NC บังเอิญรัก_43

NC บังเอิญรัก_43

            จังหวะนั้นเอง หนุ่มพีทก็สะดุ้งสุดตัว สองมือจิกลงบนกองผ้าห่มบนเตียงทันที เมื่อฝ่ามือสากกำเข้าที่ส่วนกลางลำตัว ดวงตาคู่คมเบิกโพลง เกือบจะกั้นเสียงที่หลุดลอดลำคอออกมาไม่ได้ แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เอ้จะทำ เพราะเวลานี้ หนุ่มนักกีฬากำลังโน้มหน้าอยู่เหนือส่วนที่กำลังแข็งขืนเพราะจูบร้อนแรงเมื่อครู่

            ฟึ่บ

            “อ้ะ!” พีทยกมือปิดปากตัวเองแน่นทันที เมื่อปลายลิ้นเปียกชื้นกำลังเลียเข้าที่ส่วนปลาย จนเสียววาบไปทั้งตัว อีกมือก็พยายามจะดันไหล่อีกฝ่ายเบาๆ

            “เอ้...ยะ...อย่า...อึ้ก...” ทว่าเสียงห้ามนี่ไม่อาจจะทำอะไรคนที่จดจ่อกับการทำให้ได้เลย เพราะไม่เพียงไม่หยุด แต่ลิ้นสากกลับเลียไล่ยาวไปถึงโคน ปลุกเร้าอารมณ์ของคนที่ไม่ได้รับการสัมผัสมาทั้งอาทิตย์

            “อึ้ก...ฮื่อ...” ฟันคมกัดลงบนริมฝีปากล่าง ยามที่รู้สึกถึงลมหายใจของตัวเองที่ร้อนระอุ มือที่จิกผ้าห่มก็จับเข้าที่ศีรษะเอ้ ซอนไซ้ปลายนิ้วไปตามกลุ่มผมสีเข้ม ทั้งที่อีกมือก็ยกขึ้นปิดปากตัวเองแน่น ดวงตายิ่งฉ่ำไปด้วยหยดน้ำ แผ่นอกบางเด้งขึ้นโดยไม่รู้ตัว จนเห็นหัวนมสีอ่อนที่กำลังดุนดันเสื้อนักศึกษา

            จ๊วบ...จุ๊บ

            พีทยิ่งตัวสั่น กั้นความรู้สึกที่อยากจะเด้งสะโพกเข้าไปในโพรงปากร้อน ทั้งยังรู้เลยว่าการที่ไม่ได้ทำกันมาทั้งอาทิตย์กำลังเล่นงานเขาให้แล้ว

            แค่เอ้เลียให้...ก็จะตายจริงๆ

            เฮือก!!!

            “อื้อ...อึ้ก...ฮื่อ...” คราวนี้ พอริมฝีปากอุ่นครอบลงมาจนสุด พีทก็ยิ่งหอบหายใจแรงขึ้น สะโพกบิดไปมาน้อยๆ พอๆ กับแผ่นอกที่ยิ่งเสียดสีกับเสื้อเนื้อนิ่มจนตอนนี้ชูชันจนเด่นชัดขึ้นมา สองมือก็เผลอขยุ้มหัวเอ้เบาๆ แล้วออกแรงรั้ง

            “อะ...เอ้...แฮก...แฮก...พอ พอเถอะครับ...เรา...จะไม่ไหว...แล้ว...”

            “จะเสร็จแล้วหรือ” เสียงที่เอ้ผละออกมาถาม ทั้งที่รู้ว่าคนข้างใต้กำลังสั่นไปหมดทั้งตัว รวมทั้งส่วนน่ารักที่สั่นระริกในปากและมือเขาด้วย

            “กะ...ก็เอ้...ไม่ได้แตะเรา...”         

            “อย่าบอกนะว่าทั้งอาทิตย์ไม่ได้ทำอะไรกับมันเลย” คนข้างใต้อายจนจะมุดดินหนีอยู่แล้ว แต่การที่อีกฝ่ายใช้ปลายนิ้วขยี้ที่ส่วนปลายแดงฉ่ำแรงๆ ก็ทำให้พีทแทบดิ้น ละล่ำละลักบอกอย่างหมดเปลือก

            “คระ...ครั้งเดียว...อึ้ก...เราทำมันครั้งเดียว...”

            กึก

            แล้วไม่รู้ว่าคำตอบนี่ไปกดสวิทซ์อะไรแปลกๆ ในตัวเอ้หรือเปล่า เพราะหนุ่มเตี้ยชะงักไป

            “อ๊า...อึ้ก...” แล้วขยี้ปลายนิ้วอีกจนเลอะไปด้วยหยาดน้ำอุ่นที่ปริ่มออกมา ทั้งยังทำให้พีทยิ่งตะปบปิดปากตัวเองแน่น ส่ายหน้าขวับๆ ไปมา

            “ยังไง”

            “มะ...อึ้ก...เอ้อย่าแกล้ง...อย่า...” อีกทั้งพอจะบอกว่าไม่ คนแกล้งก็ยิ่งแกล้งหนักมือขึ้นจนพีทจะเสร็จอยู่รอมร่อ

            “เรา...คิดถึง...เอ้...ไป...ด้วย...” เท่านั้นก็ทำให้คนแกล้งหลุดยิ้มออกมา ดวงตาที่มองมายิ่งวาววับ ฝ่ามือสากยิ่งรูดรั้งแรงขึ้น จนสะโพกพีทกระตุก และในจังหวะที่กำลังจะถึงปลายทาง ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ประกบลงมา ส่งทุกเสียงครางให้กลืนหายไปในลำคอ

            “มึงมันน่ารัก รู้ตัวบ้างมั้ยพีท”

            “แฮก แฮก แฮก” คนน่ารักทำได้เพียงหอบหนักๆ ส่ายหน้าทั้งตาฉ่ำน้ำ ให้คนมองกดจูบที่แก้มนุ่มที แล้วผละออก

            กุกกัก

            คนที่ขาอ่อนแรงทำได้เพียงหันไปมองตามเสียง แล้วก็เห็นเอ้กำลังรื้อของจากลิ้นชัก ไม่นานก็กลับมาชันเข่าข้างตัว

            “กูทำได้มั้ย” ถามพลางชูขวดเจลหล่อลื่นให้ดู แบบที่คนฟังหน้าร้อนวาบ งึมงำเพียงว่า...

            “เอ้ทำขนาดนี้แล้วจะถามเราทำไมครับ” หนุ่มเตี้ยแค่หัวเราะเบาๆ ทั้งที่ในกางเกงเจ็บจะแย่แล้ว

            จุ๊บ

            ริมฝีปากอุ่นกดจูบลงมาอีกครั้ง ให้พีทก็ใช้สองแขนกอดรอบลำคอ ยอมเปิดปากรับสัมผัสอุ่นที่กำลังจะเปลี่ยนเป็นร้อนอีกครั้ง

            “เอ้ครับ...มัน...”

            “อืม กูก็แย่แล้ว” อะไรแข็งๆ ที่ทิ่มโดนท้องน้อย ทำให้พีทงึมงำเบาๆ และคำตอบของคนที่กำลังเลียตรงลำคอก็ทำเอาคนเป็นคุณชายไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

            “กูไม่ได้ทำมันเลยทั้งอาทิตย์”

            “ไม่...แม้แต่...”

            “อืม ทำเองก็ไม่ทำ กูรอทำกับมึงดีกว่า” แล้วคำตอบของคนพูดตรงก็ทำให้คนข้างใต้อายได้ทุกครั้ง

            “กูอยากรู้เรื่องของมึงดีกว่า มึงทำแบบไหน...แค่ตรงนี้ หรือ...ตรงนี้”

            “อ้ะ!!!” พีทกัดปากแน่น เมื่อปลายนิ้วกำลังถูไถที่ช่องทางด้านหลัง ขณะที่อีกมือของเอ้กำลังปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกอย่างว่องไว และชำนาญกว่าเดือนก่อนลิบลับ

            “ว่าไง”

            “อึ้ก...” พีทหลับตาแน่น ส่ายหน้าอย่างไม่ยอมตอบ ทั้งที่รู้สึกถึงความลื่นของเจลหล่อลื่นที่ถูไปทั่วช่องทางเข้า ไม่นานเลยที่จะสะดุ้งเฮือก เมื่อปลายนิ้วกำลังสอดเข้ามาช้าๆ...ช้าๆ...จนสุด

            “มึงทำยังไงบอกกูหน่อย”

            “ไม่” ต่อให้เอ้ทำเสียงอ่อนๆ ยังไง เขาก็ไม่กล้าบอกหรอก แม้ว่าความเสียดเล็กๆ ที่มาพร้อมความเสียวจะกำลังถูอยู่ภายในก็ตาม

            ฟุ่บ

            นิ้วที่สอง นิ้วที่สามตามเข้ามา สอดลึกเข้าไปภายใน ทั้งยังหมุนวนด้านในราวกับหาจุดกระสัน จนพีทดึงชายเสื้อตัวเองมากัดไว้แน่น

            “อื้อ!!!” สะโพกขาวบิดเร้าไปมา เมื่อปลายนิ้วกำลังถูเข้าที่จุดอารมณ์ภายใน น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้ม พอๆ กับอีกมือที่จิกลงบนฟูก

            “อ้ะ!!!” ราวกับกลั่นแกล้ง เมื่อนิ้วทั้งสามยังจงใจกดย้ำที่จุดนั้นแรงๆ จนพีทบอกเสียงสั่น

            “พะ...พอ แค่...นิ้ว...” สุดท้าย คำสารภาพก็ออกมาจากปากจนได้ แบบที่เอ้ก็ขยับมาจูบราวกับให้รางวัล ก่อนที่จะดึงมือออก แล้วพลิกร่างสูงกว่าให้คว่ำหน้าลง จับปลายเท้าขาวให้แยกกว้าง จากนั้นก็จัดการสะบัดกางเกงออกไป สวมถุงให้ตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วตามมาคร่อมทับ

            “กูคิดถึงมึงนะพีท”

            คนฟังรู้สึกเหมือนจะละลาย เมื่อได้ยินเสียงกระซิบอยู่ข้างหู แต่ก่อนที่จะตอบอะไรออกไป...

            สวบ

            “อึ้ก!!! อื้อ!!!” พีทรีบซบหน้าลงกับฟูกนอนอย่างรวดเร็ว สองมือแนบเบาะตั้งฉากกับลำตัว แทบจะหลุดเสียงร้องออกมากับความร้อนผ่าวที่กำลังสอดลึกเข้ามาภายใน

            ฟึ่บๆๆ

            ทั้งที่ทุกทีเอ้จะค่อยเป็นค่อยไป หากแต่ครั้งนี้ ท่อนไฟร้อนจัดกลับขยับแทบจะทันที จนทั้งเจ็บ ทั้งเสียว สองมือก็จิกเข้าหากันแน่น กลั้นเสียงร้องที่เกือบจะหลุดออกมาก็หลายครั้ง จนอดรู้สึกไม่ได้ว่าเอ้รู้สึกมากกว่าทุกครั้ง แต่ไม่ใช่แค่เอ้คนเดียวหรอก

            หมับ

            “อื้อ...อ้ะ...อึ้ก...”

            ทุกครั้งที่พีทเห็นเงาที่ผ่านบานเกร็ดทางหน้าห้อง บ่งบอกว่ามีคนเดินผ่าน สองมือก็ยิ่งปิดปากตัวเองแน่น มีเพียงสะโพกที่ส่ายรับความร้อนระอุที่สอดลึกเข้ามา ทั้งกลัว ทั้งตื่นเต้นว่าจะมีใครได้ยินเสียงเสียดสีของท่อนเนื้อร้อน

            ฟึ่บ

            “อี๊...อาห์...แฮก...เอ้...เราจะกลั้น...เสียง...ไม่ไหว...” สองมือไต่ขึ้นมาบีบขยี้หัวนมแรงๆ ทำให้พีทหันมาบอกเสียงสั่น ใบหน้าหล่อบิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์ แบบที่เอ้ก็จับแก้ม เพื่อโน้มลงมาจูบ

            “กูเอง...แฮก...ก็จะไม่ไหว...แล้ว...อีกนิด...”

            สวบๆๆ

            ริมฝีปากทั้งสองกดแนบเข้าหากัน สอดปลายลิ้นเข้าพัวพัน ยามที่สะโพกสอบกำลังสอดลึกเข้ามาแรงๆ จนคนรับแทบไม่ไหว มือสากก็ลากมากำส่วนน่ารักเอาไว้แน่น ชักรูดไปพร้อมกัน...

            พรวด

            ไม่นานเลยที่น้ำขุ่นของพีทจะทะลักออกมาเปรอะเปื้อนฟูกนอน ขณะที่รับรู้ถึงแรงกระตุกภายใน เมื่อเอ้เองก็ปลดปล่อยออกมาอย่างหมดสิ้น

........................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1129064&chapter=45

ขอบคุณค่ะ

NC TharnType_6

NC TharnType_6

            เวลานี้จะไม่ให้นายทิวัตถ์ตกใจได้ยังไง ในเมื่ออีกฝ่ายจับหมับเข้าที่น้องชายซึ่งยังคงแข็งตัวจากความต้องการอยู่ด้วยมือเดียว ขณะที่ปฏิกิริยาร่างกายก็พร้อมจะยกขาขึ้นถีบ หากแต่เสียงขู่ของมันก็ดังต่ำๆ อยู่ใกล้ๆ แล้วจากแววตาที่มองมากับมือที่มันบีบแน่น...มันเอาจริงแน่

            “ปะ...ปล่อยกู!” ฝ่ามือที่เพิ่งรู้ว่าใหญ่กำท่อนเนื้อเอาไว้ด้วยมือเดียว ทำให้ไทป์กัดฟันกรอด บอกด้วยเสียงที่พยายามเอาเรื่อง หากแต่เหงื่อเม็ดใหญ่กลับเริ่มไหลซึมรอบขมับ หัวใจเต้นรัวแรง ไม่ใช่เพราะตื่นเต้น แต่เพราะความกลัวจนเนื้อตัวเริ่มสั่น

            “กูไม่จำเป็นต้องทำตามที่มึงบอก” ไอ้ธารว่าแบบนั้น ยามกระชากผ้าห่มออกไป เหลือเพียงเนื้อกับความร้อนของฝ่ามือที่แตะต้องโดนกัน จนไทป์ยิ่งกัดฟันแน่น

            “ปล่อย...กู”

            ฟึ่บๆๆ

            ฝ่ามือแข็งแรงไม่ทำตามคำบอก อีกทั้งยังเริ่มต้นขยับมือขึ้นลง ปลายนิ้วก็หมุนคลึงส่วนปลายอย่างคนที่รู้ดีว่าควรจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดียังไง ขณะที่ดวงตาของคนทำให้ก็ไม่ได้มีความรื่นรมย์เลยสักนิด ตรงกันข้าม ในดวงตาของหนุ่มลูกเสี้ยวกลับเย็นจัดจนน่ากลัว

            การกระทำที่ราวกับบอกว่า...นี่คือของจริง

            “ปล่อยของกู...ปล่อย...อึ้ก!” ไทป์กัดริมฝีปากล่างจนแทบได้กลิ่นคาวเลือด มือทั้งสองข้างอยากจะยกต่อยมันให้กระเด็น แต่ที่ไม่ทำไม่ใช่เพราะคำขู่ที่ว่าจะหักของเขาเป็นสองท่อน หากแต่ความกลัวที่ฝังแน่นเอาไว้หลายปีกำลังก่อมวลขึ้นในใจ แล้วขยายใหญ่ขึ้นทุกที

            “ปล่อยกูเถอะ...ปล่อย...”

            ทั้งที่อยากจะตะโกนก้องว่าหยุดทำแบบนี้กับกู กูไม่ใช่เกย์ หากแต่เสียงที่เปล่งออกมากลับเบาลงจนน่าใจหาย สองมือที่พยายามจะดันมันให้พ้นตัวกลับกำแน่นเข้าที่หัวไหล่ ยามที่เนื้อตัวกำลังเปียกชุ่มโชกด้วยหยดเหงื่อ

          กลัว...ใช่ นี่คือความกลัว

            “ปล่อย...แฮก...แฮก...”

            ไทป์ทำได้เพียงบอกตัวเอง ยามมองเงาสูงใหญ่ที่ทอดทับอยู่เหนือร่าง เห็นใบหน้าหล่อคมคายที่เรียบเฉย และมองเพียงของในมือที่เขาอยากโทษว่าเพราะความต้องการวัยรุ่นแท้ๆ ที่แทนที่จะทำให้มันหด แต่มันกลับตอบสนองต่อฝ่ามือข้างนั้นจนทุเรศตัวเอง ขณะที่ความเสียววูบวาบก็กำลังแล่นไปทั่วร่าง พร้อมกับภาพความทรงจำเลวร้ายที่เหมือนจะไหลบ่าเข้ามา

          ‘แบบนั้นเด็กดี มันไม่น่ากลัวหรอก แค่เรื่องสนุกเท่านั้นเอง’

            ใบหน้าหล่อเหลาแบบหนุ่มลูกครึ่งถูกทาบทับด้วยใบหน้าของใครคนหนึ่งที่หนวดเครารกครึ้ม ดวงตาหื่นกระหายกำลังจ้องมองมายังร่างของเด็กชายที่สู้แรงไม่ได้

          กูไม่ได้เป็นแค่เด็กสิบสองอีกแล้ว กูมีแรง สู้มันสิไอ้ไทป์ สู้มัน

            ในใจบอกกับตัวเองหนักๆ หากแต่สิ่งที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากมีแค่...

            “ปล่อย...ปล่อยกูเถอะ...ปล่อยกู...กูขะ...ขอโทษ...ปล่อยกู...” มีเพียงเสียงปนสะอื้นราวกับเป็นเด็กชายไร้ทางสู้ที่พยายามบอกผู้ใหญ่ใจทรามให้หยุดการกระทำต่ำช้าเสียที และนั่นก็ทำให้คนที่กำลังระบายอารมณ์โกรธด้วยการสั่งสอนไอ้เพื่อนร่วมห้องเงยหน้าขวับขึ้นมาอย่างตกใจ

            ไทป์ไม่รู้ว่ามันคิดอะไร ไม่รู้ว่ามันมองเขาด้วยสายตาสมเพศเวทนาแค่ไหน แต่ตัวเขาบอกได้เพียงว่า...

            “ฮึก...อย่าทำกู...อย่า...”

          ปล่อยผมไป ปล่อยผมไปนะ อย่าทำอะไรผมเลย

            “ไหนล่ะคนอวดเก่งที่ด่าพ่อแม่กู”

            “กูขอโทษ...อย่าทำ...อย่าทำกู...อย่า...” ไทป์ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรได้นอกจากคำว่าขอโทษ และขอโทษ ร่างทั้งร่างก็กำลังสั่น ทั้งยังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ จนอีกฝ่ายชะงักมือ หากแต่แทนที่มันจะหยุด มันกลับก้มลงมาหา

            “ไม่เป็นไร...ใจเย็นๆ กูแค่จะทำให้มึงสบายตัว”

            คนฟังทำได้เพียงมองฝ่าม่านน้ำตา แล้วก็เห็นภาพเลือนรางของแววตาที่ดูอ่อนโยนกว่าเดิม สัมผัสแข็งกร้าวและรุนแรงก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้น กระตุ้นเร้าไปทั่วความยาว แล้วกอบกำเอาไว้

            ฟึ่บๆๆๆ

            “ใจเย็นๆ ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร” เสียงนี้ยังดังอยู่ชิดหูราวกับขับกล่อม พร้อมกับสัมผัสร้อนของริมฝีปากที่ขบเข้าที่ติ่งหู จนคนได้รับสะดุ้งเฮือก ตัวยิ่งสั่นสะท้าน หากแต่อาการเกร็งจนกลัวว่าจะชักกลับผ่อนลง ร่างกายช่วงล่างก็กำลังสนองตอบฝ่ามือที่จัดการให้อย่างไม่รู้ตัว

            “แบบนั้น เด็กดี แบบนั้น” เสียงนี้ยังกระซิบบอก ขณะที่สัมผัสได้ถึงปากอุ่นที่ซับน้ำตาให้ ปลายนิ้วก็หมุนคลึงส่วนปลายฉ่ำน้ำเบาๆ จนคนได้รับเกร็งตัวแน่น

            “อึ้ก...อาห์...ฮ้า...”

            “ใช่ ใจเย็นๆ กูไม่ได้ทำให้มึงเจ็บ”

            เสียงนี้กำลังทำให้ไทป์กลัว แต่แล้วความรู้สึกหนึ่งกลับเด่นชัดกว่าความกลัว...รู้สึกดี

            ฟึ่บๆๆ

            “อึ้ก...อึ้ก...อาห์...อ้ะ!!!!” ดังนั้น เพียงแค่ฝ่ามือใหญ่จัดการอีกเพียงไม่กี่ครั้ง ไทป์ก็ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมดสิ้น ก่อนที่จะหอบหายใจจนตัวโยน มากเกินกว่าแค่คนที่เพิ่งถูกช่วยจนเสร็จกิจ และนั่นก็ทำให้คนมองที่ละมือออกเกือบจะเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

            อาการของมันไม่ใช่แค่คนเกลียดเกย์ธรรมดาแล้วแน่ๆ

...............................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1250831&chapter=7

ขอบคุณค่า