มากกว่านี้

            “ฮึ”

            ไทป์ไม่รู้ว่าเขาแสดงสีหน้าแบบไหน ทำหน้ายังไง แต่รอยยิ้มมุมปากของคนที่ก้มตัวลงมากลับทำให้เขานึกหมั่นไส้จนอยากจะหยุดแม่งตรงนี้ แต่เหมือนอีกฝ่ายก็รู้ทันเหมือนกัน เพราะมันจับต้นขาที่บังคับให้แยกออกเอาไว้มั่น แล้ว...

            สวบ

            “ฮ้า...เฮือก...อึ้ก!” ไทป์ถึงกับเอื้อมไปด้านหลังเพื่อขยำหมอนเอาไว้แน่น แววตาคู่คมที่ล้อมด้วยแพขนตาหนาก็เบิกกว้าง ยามที่แท่งไฟร้อนระอุกำลังสอดลึกเข้ามาในร่างกาย และความแข็งร้อนนั้นกำลังทำให้ลำคอเปล่งเสียงน่าอายออกมาอย่างห้ามมันไม่อยู่ ลมหายใจติดขัด จนต้องอ้าปากฮุบอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่
           
            “เชี่ย! ไอ้ธาร!” ไทป์ร้องแค่นั้น ควานมืออีกข้างสะเปะสะปะมาหมายจะยันไหล่มันเอาไว้ก่อน

            หมับ

            แต่มันกลับจับมือข้างนั้นของเขาเอาไว้ แล้วยึดเอาไว้มั่น จากนั้น ไอ้มือกลองก็เริ่มต้นขยับตัวอย่างรวดเร็ว จนคนได้รับแทบตามมันไม่ทัน

            “อ้าขาอีก ไอ้ไทป์”

            “เหี้ย กูบอกว่าอย่าเพิ่งไง! ฮ้า...ลึก...ไอ้ธาร...มึงเข้ามา...ลึก”

            ใช่ ความรู้สึกของไทป์ตอนนี้คือเขาไม่รู้ว่าไอ้ความร้อนสัสๆ นั่นเข้ามาลึกถึงแค่ไหน แต่เขาร้อนวูบไปหมดทั้งก้น และแผ่นท้อง ที่นอกจากความเสียวสะท้านแล้ว มันยังมาพร้อมกับความเสียดที่มากกว่าทุกที เพราะ...ไอ้ธารามันขยับตัวแบบไม่มีจังหวะให้พักหายใจ

            ฟึ่บ

            “อึ้ก!” ไทป์เกือบจะสำลักอากาศหายใจ เมื่ออีกฝ่ายยัดเยียดลมหายใจร้อนผ่าวเข้ามาในโพรงปาก ปลายลิ้นของมันก็เกาะเกี่ยวกับลิ้นของเขาจนเกิดเสียงเสียดสีก้องไปทั่วทั้งห้อง สลับกับเสียงของเตียงนอนที่ดังเอี๊ยดอ๊าดอย่างเกรงว่ามันจะพังลงมา

            ขณะที่สองมือใหญ่ก็กำลังลากขึ้นมาบีบขยี้หัวนมนิ่มที่ตั้งชันขึ้น จากนั้นธารก็ผละออกเพื่อมองผลงานตัวเอง

            สวบ สวบ สวบ

            “เฮือก ไอ้ธาร...ฮ้า...กู...อึ้ก...”

            “ชู่ว ถ้ามึงเสียงดังกว่านี้ ห้องอื่นจะได้ยินเสียงมึงแล้วนะ” จังหวะนั้นเอง ธาราก็โน้มตัวลงมากระซิบข้างหู ให้คนที่พยายามกลั้นเสียงร้องของตัวเองได้แต่กัดฟันกรอด อยากจะออกหมัดใส่หน้ามัน แต่ก็รู้ว่าไม่มีแรงทำอะไรมันตอนนี้ นอกจากใช้มือปิดปากตัวเองแน่น หอบหายใจรุนแรง ทั้งที่หยัดกายรับมังกรไฟที่โจมตีไม่มีหยุด

            “มึง...กวนตีน...ฮ้า...”

            “กูไปกวนตีนมึง...ตอนไหน...มึงเองต่างหากที่รัดกูแน่น...ขนาดนี้” ธาราเองก็โต้กลับ แต่ก่อนที่ไทป์จะสวนอะไรออกไป สองมือของมันก็รวบสะโพกเขาขึ้นสูง จนปลายเท้าชี้ขึ้นเพดาน จากนั้นมันก็ขยับกายเร็วขึ้น จนต้องเอื้อมมือไปจับเข้าที่แก่นกลางลำตัว แล้วขยับไปพร้อมเพรียงกัน

            กึกๆๆๆ

            “ฮ้า...แฮก...อื้อ...อึ้ก...ซี้ด...”

            “แฮก แฮก แฮก...”

            แม้ว่าเสียงครางของทั้งสองจะไม่ได้ดังก้องขนาดที่ให้ห้องอื่นรู้ว่าทำอะไร หากแต่เสียงของมันก็กำลังก้องไปทั่วทั้งห้องพักแคบๆ ของพวกเขา คลอเคลียไปกับเสียงของขาเตียงที่กระแทกพื้นเป็นจังหวะหนักๆ ขณะที่ต่างฝ่ายต่างก็ดื่มด่ำไปกับอารมณ์หวามของตัวเองอย่างหนักหน่วง ก่อนที่...

            พรวด

            ทั้งคู่ก็ปลดปล่อยความต้องการออกมา

            ฟึ่บ

            ทว่า จังหวะนั้นเอง ธาราก็ดึงแก่นกายของตัวเองออกอย่างว่องไว หอบหายใจหนักๆ แต่ยังไม่ทันที่จะทิ้งตัวลงนอนพักเหนื่อย ชายหนุ่มก็ขยับไปนั่งริมเตียง ดึงถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำรักของตัวเองออก มัดให้เรียบร้อยแล้วโยนทิ้งลงถังขยะ จากนั้นก็ขยับไปหยิบม้วนกระดาษทิชชู่มาจัดการตัวเอง

            ตุบ

            แล้วโยนให้คนบนเตียงจนม้วนกระดาษกลิ้งไปตกอยู่ข้างหัวของไทป์ที่หลับตาหอบหายใจหนักๆ อย่างหมดแรง

..............................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ


2 ความคิดเห็น: